woensdag 29 februari 2012

raardag verjaardag

maar wel met taart en cadeautjes, hele mooie:
een taartplateau (en merengue door Padraic gemaakt):
rozen, oranje geel en wit, een tijdschrift, een album en chocolaatjes en ook
van Lokke een Lisa Stickley toilettas, van papa en mama een wollen kussen en van Padraic een Lisa Stickley for Tate breitas! Ben er erg blij mee. het haakwerk zit al in de toilettas en ik kan niet wachten tot ik mijn breiwerken voortaan in die mooie breitas met bergjes kan opbergen.
en natuurlijk ook nog heel veel knuffels van mijn meisje.

maandag 27 februari 2012

dag giraf, zei dikkertje dap

weet je wat ik heb gekregen?
rode laarsjes voor de regen!
of voor de zon! een beetje groot nog, maar een even groot succes!

zondag 26 februari 2012

een beter beeld

van de lamp met jurken:
werkte prima!

zaterdag 25 februari 2012

van sweatshop naar de boer op

vandaag was de grote dag (zal ik het de lounch noemen? welja, ik doe het), de craft fair in the Dukes en tevens de lancering van mijn winkeltje en de naam:

aangenaam!
Er moest deze week nog veel worden (af)gemaakt, dat was dus vorig weekend jurken knippen op zaterdag en naaien op zondag en maandag, en dan in de avonduurtjes nog meer naaien en knopen aanzetten en logos ontwerpen en prijskaartjes maken. En de presentatie verzinnen en uitvoeren en nog wat extra haken en knippen en knopen kopen en nog meer jurken knippen en die naaien en knoopjes aanzetten... dit alles uitmuntend in een avond vol priegelwerk met wat hulp van de familie, gisteren:
(zo moet Karl Lagerfeld zich voelen, de dag voor de modeshow, dacht ik nog). En dan alles op hangers en in tassen en na dus een hele week ongeveer elk vrij moment te hebben gezweet was het vandaag het uur u.
alle jurken aan de lamp:
al het overige op de tafel ernaast ( de tafel bij ingang en bij het raam! waarom niemand anders die niet als eerste geclaimd had was me een raadsel, maar mij kwam het wel goed uit):
en dan de winkeljuffrouw ceo ernaast:
en dan maar wachten. Het was van 12 tot 4, en hoewel de overige kraampjes klaagden over gebrek aan organisatie van de kant van de organisatie, en geen publiciteit en weinig aanloop (behalve de mensen die toevallig naar de matineevoorstelling van Love's Labour Lost in hetzelfde gebouw gingen (zoals Padraic- terwijl oma en tante Lokke op het model pasten)) had ik aan belangstelling geen gebrek, vooral ook niet omdat Padraic gisteravond nog snel een mailtje had rondgestuurd aan alle vrienden. Kortom ik heb nog best goed geboerd voor de eerste keer, met van alles wat en een kwart van mijn jurken verkocht, zelfs een aan Marije, mijn oud-collega uit Amsterdam die opeens binnenliep!
De rest, en al de rest van mijn miniwarenhuisvlijt komt heel snel op etsy, in mijn winkeltje: www.etsy.com/shop/ateliermillepied.
tot daar!

zondag 19 februari 2012

stiekem

soms ga je even twee minuten weg, de kamer uit en kom je terug en is het een enorme puinzooi.  Of je vindt madame druk bezig met je portemonnaie leeg te halen, of zelf een koekje te pakken. Of ze zit op de tafel/staat op de printer/ kleurt op de bank...
Maar soms kom je na die twee minuten beneden en dan staat er opeens dit:
een klein kunstwerk.

zaterdag 18 februari 2012

transforms any scene

zo ga je dus lekker een dagje naar zee met de dames (Olaug, Karen en Katie) en de kinders (Lachlan, Mairi en Nathaniel) (je ziet we hebben allemaal de handen vol...)
en dan loop je tegen iets aan - voor wènèg-, dat dan maar meemoet naar de speeltuin
en over de promenade, door de regen...
en naar aloud gebruik in de trein (daar waren ooit die de wit stoel die meereisde van Groningen naar Leiden in de trein, en mijn kabouterkruk, op schoot in de spits...). en waarom? Omdat ik had bedacht dat voor de craft fair in de Dukes, het wel handig zou zijn als ik mijn jurken ergens aan zou kunnen hangen. Ik had zelf in gedachten een oude gestripte lampekap (alleen het draadframe dus), en dan een lampvoet eronder natuurlijk, die ik dan naast mijn tafeltje kan zetten (dat is maar 65x65cm tenslotte), met de jurken eraan hangend, aan mijn lieve oude hangertjes uiteraard. Het komt namelijk ook op de presentatie aan dames en heren, dat spreekt!
Ik had al op ebay gekeken, maar (o wat raar) de meeste mensen die een grote staande schermlamp willen verkopen willen ook dat je hem zelf op komt halen, en tot mijn verbazing zijn die afdankertjes ook nog niet eens goedkoop. Deze vond ik in Morecambe, in twee minuten, in Aladdins Den (een uitdragerij), heeft een lekker mid centrury modern tintje, doet het gewoon en was maar een tientje. Ja het heeft heel soms ook zo zijn voordelen om ver van de beschaving af te wonen, waar men niet weet wat men in huis heeft...
En leverde voorbijgangers onderweg ook nog een glimlach op in de regen. Wat wil je nog meer?

donderdag 16 februari 2012

zelf doen

je kunt Aoife (ziek of niet) nu heel goed taakjes laten uitvoeren: pak maar even een zakdoek voor je neus. De zakdoeken zitten in een pakje in de middelste la, ze liggen dus niet voor het grijpen, maar ja hoor daar gaat ze, la open, pakje zoeken, zakdoek eruit, pakje terug, la dicht zakdoekje uitvouwen, neus snuiten, neus afvegen, zakdoekje wegleggen. net een echt mensje.

dinsdag 14 februari 2012

valentijn

en dan, de dag na Padraic's verjaardag is het altijd valentijnsdag, met dit jaar een hele mooie en hele grote kaart voor mij:
de poster Paris map van Famille Summerbelle, direct uit Parijs, prachtig en een mooie herinnering aan onze huwelijksreis daar.

maandag 13 februari 2012

guess who's old?

een teutonische rustieke taart voor...
... padraic!
even theepauze terwijl Aoife in bed ligt. Ze heeft niet meer overgeven vannacht, maar ze weigert nog steeds te drinken en eet ook bijna niets. Alles is teveel, ze weet niet wat ze wil, dus is ze thuis van de creche. En dus moet ik maar weet zien wanneer ik mijn lessen voorbereid voor deze week (en mijn stapels nakijk, en het huis stofzuig, en het paper afmaak, en jurken knip en naai voor de fair... zo zie je maar: het leven is onvoorspelbaar).

zondag 12 februari 2012

granny en granddad

Vandaag is Aoife ziek, ze heeft de hele nacht overgegeven en het is nog niet over. Niets blijft binnen en ze heeft er last van dat ze zo weinig vocht heeft binnengekregen. Maar gisteren was het dansen met granny en boekjes lezen met granddad. Als iemand nog twijfelt over van wie ze de vorm van het voorhoofd heeft...

voor de pop

de pop doet goed mee in het huiselijk leven, en na door Aoife in de avocado gedoopt te zijn besloot ik maar 's avonds een poppenjurk te haken. en toen een poppenjasje, en toen die beide de volgende morgen zo'n succes bleken te zijn, ook maar poppenschoentjes en een poppenmuts. Eentje net als Aoife. En een sjaaltje gebreid, blauwgroen, ook net als aoife, met een wit randje. Maar dat zie je niet op deze foto.
Inspiratie kwam van deze foto, maar het patroon heb ik gewoon verzonnen op maat van de baby, daarom is dat jasje ook heel anders, met een ronde pas en zelfs een mooie plooi aan de achterkant. Handig hoor zo'n kleine pop. Is alles zo klaar!

dinsdag 7 februari 2012

terug naar ver weg

vrij naar Blanca Gomez
we zijn weer terug in Lancaster. byebye opa en oma, byebye Lotje, byebye schaatsen en dropjes.
byebye hema en sesamstraat. tot de volgende keer.

maandag 6 februari 2012

poppenmoeder



het wordt tijd dat Aoife ook in Lancaster een pop krijgt. Na de babypop van 1.50 (ik dacht nog: eens kijken of ze het wel wat vindt, kan die pop altijd nog wegdoen- niet dus!) is het misschien wel geoorloofd om dit keer wat meer uit te geven aan een echt mooie pop, maar welke? Een met een zacht lijfje en een lief snoetje, met kamhaartjes en slaapogen, deze? of deze?

naar Eindhoven

in het zuiden wonen Iris en Bernhard en Daan en Roos in hun Dudokhuis.
Daar is altijd herkenning
en inspiratie

en lekker eten, en wijn.
Daar zijn vrienden!

Wat was ik er lang niet geweest! En dan zomaar een dag zonder Aoife, omdat opa en oma oppasten.

hollandse winter

Net op de dag dat Aoife en ik naar Nederland reisden brak de winter uit. Acht centimeter sneeuw in korte tijd betekent in Nederland al drie jaar: geen treinen, chaos op de weg en weinig vliegverkeer. Gelukkig vlogen wij KLM en mocht ons vliegtuig dus wel -vertraagd- landen, maar oma die ons zou komen halen met de trein was in Amsterdam CS gestrand. Maar we hebben het gered en Aoife was fantastisch in het vliegtuig en in de trein.

En toen oma de voeten van Aoife's sneeuwpak had afgehaald en vervangen door boordjes, zodat Aoife nu ook met haar schoenen naar buiten kan en echt in de sneeuw kan spelen was het helemaal feest.