Williamson park is hier vlakbij, zoals ik gisteren al schreef, en wordt gedomineerd door een gigantisch bouwwerk dat de taj mahal van Lancaster wordt genoemd, maar in feite het Ashton Memorial is. Je kunt het vanuit allerlei hoeken van de stad zien, waaronder precies vanaf de voet van onze heuvel als je naar boven klimt. Het is werkelijk een prachtig park, met grote rotspartijen, flink volwassen bomen en struiken, een butterfl house en een soort kinderboerderij met konijntjes en zebravinken en een speeltuin. Dit alles met een nog beter uitzicht over de baai en het lake district in de verte dan vanuit ons huis.
Tijdens de wandeling hebben Padraic en ik geprobeerd wat meer plannen te maken voor onze bruiloft. We zijn gisteren naar een zaal wezen kijken, en de dingen krijgen steeds meer vorm! We willen er een weekend van maken, met op zaterdag de bruiloft in de kathedraal, en 's avonds een ceilidh en de volgende dag een wandeling in het lake district, voor alle bezoekers (die hopelijk ook in groten getale uit Nederland komen). Wordt vervolgd...
Aoife lag intussen in haar zondagese goed in de wagen uit te slapen van haar sessie tummy time (of zoals in ons boek staat: back: sleep, tummy: play), om haar spieren te oefenen...
Ze is de laatste dagen zoveel gegroeid, we kunnen echt het verschil zien en voelen, en ook merken in haar gedrag: ze kan overduidelijk nu ook dingen zien die iets verder weg zijn, ze wordt met de dag wijzer! en haar wangen boller:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten