zondags goed

Williamson park is hier vlakbij, zoals ik gisteren al schreef, en wordt gedomineerd door een gigantisch bouwwerk dat de taj mahal van Lancaster wordt genoemd, maar in feite het Ashton Memorial is. Je kunt het vanuit allerlei hoeken van de stad zien, waaronder precies vanaf de voet van onze heuvel als je naar boven klimt. Het is werkelijk een prachtig park, met grote rotspartijen, flink volwassen bomen en struiken, een butterfl house en een soort kinderboerderij met konijntjes en zebravinken en een speeltuin. Dit alles met een nog beter uitzicht over de baai en het lake district in de verte dan vanuit ons huis.

Tijdens de wandeling hebben Padraic en ik geprobeerd wat meer plannen te maken voor onze bruiloft. We zijn gisteren naar een zaal wezen kijken, en de dingen krijgen steeds meer vorm! We willen er een weekend van maken, met op zaterdag de bruiloft in de kathedraal, en 's avonds een ceilidh en de volgende dag een wandeling in het lake district, voor alle bezoekers (die hopelijk ook in groten getale uit Nederland komen). Wordt vervolgd...

Aoife lag intussen in haar zondagese goed in de wagen uit te slapen van haar sessie tummy time (of zoals in ons boek staat: back: sleep, tummy: play), om haar spieren te oefenen...

Ze is de laatste dagen zoveel gegroeid, we kunnen echt het verschil zien en voelen, en ook merken in haar gedrag: ze kan overduidelijk nu ook dingen zien die iets verder weg zijn, ze wordt met de dag wijzer! en haar wangen boller:

voor regen komt zonneschijn

ok, vandaag is het lancasters grijs, maar gisteravond scheen de zon nog, en aangezien aoife 's avonds toch niet in haar bedje wil, maar alleen in de draagzak wil slapen of in ieder geval zitten, zijn we maar gaan wandelen in de avondzon. heuvelop naar het park, langs de boys'grammar school, en de cricket ground met het beste uitzicht naar boven en beneden van het land... om naar de vogels te luisteren.

en met een hoedje op tegen de zon, natuurlijk. (het hoedje is een jongenshoedje (officieel), dat ik zelf van een bandje heb voorzien van de week... ik vond de meisjeshoedjes hier een beetje té frilly, met ruches (én bloemen, én strikken, én borduursel, én broderie, dit alles uitgevoerd in twaalf tinten roze). het bandje zat om een cadeautje dat iris ons had gegeven tijdens mijn audientie in het tropenmuseum.

wat een boef

De health visitor kwam gisteren weer: Aoife is weer goed gegroeid en ook de uitslag van de hielpriktest was in orde. Toen ze binnen kwam (ja de health visitor komt aan huis!) merkte ze meteen op dat Aoife altijd wakker is. Dat is niet helemaal waar,maar het scheelt niet veel: ze is ontzettend alert, wat leuk is voor foto's maar af en toe erg vermoeiend voor ons. Ze valt niet makkelijk in slaap, en kan door haar alertheid soms oververmoeid raken en dan helemaal niet meer slapen. Tot nu toe ging het aardig, met 's avonds om half elf haar laatste voeding en dan twee keer 3,5 uur slapen in de nacht en nog eens 3 in de ochtend en vaak ook in de middag nog eens. Dat wordt nu allemaal steeds minder. Ze was altijd vanaf het einde van de middag al fussy en vaak de hele tijd wakker tot bedtijd, maar gisteren spande wel de kroon: ze was wakker van 2 tot 11 en heeft vanaf kwart over 7 tot 11 uur min of meer continu aan de borst gezeten, fijn dat feeding on demand (het voeden gaat wel maar de demand is killing!). En dan nog wakker worden om 3 uur en om 5 uur! Dit is best uitputtend voor mij, vooral omdat ze weliswaar wakker is maar niet altijd even vrolijk. De health visitor zei dat het niet te verwachten is dat ze een routine heeft en dat we voorlopig maar moeten levenmet het feit dat we geen avond hebben, en dat ik met een hand zal moeten eten enzo. Maar ook dat het geen kwaad kan om haar af en toe toch weg te leggen en te laten wennen aan haar bedje. Dat doe ik dan ook, maar als ik haar dan nu in bed leg puft en kreunt ze eerst een uur voordat ze minimaal wegzakt... Ik hoop maar dat dit een soort groeispurtje is en dat ze weer wat meer in een routine komt, want heel lang hou ik dit niet vol met dit boefjesgedrag!

leiden

we kregen deze romper van mijn oud collegas uit Leiden. toen het dit weekend zo megawarm was kwam-ie mooi gelegen om in te slapen.

nieuwe jurk

van een oud topje heb ik eergisteren in het zonnetje met de hand een babyjurk gemaakt naar het petit louie overgooier model. ik heb zelfs een papieren patroon gemaakt, inclusief beleg! best goed gelukt, en net op tijd voor het warme weer van gisteren...

emoties en gezichten

aoife oefent ze allemaal...

die wangen heeft ze van mij, alhoewel padraic bij geboorte 9,5 (engelse) pond, (niet te verwarren met pond sterling) woog, dus 4,3 kilo... de health visitor heeft aoife van de week gewogen op 3800 gram, wow!

hello world

zo wordt Aoife wakker

... dag tuin, dag opbergschuur

Padraic deelde een volkstuin met de buurvrouw. Heather wilde graag de tuin met iemand samen doen omdat ze niet meer zoveel tijd had sinds Constance. De tuinen zijn erg gewild en de wachtlijsten zijn lang, dus deze oplossing was erg handig. Maar nu Aoife er is hebben ook wij minder tijd voor de tuin, en de opzichters begonnen te brommen over de staat van de tuin. Dus is dit het laatste weekend en hebben we vanmiddag de laatste spinazie geplukt en rabarber opgehaald. Zo was de eerste keer dat Aoife mee naar de tuin kon meteen ook de laatste. Helaas...

zaterdag

Zaterdag, Aoife is 22 dagen oud, en Josie komt op visite met de meisjes en Alex en Lois. We gaan met zijn allen naar Williamson Park.

vooruit nog eentje dan

lokke's pak

Lokke heeft voor Aoife een heleboel cadeautjes meegenomen (deze baby heeft nu al zoveel spullen, en dat terwijl wij ons verhoudingsgewijs erg hebben ingehouden met de aanschaf van babydingen, maar er komen nog steeds elke dag pakjes binnen via de post!), waaronder dit mooie pak van Goodmoodkids.

de grootste klaproos van de wereld

groeit vlakbij ons nieuwe huis. Ik heb er maar een lifesize persoon naastgezet om te bewijzen dat het écht een héél grote klaproos is. Kijk die knoppen dan!

draagzak

Gisteren toen Aoife ging huilen zijn we met haar in de draagzak naar Williamson Park geweest. Het was geweldig, Aoife sliep heerlijk en het park was prachtig en zonnig en heeft een nog spectaculairder uitzicht dan ons huis. Een groot succes en laten we hopen dat de bijpassende gespierde rug ook niet lang op zich laat wachten, zodat we hier een langlopende traditie van kunnen maken.

health visitor, gehoortest en midwife

Maandag kwam de health visitor voor het eerst. Zij vervult hier de rol van het consultatiebureau. In eerste instantie komt Julia thuis Aoife meten en checken en na verloop van tijd is het de bedoeling dat je haar opzoek in de clinic of het children's centre. Dit keer werd Aoife;s gehoor gemeten (Lokke heeft dit even vastgelegd voor het nageslacht).

Vandaag, woensdag kwam Tracey, de midwife voor het laatst langs. Alles is goed met Aoife (en mij), ze weegt inmiddels al 3600 gram, en is dus weer 150 gram aangekomen (in een week). En weer was Lokke zo scherp om erop te wijzen dat een foto van de midwife ook wel leuk zou zijn voor het babyboek, dus... En Tracey merkte op dat Aoife al lacht! Zo schattig!
Verder staat op het menu vandaag naar Kendal te gaan voor mijn national insurance nummer (inmiddels geregeld, ik krijg het over een week of 3 (tot 6) over de post), hèhè...) ja en mijn bog updaten natuurlijk, Aoife was het begin van de week weer flink opstandig en aan het huilen, maar sinds gisteren weer rustig en blij. Volgens Tracey weer een groeispurt, ik moet toch maar eens dat boek Oei, ik groei! bestellen geloof ik.

tante lokke

Lokke is er om een beetje te helpen en om Aoife te bewonderen (en andersom natuurlijk...)

slapen

de fiep westendorpneus. Lokke zegt dat baby's een wipneusje hebben omdat ze dan niet tegen de borst aanzitten als ze eten en nog gewoon kunnen ademen.

het weekend met kalinka

Dit weekend kwam Kalinka logeren. ze is nu voor een onderzoek in Birmingham, dus kon mooi op kraamvistie komen. zaterdag was Aoife weer heel grumpy, maar zondag was ze heel kalm en zijn we naar zee geweest.

nog meer bad

badje

we wassen Aoife voorlopig in de wastafel in de badkamer, past makkelijk.

hollands glorie

Natuurlijk proberen we de visite hier ook de nederlandse kraamtraditie te eten te geven: zelf (in november al, met de verhuizing) geimporteerde muisjes op beschuit van sainsbury's (op een dienblad dat we vonden in de vintage winkel die hier net om de hoek is geopend, toen we vorige week voor het eerst met Aoife in de wagen naar buiten gingen. Twee dienbladen (deze grote en een kleinere) voor samen vijf pond, het heeft ook voordelen om afgelegen te wonen!). Maandag als Padraic terug aan het werk gaat worden ook de collega's getrakteerd.

met opa en oma

en met opa

met oma

voor tante Miep, meer volgt na de boodschappen!

so long york

het yorkhuis is verkocht! we kregen net het telefoontje van de sollicitor dat alles rond is!
net op tijd om de hypotheek voor het nieuwe huis af te sluiten met een grotere deposit (en dus lagere maandlasten). hoera hoera. wat een hoop nieuws toch de afgelopen weken!

stemrecht

vandaag hebben we Aoife aangegeven bij de burgelijke stand. In Engeland kan dat tot 6 weken na de geboorte (langer zelfs als je wilt, maar dan moet je extra bewijzen meenemen). Omdat Padraic en ik niet getrouwd zijn moest ik het zelf doen, en officieel aangeven dat Padraic de vader is, en dat ik wil dat het kind zijn naam heeft. We gingen dus met zijn drieen naar het aangiftebureau. Nu is Aoife Engels staatsburger, en mag ze dus stemmen (over 18 jaar). De verkiezingen vandaag zijn nog een beetje te vroeg voor haar. Iedereen houdt overigens zijn adem in, het zal toch niet een conservatieve overwinning worden? Een van de geniale plannen van David Cameron is dat ouders hun eigen scholen mogen stichten als ze niet tevreden zijn met de staatsscholen, ja hoor. Waar is je regering dan voor? Wordt allemaal opeens reuzerelevant nu er een baby is...
Na het aangeven hebben we het gevierd met een lunch bij de Old Bell met mijn ouders die op visite zijn. Foto's van en met opa en oma volgen snel...

humeuren

krampjes

Aoife had buikpijn dit weekend en begin deze week, dus er was niet zoveel tijd voor het blog. Het lijkt al een beetje beter te zijn, maar we waren wel geschrokken in eerste instantie. Je kunt niet zo heel veel doen. Haar zo vasthouden hielp wel een beetje. Gelukkig slaapt ze nog steeds heel goed, beter en beter zelfs, gisteren van 23:00u tot vanmorgen half vijf. Niet slecht, en daarna ook nog een uur of drie.

cadeautje van de taalkundigen

Vanmorgen zijn er schunnig veel pakjes bezorgd, er komen cadeautjes binnen van over de hele wereld!
Dit mooie vissenmobiel (van Flensted) is van mijn collega's op de uva:

midwife

Gisteren waren Padraic's ouders er nog eens, met advies en knuffels voor Aoife

Vandaag kwam de midwife en bleek dat Aoife's vele eten 's avonds zijn vruchten heeft afgeworpen, want ze weegt inmiddels al 3450 gram, 300 gram meer dan vorige week, en 210 meer dan haar geboortegewicht! Maar kijk hoe klein ze toch is: (en hoe moe ik):

hoort er allemaal bij!

zondagsrust

aangezien Aoife 's nachts twee keer 3,5 uur slaapt, en dan nog meestal een paar uur in de ochtend hadden we na het gehuil en gevoed van gisteren een heerlijk rustige ochtend. En ze wilde daarna ook wel mee in de wagen, de heuvel af. Mijn eerste echte uitstapje onder de mensen (was nog wel zwaarder dan ik dacht, qua pijn): naar Boots en de stad rond. We kwamen drie bekenden tegen, waaronder Jenny die me vertelden dat zij haar zoontje ook elke avond aan een stuk door moest voeden: opladen voor de nacht. Dat deed me wel goed, om iets dergelijks te horen. Ja, wat weet ik nou van hoe dat normaal gaat? het boek heeft ook niet altijd een antwoord...

later kwamen Heather en Constance nog langs, een cadeautje en kleertjes brengen.

en nu ligt Aoife zoet naar haar favoriete kussen met contrasten te kijken...