mama maakt

een trui voor Fergus

en die muts die al eerder voorbij kwam.
 Next up is een muts voor Aoife. Roze, zonder fratsen (maar met een subtiele streep, die in de wol zit, en een pompom). En een nieuwe jurk voor haar, en nog meer rosetten.

O had ik dat nog niet verteld?

Naar aanleiding van een foto die ik op instagram had gezet van Aoife's verjaardagsjurk met een roset erop werd ik benaderd door Molly-Meg, een online designshop voor kinderen. Zij had die roset gezien en vroeg of ik zin had om er een hele reeks te maken voor haar winkel. Zo gezegd zo gedaan en nu de eerste lichting inmiddels bijna uitverkocht is ben ik momenteel hard bezig met de tweede ronde. Ditmaal ook met blauwe linten.

En toen was er een andere dame ook geinteresseerd voor haar online shop en zo ben ik in de avonden lekker bezig, als mijn vilt tenminste niet op is, en we op oma's bezoek moeten wachten. Gelukkig komt oma vrijdag, dus dan kan ik weer verder met mijn bestelling.

gek he, hoe je zomaar in dingen kunt rollen?

atelier millepied mijlpaaltje

hallo! we zijn in business, ik heb gisteren mijn eerst jurk verkocht via Etsy - aan een volslagen vreemde nog wel! In het hippe Londen!! En vanuit Etsy stuurden ze me een heel hartelijke felicitatie! De jurk was door iemand geselecteerd voor een zogenaamde treasury, misschien dat dat de boel een beetje heeft geholpen (dus nu allemaal treasuries aanmaken met mijn waren erin, mensen!)

en we zijn live

eindelijk!

eindelijk heb ik tijd gehad om een en ander van mijn waren in mijn etsywinkeltje te zetten: atelier millepied op etsy. Ik mag u daar graag begroeten!

een beter beeld

van de lamp met jurken:

werkte prima!

van sweatshop naar de boer op

vandaag was de grote dag (zal ik het de lounch noemen? welja, ik doe het), de craft fair in the Dukes en tevens de lancering van mijn winkeltje en de naam:

aangenaam!
Er moest deze week nog veel worden (af)gemaakt, dat was dus vorig weekend jurken knippen op zaterdag en naaien op zondag en maandag, en dan in de avonduurtjes nog meer naaien en knopen aanzetten en logos ontwerpen en prijskaartjes maken. En de presentatie verzinnen en uitvoeren en nog wat extra haken en knippen en knopen kopen en nog meer jurken knippen en die naaien en knoopjes aanzetten... dit alles uitmuntend in een avond vol priegelwerk met wat hulp van de familie, gisteren:

(zo moet Karl Lagerfeld zich voelen, de dag voor de modeshow, dacht ik nog). En dan alles op hangers en in tassen en na dus een hele week ongeveer elk vrij moment te hebben gezweet was het vandaag het uur u.

alle jurken aan de lamp:

al het overige op de tafel ernaast ( de tafel bij ingang en bij het raam! waarom niemand anders die niet als eerste geclaimd had was me een raadsel, maar mij kwam het wel goed uit):
en dan de winkeljuffrouw ceo ernaast:

en dan maar wachten. Het was van 12 tot 4, en hoewel de overige kraampjes klaagden over gebrek aan organisatie van de kant van de organisatie, en geen publiciteit en weinig aanloop (behalve de mensen die toevallig naar de matineevoorstelling van Love's Labour Lost in hetzelfde gebouw gingen (zoals Padraic- terwijl oma en tante Lokke op het model pasten)) had ik aan belangstelling geen gebrek, vooral ook niet omdat Padraic gisteravond nog snel een mailtje had rondgestuurd aan alle vrienden. Kortom ik heb nog best goed geboerd voor de eerste keer, met van alles wat en een kwart van mijn jurken verkocht, zelfs een aan Marije, mijn oud-collega uit Amsterdam die opeens binnenliep!

De rest, en al de rest van mijn miniwarenhuisvlijt komt heel snel op etsy, in mijn winkeltje: www.etsy.com/shop/ateliermillepied.

tot daar!

transforms any scene

zo ga je dus lekker een dagje naar zee met de dames (Olaug, Karen en Katie) en de kinders (Lachlan, Mairi en Nathaniel) (je ziet we hebben allemaal de handen vol...)

en dan loop je tegen iets aan - voor wènèg-, dat dan maar meemoet naar de speeltuin

en over de promenade, door de regen...

en naar aloud gebruik in de trein (daar waren ooit die de wit stoel die meereisde van Groningen naar Leiden in de trein, en mijn kabouterkruk, op schoot in de spits...). en waarom? Omdat ik had bedacht dat voor de craft fair in de Dukes, het wel handig zou zijn als ik mijn jurken ergens aan zou kunnen hangen. Ik had zelf in gedachten een oude gestripte lampekap (alleen het draadframe dus), en dan een lampvoet eronder natuurlijk, die ik dan naast mijn tafeltje kan zetten (dat is maar 65x65cm tenslotte), met de jurken eraan hangend, aan mijn lieve oude hangertjes uiteraard. Het komt namelijk ook op de presentatie aan dames en heren, dat spreekt!
Ik had al op ebay gekeken, maar (o wat raar) de meeste mensen die een grote staande schermlamp willen verkopen willen ook dat je hem zelf op komt halen, en tot mijn verbazing zijn die afdankertjes ook nog niet eens goedkoop. Deze vond ik in Morecambe, in twee minuten, in Aladdins Den (een uitdragerij), heeft een lekker mid centrury modern tintje, doet het gewoon en was maar een tientje. Ja het heeft heel soms ook zo zijn voordelen om ver van de beschaving af te wonen, waar men niet weet wat men in huis heeft...
En leverde voorbijgangers onderweg ook nog een glimlach op in de regen. Wat wil je nog meer?

prototype

we proberen maar wat...
eerste variant van hand in-het-rond- gebreide ipod/iphonehoesjes met driehoekpatroon voor de winkel (binnenkort geopend), naar eigen ontwerp!

de gezusters jurk

mijn eerste twee jurken op bestelling, een met vosjes en een omkeerbaar met gele bloemen! vandaag gaan ze de deur uit, ik hoop maar dat trijntje en saar ze mooi vinden! veel koppen eraf: mijn eerste jurken voor grotere kindjes (deze dames zijn 4 en 6 jaar) mijn eerste naaiopdrachten, ... nu ben ik dus een echt winkeltje! Zonder naam nog, en zonder label, dus daarom heb ik maar een mooi lintje in de zijnaden genaaid, om het iets officieler te maken.

ps. je kunt wel aan de fotos zien dat ik nodig aan een nieuwe camera toeben! ik gebruik mijn ipod om fotos te maken, want dat scheelt veel werk met uploaden (kan direct naar picasa en dat communiceert lekker met mijn blog), maar ja de kwaliteit laat te wensen over... vooral in dit slappe licht hier in het noorden. ik ben ook toe aan een nieuwe telefoon, en heb gehoord dat de iphone erg goed binnen ook fotografeert... hmm... moet wel erg veel jurken verkopen om dat te kunnen rechtvaardigen vrees ik. (en voordat men mij adviseert  een dergelijke aankoop af te trekken van de belasting... in engeland werkt dat (helaas?) toch net even anders...)

weekend niet zo heel erg rustig

Het weekend is een echt weekend Met Activiteiten geworden, wanneer is dat gebeurd? Hoe dan ook, gisteren was ik vrijwilliger bij de Nearly New Sale van de NCT, en ze hadden mij het leukste klusje gegeven: het cafe bemannen! Men kon taarten brengen en die werden dan verkocht onder het genot van thee en koffie, alles voor 50p per stuk en alles voor het goede doel (die NCT dus). Wat doen die dan vraagt u zich af? Nou die organiseren dus allerhande activiteiten zoals zwangerschapscursussen (maar niet toen wij er een zochten, hoewel de NCT cursus ons door iedereen was aangeraden...) en playgroups en dit soort verkoopdagen van oud maar nog prima baby- en speelgoed. Ik had dus een doos met spul om te verkopen gesorteerd en geprijsd (veel werk!!!), muffins gebakken (dat recept is echt foolproof! ik zal dat snel eens online met u delen) en een tas gepakt met allehande overblijfselen van de bruiloft qua versiering. Lichtjes, slingers en ook taartplateaus en niet te vergeten plakband, punaises, vlaggen om de namen van de cakes op aan te geven en stiften. Maar niet mijn fototoestel. U moet dus maar van mij aannemen dat het er leuk uitzag.

Verder is het dit weekend hard werken aan mijn eerste twee bestellingen (binnenkort meer) en veel overgebleven taart eten. Had afgelopen week in afwachting van de stof voor een van de besteljurken nog even gebreid: mutsje voor Aoife. Niet dat ze hem lang ophoudt maar daar zijn die sliertjes dan ook voor.

ijsco nomi

ik heb nog geen naam, voor mijn winkeltje dan, (suggesties zijn welkom), al vonden de branding people van de overkant mijn voor en achternaam bij elkaar wel sterk (dankjewel papa en mama) 'sometimes you have to play on what you think is your weakness, and actually olsthoorn (/olsten/) looks complicated -and pretty with all the o's-, but is really easy to say' ahum, ik denk dat ze me door de war halen met Haagen Dasz. Voordeel van nomiolsthoorn (met of zonder spatie) is dat ik gewoon mijn bestaande etsy account kan aanhouden, dat dan weer wel*. Label wordt sowieso nomi, tenzij ik opeens een geweldig passend idee krijg.
Maar geen winkel zonder waren, dus heb dit weekend braaf twee snoesjes genaaid, voor net geboren babietjes, ahh. (Waarvan er in maart nog een verschijnt ten huize van Padraic's jongste zus, hoorden we gisteren overigens).

linkerlapje was een cadeautje van hilde, maar bij ontvangst helaas al te klein om nog een passend jurkje voor Aoife van te maken. rechter een oud gordijn dat ik letterlijk minstens vijftien jaar geleden ooit eens van een rommelmarkt heb gehaald en nooit iets mee heb gedaan! (wie wat bewaart die heeft wat)

* nadeel is dat het mijn naam is, ik heb een beetje moeite met me vereenzelvigen met mijn 'zaak', 't is fijn om ook nog een mens  te zijn, en niet alleen een ijsje.