o jee u staat in de wacht

u zal wel denken, waar blijven die goede voornemens? waarom lezen we niks? maar ik heb een beetje problemen met het uploaden van fotos van mijn telefoon naar picasa (en dat is hoe ik doorgaans de fotos op mijn blog weet te zetten, want m'n laptop heeft ook al niet al teveel opslagruimte meer - stomme macs met hun driedubbele fileopslag en rare fotosoftware. Ik ben best handig met de computer maar volgens mij klopt hier dus echt iets niet!). Hoe dan ook, ik moet dat fixen, maar ik moet ook tentamenvragen bedenken voor mijn cursus in Lancaster (die paar lessen geef ik rond Pasen maar de regels van de universiteit zijn dat je vooraf de vragen al moet inleveren (hoezo 'teaching for the test?' belachelijk!) én ik ben begonnen met seminars begeleiden, én ik heb een fantastische grote bestelling binnen voor het maken van 130 verjaardagsrosetten voor Molly-Meg, met daaraan verbonden een heel spannende en leuke nog geheime twist! Tel daarbij op dat ook de bakker om de hoek hier tien schorten heeft besteld, en ik nog een cape voor iemand zou maken, én het feit dat hoewel Fergus nu over het algemeen doorslaapt, Aoife nu opeens heeft ontdekt dat in de nacht schreeuwen ook een leuke manier is om aandacht te krijgen (eten doet ze gelukkig nu wel weer wat beter), én dat Fergus nog steeds een beetje uit zijn doen is vanwege het beginnen van twee ochtendjes crèche, én dat hij bovendien nu in een sprongetje zit en dus (zoals altijd bij hem als dat het geval is) maar niet wil slapen in de vooravond, én ik een zeer hardnekkige hoofdverkoudheid heb, met zere oren en al... kortom: er is geen tijd om dat met die fotos uit te vogelen nu, we spreken elkaar wel weer in Februari, als ik die vragen heb ingeleverd... sorry!

variabele beloningsschemas

Soms is het handig om psycholoog te zijn, en soms zit die informatie je gewoon in de weg. Vanmorgen vroeg bijvoorbeeld was zo'n geval. Afgezien van een keer of vijf met bedtijd was Aoife voor het eerst de hele nacht niet uit haar bed gekomen. Toen ze haar speentje kwijt was omdat het op de grond was gevallen, riep ze ons en ben ik het haar gaan geven. De boodschap over 'pas uit bed als de zon op je klok is' leek dus te zijn aangekomen, dankzij ons stricte terugmarcheerbeleid de afgelopen dagen.
Maar er komt natuurlijk elke dag een moment dat die zon wel opgaat (om 7.15) en Aoife dus ook haar bed uitkomt en nog even bij ons in bed verder doezelt. Prima! Ze slaapt er zelfs tegenwoordig en dus hoor je ons niet klagen, bovendien is het maar voor kort totdat we echt opmoeten (omdat de builders om 8 uur stipt voor de deur staan).
Zo ook vanmorgen. Padraic liet haar ons bed in dus ik nam aan dat het na haar zonnetijd was.
Alleen, wat een lange poos voordat onze wekker gaat... En hoor ik daar iemand aan de deur? Toch eens de tijd checken: 7.07!
Bleek dat Padraic dacht: ach joh, het is ochtend en ze slaapt toch bij ons, wat maakt het uit...?!
Neee! Het maakt wel degelijk uit, vooral als je gedrag soms wel en soms niet beloont (soms terugbrengen naar bed en soms toch bij ons in bed laten) - met andere woorden als je een variabel beloningsschema hanteert - schijnt het goed te beklijven. Beter zelfs dan conditioneren met een voorspelbaar beloningsschema. Ik weet het nog goed hoe dat jaar in jaar uit bij de Erasmusuniversiteit ter sprake kwam in het blok over behaviourisme.
Is dit het soort gedachten waar je mee wakker wilt worden, een week over tijd? En de vrees dat vannacht weer elk halfuur verstoord gaat worden?
Nee. Niet echt. Soms is het echt beter om niet gehinderd te zijn door enige voorkennis.

en daar gaat de oude badkamer, en de rust

Aoife probeert een ballon uit als haarband op de eerste verjaardag van Mairi

Een druk weekend, en een moeie mama. En dat net nu mijn lessen beginnen. Het was de bedoeling dat ik tussen de badkamerverbouwing en mijn cursus even wat tijd zou hebben voor wat rust en voorbereidingen in huis voor de baby enzo, maar helaas, dat zat er niet in dus. 

met de oude badkamer ging dan ook mijn laatste restje energie met de container mee, leek het wel. Gelukkig was Padraic zo lief om Aoife gisteren mee te nemen naar de dansles, zodat ik even kon rusten, want die dagenlange harde buiken beginnen me wel meer en meer dwars te zitten, letterlijk. (Echt hoor, waarom het harde buikEN worden genoemd is mij een raadsel, want hij komt en gaat echt niet weg!).

hier met Holly die deze week is uitgerekend.

Maar gelukkig was alles vanochtend wat handzamer in het gebruik en kon ik mijn eerste van de negen drie-uur durende sessies lesgeven. 

de rest van de week

Rondom het luiers naaien voor de pop, breien aan mijn sjaal (wat moeten die dingen toch lang zijn) en het temmen van Aoife (bij tijd en wijlen dan, momenteel is ze heel lief. We vertelden haar dat Iris en Daan binnenkort komen en ze raakte een beetje van slag. Vroeg of wij dan soms weggingen. Ik denk dat de vorige zondag met Charlotte weliswaar leuk was maar ook een grote schrik dat wij opeens foetsie waren de hele dag. Gelukkig is dat nu opgeklaard. Iris komt en wij blijven ook hier), hebben we deze week verder ook niet stilgezeten.

Het nieuwe bed is gekomen en in elkaar gezet. We moeten nog wel erg wennen aan het stevigere matras, maar de extra ruimte is zeer welkom! Padraic en ik zijn op een avond Moonrise Kingdom gaan kijken in de bioscoop (wederom dankzij Charlotte, maar dan toen Aoife al op bed lag). En Aoife zit bij de lunch op haar nieuwe hoge stoel (van ikea), niet meer in de kinderstoel. Ze bleef die stoel maar aanwijzen en Olaug zeggen. We zijn al twee maanden niet meer bij Olaug geweest, want die is aan het verbouwen, en ik wist eerlijk gezegd niet wat ze bedoelde, maar vandaag gingen we even langs en wat bleek: Olaug heeft echt deze stoelen staan, maar dan in de grote mensenversie! 

De schoorsteen is geveegd, ik ben ziek geweest, Aoife heeft een tand gekregen en we hebben een zandbak besteld en ontvangen die ik vandaag in elkaar heb gezet terwijl Aoife en Padraic zand gingen halen. We hebben muffins en koekjes gebakken, met Molly gespeeld en heel hard gewerkt, bij taalkunde en thuis ook een beetje om

mijn 

working memory paper

nu dan toch

ein

de

lijk

af te schrijven.

wat ook gelukt is.

Ik denk dat je wel kunt stellen dat ik weer de oude ben.

Kaash

Het is maar goed dat sinterklaas een boot heeft en zomaar even naar Engeland kan komen varen. Zo heeft Kaash een paar boekjes gebracht uit Nederland, om zichzelf voor te stellen, en sinterklaas heeft al kikkers en muizen in de schoen gedaan en mandarijntjes en een sambabal en een blokfluitje voor Aoife. We zingen sinterklaasliedjes en kijken naar plaatjes van de sint op googleimages. Sinterklaas komt ook over de post, en heeft nog een boekje gebracht, en een boodschappentas en schortje voor Aoife en iets lekkers en iets wolligs voor papa en mama.

foto via knoopje

Of het er iets mee te maken heeft weet ik niet, maar sinds gisteren zegt Aoife opeens "mijn". haar 'hebben' blijkt bij nader inzien 'hebben' te hebben betekend kwamen we al een tijdje terug achter maar nu is-ie er dan toch, net na het niet willen delen ook het woord dat erbij hoort (zij het nog een beetje weifelachtig en zeldzaam). Als dat maar goed gaat met pakjesavond... Gelukkig laten Sarah en Joris zich vast niet op de kop zitten door zo'n peuter, en wie weet is Aoife zelf ook zo onder de indruk van het hele gebeuren dat dat niet nodig is ook!

In other news heb ik vandaag EINDELIJK zowel mijn laptop op het universiteitsnetwork van Lancaster weten aan te sluiten (en gebruiken) en SPSS weten te installeren op dat ding. Niet te geloven dat SPSS me ooit nog eens zo blij kon maken, dat verraadt toch wel iets over mijn duale natuur. ha!

nieuwe laptop

nog een keer reizen met extra belasting, als ik de UvA laptop de eerstvolgende keer dat ik naar Nederland ga ga teruggeven, maar verder is het licht als een veertje want ik ben sinds gisteren de trotse bezitster van een nieuwe 11 inch macbook air. Klein! 20x30cm (x tussen de .3 cm en de 1.7 cm) en licht! (1.03kg). wat een verschil! hij past zelfs in mijn handtas. Ik moet wel een beetje wennen aan het feit dat het nu een mac is, maar dat begint al aardig te komen. Een advies voor wie dit ook ooit wil gaan doen: ga bij de setup niet in zee met de automatische wireless migration assistent, wat foto's en bestanden overzetten gaat iets van 15 uur duren als je geluk hebt, maar mocht je toch die fout maken, weet dan dat je ongestraft de boel kunt onderbreken (mac sluiten onderbreekt het proces, cmd Q sluit de computer af, dan ook nog even bevestigen op de pc) en opnieuw beginnen. De setup assistent begint dan gewoon overnieuw en ik heb niet de indruk dat ik allerlei halve bestanden op mijn nieuwe (flash!) harde schijf heb staan.

what's on a girl's mind?

ja hoor, Aoife gaat naar de creche nu, twee middagen per week deze maand en vanaf september drie. Na het wennen vorige week was gisteren de eerste echte dag, en het ging goed. Ze heeft er zelfs drie kwartier geslapen in het bedje! Onze hoop is dat ze op den duur de andere kids zich in de snuggle den (hoop kussens) ziet terugtrekken en in slaap vallen en dat dan ook gaat doen maar so far so good. De creche room is heel leuk, stukken minder hysterisch vol en stimulerend dan de baby room en er zijn wat oude bekenden onder de andere kindjes, waaronder Simon, het zoontje van de vlaamse luistercollega die ook een presentatie gaat geven in Beijing (jaja ik ga naar Beijing, eind van de maand, nog een klein staartje van mijn UvA postdoc). Ik had dan ook gisteren meteen maar van de gelegenheid gebruik gemaakt om met haar over het symposium te overleggen. Ze had in haar studie nog wat rare dingetjes over werkgeheugen en ik kreeg meteen weer zin om het nog zwevende paper nog eens goed aan te pakken. Speaking of papers: eindelijk is er iets van mijn proefschrift in druk (bijna dan, nu op  de website van Language and Cognitive Processes) verschenen, voor de liefhebber hier de eerste pagina (mochten er mensen zijn die graag het hele paper willen lezen, dan hoor ik het wel, ik stuur het met liefde op):

Verder (zie mijn etsy favorieten) ben ik hard op zoek naar een goed veelzijdig vintage (duh) patroon voor jurken voor dames en meisjes, zoveel mensen hebben al gezegd dat ik mijn creaties moet gaan verkopen in een etsy winkeltje, dat ik serieus aan het onderzoeken ben of dat haalbaar is. Van baby tot kleuter heb ik al een patroon, maar nu nog iets voor de tussenmaat jongedame en voor mevrouwen. Wordt hopelijk vervolgd.

afscheid van Amsterdam

vrijdag was mijn afscheidsetentje van de UvA. We gingen met de collega's uit eten in de Gelderse kamer van de Waag en er waren cadeautjes (waaronder deze prachtige print!) en een mooie speech van Jan. En nu ben ik dus echt weg en toch niet echt... als gastmedewerker mag ik nog steeds meedenken, praatjes blijven geven en mijn paper afmaken. Dankjewel allemaal voor de mooie dag taalkundigen!

canal boats door lauraamiss via etsy

twee brown eyed girls en wat random nieuwtjes

Aoife heeft nog twee tanden erbij, middenboven, in totaal 4 dus (en ze worden goed gebruikt! ze eet in no-time een rijstekoek op!)
Ze kan nu nee schudden en doet dat ook heel vaak, al heeft ze denk ik nog geen idee dat het nee betekent.
We zijn gisteren met Ellen en Andrea naar old holly farm geweest. De dames samen achterin wisselden elkaar af met huilen maar keken wel heel zoet naar de dieren: paarden, kalfjes, konijntjes, een eend een muis en speciaal voor de kerst: rendieren.

Intussen ben ik met zeer gemengde gevoelens bezig aan de laatste loodjes van mijn werk. ik probeer mijn paper nog voor het eind van het jaar te herzien en moet mijn praatje voor volgende week in elkaar draaien. We gaan weer een week naar Nederland dus ook daar zijn de voorbereidingen voor in volle gang. En dan zul je zien, net nu het zo druk is heb ik weer een bijzonder pijnlijke borstontsteking. Bluh.

changed priorities

Dit verkeersbord kwam ik een paar weken geleden tegen op mijn wandeling van de nursery terug naar huis. De trouwe lezer weet dat ik Aoife lopend in de wagen bracht en haalde, zodat zij tenminste nog iets aan slaap zou inhalen van wat ze op de nursery tekort kwam. Het bord heeft me aan het denken gezet: wat is mijn werk me waard? Een nursery waar we niet blij mee zijn? Al dat gereis? Met een baby? Twee woningen? Nooit eens voor de lol reizen? Een baan maar geen dagdagelijkse sociale contacten met mijn collega's? Er zijn ook veel goede dingen, juist het wonen in twee landen, niet volledig weg zijn uit Nederland, mijn familie geregeld kunnen zien, vrienden, mijn project...
Maar na lang wikken en wegen heb ik vandaag dan toch mijn ontslagbrief ingediend. Per 1 januari werk ik niet meer bij de UvA, maar ga ik voor Aoife zorgen en me oriënteren op een baan hier voor als zij ietsjes ouder is (vanaf een jaar). Het is een heel moeilijke stap, maar ik denk wel de juiste...
Dit was het nieuws.

stiliszondag

we hadden afgelopen zondag een feestje bij Sible om afscheid te nemen van de labassistenten Tineke en Netta. Baby's en aanhang mee, natuurlijk. Aoife heeft er de kinderstoel eens uitgeprobeerd. en de luistervaardigheidsonderzoekers gingen op de foto.

weer veel nieuwigheid

Ziezo, we zijn een beetje gesetteld in Amsterdam: de slaapkamer is kindvriendelijk gemaakt, we hebben wat spullen opgehaald bij Bart die daar nog stonden van mijn vorige parttime Amsterdammerschap en we hebben een soort van routine voor de dagen dat ik werk. Aoife doet het naar omstandigheden goed, ze eet keurig uit een flesje de melk die ik kolf in de morgen, en komt samen met haar papa elke middag langs voor haar (en zijn) lunch op het PC Hoofthuis.

Padraic ontspant zich even met Sible's stapel inspection copies van statistiekboeken terwijl ik voed

visite uit Nederland

Sible en Kristien waren hier eergisteren met Lieuwe. Je kunt wel zeggen dat het met de wetenschappelijke output van ons project wel goed zit... twee mini-me's op Aoife's nieuwe speelmat.

wk op lancaster university

vandaag gingen Aoife en ik bij papa op visite op de universiteit. Je kunt wel zien dat hij en zijn collega's erg hard aan het werk waren toen Engeland speelde...

toch wat werk gedaan

ik weet het ik ben met verlof, maar wilde toch graag daarna naar een congres. maw, ik heb net een stukje geschreven (met veel dank aan Sible) en ingestuurd voor AMLaP 2010 (in York, om de hoek dus ;) ). Fingers crossed...

tussen de bedrijven door...

.. heb ik de afgelopen weken illustraties gemaakt voor de interviews in het jaarverslag van het ACLC. Knippen en plakken, letterlijk. Ik wou dat ik iets beter met fotoshop om kon gaan, maar al doende leert men, en ik had niet echt tijd dit jaar om uitgebreid te gaan blijven klooien...

who's who in psychology

Veel visite vandaag. lastig nee zeggen als mensen toevallig in de buurt zijn maar anders ver weg wonen! dus kwamen Maggie en Charles (van het slabestek) vandaag langs. En later nog Charlie, die als ontwikkelingspsycholoog nog wel wat truken had.

linguistic update

Gerard Kempen stuurt me net het volgende:

Als ik het goed begrijp spreek je de naam uit als /'i:fə/ (in de notatie die de Van Dale elektronische woordenboeken hanteren).

nieuwe kaplaarzen

Mijn paper is de deur uit!
Laat de vliezen nu maar breken!

wat een dag!

Nee... nog niet D-day, maar vandaag zijn we toch een hoop opgeschoten: er is een bod gedaan op het Yorkhuis, en met wat geonderhandel hebben we het nog wat weten op te schroeven en geaccepteerd, hoera! Hopelijk krijgt deze koopster (het zijn steeds vrouwen die Padraic's oude huisje willen kopen, wat wel iets zegt over de knusheid daar) de hypotheek wél rond. En binnen korte tijd, niet pas na vijf maanden. Affijn.
En onze nieuwe hypotheek is (los daarvan) eindelijk met alle benodigde documenten naar de infameuze underwriters. Ik heb geen flauw idee wie of wat dat zijn, maar wat ik wel weet is dat zij accoord moeten gaan namens de hypotheekverstrekkers en dan kan eindelijk de koop van het nieuwe huis doorgang vinden. Mocht de verkoop van het Yorkhuis inderdaad tijdig doorgaan kan dat betekenen dat we de hypotheek nog voordat we gaan verhuizen gaan oversluiten (want: meer deposit = minder maandelijkse lasten), maar dat is van later zorg,
En ik heb vandaag het abstract voor Bejing opgestuurd.
En ik heb de nieuwste versie van het paper naar Sible opgestuurd voor een laatste check voordat ik het morgen ga indienen bij het tijdschrift.
Zit mijn verlof er dan toch aan te komen?

En we hebben vandaag een ercoldaybed gewonnen in een ebay veiling. Hoera! (er moet wel een nieuwe matras op denk ik zo).