Aoife praat met de dieren

Naar Old Holly Farm. Er zijn kalfjes en varkens, rendieren, konijntjes en een muis, kuikentjes en kippen en schapen en twee paarden. O, en een goed cafe. Aoife heeft geaaid wat ze kon en zelfs baboe gezegd tegen de kalfjes.

Koek

Grote meisjes die veel staan en praten moeten natuurlijk ook goed eten. Ik hoor de health visitor nog zeggen: by the time she's eight months three meals and two snacks a day. Nou eet Aoife nog steeds vrij langzaam, vooral haar melk, en het voelt nogal alsof we voortdurend van het ene eetmoment in het volgende rollen, dus twee snacks komt er meestal niet van, maar ik probeer er goed aan te denken! Vandaag gaf ik Aoife een schaaltje met kleine stukjes kaas. Voor het eerst zonder haar iets aan te geven of in de mond te stoppem pakte ze zr keurig netjes een voor een uit het bakje en kauwde ze ze weg. En ook met rijstekoeken weet ze wel raad:

babbelaoife

Vrijdag was Ellen op visite en zij heeft Aoife een truuk geleerd. Ellen zei namelijk bababa, iets wat Aoife soms bij toeval maar zeker niet expres kon zeggen. Maar die middag begon ook zij opeens te babbelen! En gisteren met granny weer!

The first noel

De eerste kerstmis als vader en moeder. De eerste kerst in het nieuwe huis. Aoife's eerste kerst. De eerste kerstavond zonder nachtmis en nachtelijk kerstontbijt. De eerste kerstcadeautjes van santa voor Aoife, waaronder haar eerste pop, zelfgemaakt.


Gelukkig kerstfeest allemaal!

Jip en janneke

Een laag schuin zonnetje in de slaapkamer vandaag.

Klimmen en schuifelen

Ja hoor. Als de berg niet naar naar Aoife komt, komt Aoife wel naar de berg. Ze is zich de laatste tijd steeds in de box aan het optrekken en soms lukt het om te gaan staan! Groot feest natuurlijk! En gisteren zat Aoife op het kleed in de kamer en opeens voelde Padraic iets aan zijn voet. Voor het eerst kwam zij naar ons ipv wij naar haar!


Ps. De verwarming doet het gelukkig weer en ook de kachel is op stoom. Nu goed opletten dus dat Aoife daar niet naartoe schuifelt!

Victoriaans afzien

Het is koud. De engelsen zijn niets gewend want de huizen zijn niet gebouwd op kou.
1 De muren (steen dus geen baksteen met een laag lucht ertussen) stralen kou uit. Als je de inbouwkast opendoet walmt de vorst je tegemoet.
2 De houtkachel werkt niet en geeft rook de kamer in omdat de schoorsteen te koud is sinds we weg zijn geweest en de verwarming laag hebben gezet
En last but not least:
3 essentiele waterpijpen lopen standaard buitenom. Wie verzint zoiets? Je raadt het al: de boiler doet het niet omdat er een pijp bevroren is.
Geweldig.
Zit je dan, geemigreerd naar de 19e eeuw.

Spiderman wil je ook een nootje?

Het weekend terug in Nederland was vol met familiefeesten: de verjaardag van Joris, logeren in Oeffelt, de mis voor oma, en thuis het gemengd sinterklaas/kerstfeest. Druk dus!

Aoife showt de nieuwe wintercollectie

Een winterjas! Donkerblauw met madelieven, waterproof en warm. Iets niet-roze vinden is hier zo zeldzaam (de oranje maillot en romper die ze hier ook aan heeft heb ik zelf geverfd) dat ik meteen maar ben toegeslagen, in twee maten!

twee brown eyed girls en wat random nieuwtjes

Aoife heeft nog twee tanden erbij, middenboven, in totaal 4 dus (en ze worden goed gebruikt! ze eet in no-time een rijstekoek op!)
Ze kan nu nee schudden en doet dat ook heel vaak, al heeft ze denk ik nog geen idee dat het nee betekent.
We zijn gisteren met Ellen en Andrea naar old holly farm geweest. De dames samen achterin wisselden elkaar af met huilen maar keken wel heel zoet naar de dieren: paarden, kalfjes, konijntjes, een eend een muis en speciaal voor de kerst: rendieren.

Intussen ben ik met zeer gemengde gevoelens bezig aan de laatste loodjes van mijn werk. ik probeer mijn paper nog voor het eind van het jaar te herzien en moet mijn praatje voor volgende week in elkaar draaien. We gaan weer een week naar Nederland dus ook daar zijn de voorbereidingen voor in volle gang. En dan zul je zien, net nu het zo druk is heb ik weer een bijzonder pijnlijke borstontsteking. Bluh.

Nog meer sinterklaas!

Toen Aoife gisteren van de sint een babytelefoon kreeg zei Padraic nog en waar is haar nederlandse mobiel? Wij hebben er allebei een voor elk land namelijk.
Sinterklaas heeft dat vast gehoord want vandaag kwamen er weer twee ladingen cadeautjes, een met een mooie muts en een met Aoife's nederlandse telefoon (en veel chocoladeletters en kruidnootjes voor ons) Net op tijd voor ons volgende bezoek! Dank u sinterklaasje!

Jurk

Intussen heb ik alweer even terug weer een omkeerbare jurk gemaakt. Rode babycord aan de ene en groene appeltjes aan de andere kant.

't heerlijk avondje

Gisteren kwam Sinterklaas zomaar. In de schoenen zaten een babytelefoon voor Aoife (blijft ze misschien van de echte af) en een chocolade A en voor mij een N en dikke sokken in een barbie-met-blauwe-voeten-in-bed surprise en voor Padraic een popupkaart met kaartjes voor de komiek Sarah Millican voor die avond!



Karen en Manuel kwamen oppassen nadat we Aoife in bed hadden gelegd. Wel gek hoor een avondje uit, maar een groot succes.

een klein beetje onverwachte stijl

het ziet ernaar uit dat M&S ook de illustraties van Sasek hebben ontdekt:

en zelfs verkrijgbaar in Lancaster!

voetjes van de vloer

Ze wil nog niet zo graag omrollen, hoewel ze het wel kan, maar haar grote hobby staan heeft zich nu ontwikkeld tot dansen: Ziehier hoe Aoife's Ierse erfgoed duidelijk tot uiting komt, al is het dan nu even op flamencomuziek:

Een witte winterdoop

Aoife's godmother Emma heeft Padraic om een wederdienst gevraagd peter te zijn van haar jongste zoontje. Vandaag werd Matthew James Ripley in York Minster gedoopt door zijn eigen oma van vaderskant die vicar is in de anglicaanse kerk. Dus wij naar York. Waar het winterswit is. Meer en meer sneeuw in de loop van de dag betekent dat we niet weg kunnen, de terugreis over de Pennines is te riskant. We blijven dus slapen bij Maggie en Charles. Misschien zit er dan morgen voor mij nog een beetje extra tijd in feestelijk en sfeervol kerstYork in!

Sneeuw

Vanuit het slaapkamerraam.

zeehond

Sinds we vrijdag dag zijn gaan zeggen op de nursery heeft Aoife warempel weer iets onder de leden. Verkoudheid dachten we: snotneus, hees... Maar giateravond kwam daar opeens piepemde ademhaling, achterblijven en benauwdheid bij. Ze klonk als een zielige zeehond!
Laat dat geluid nou precies omschreven staan bij pseudo-kroep! Wat een schrik, voor ons allemaal, maar gelukkig werd het gepiep een stuk minder als ik haar vasthield en ze rechtop zat. Arm ding...

van ouderwensen en dingen die (hopelijk) voorbij gaan

Gisterochtend zaten Padraic en ik er allebei flink doorheen door de gebroken nachten. Hij nam 's ochtends even de honneurs waar en ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt naar de kathedraal te gaan en op weg daar naartoe advies in te winnen bij Lokke. Sinds de oorontsteking sliep Aoife slecht. De verstopte neus hield haar van het duimen af en het leek er flink op dat ze dat volledig was afgeleerd, maar hoewel ze nog niet echt weer aan het duimzuigen is gaat haar linkerduim de laatste twee dagen toch weer geregeld de mond in. De 24uurs zorg leek haar bovendien op het idee gebracht te hebben dat huilen in het holst van de nacht een heel goede manier is om een knuffel en wat eten te krijgen (softies dat we zijn). Intussen werd zij zo moe dat ze 's nachts niet eens meer goed in kon slapen tenzij we haar inbakerden. En wij werden steeds moeier, en als je moe bent en dingen gaan niet zoals je wilt is het maar bar lastig om dat je niet persoonlijk aan te trekken (voor mij dan). Ik realiseerde me dat dat deel van de dag dat het meest voorspelbaar is (eten, badje, melk, bed) ook het meest voorspelbare resultaat heeft (steevast slapen). De duidelijkheid qua eten en slapen zag ik de rest van de dag zelf al weinig terug, laat staan dat Aoife daar een lijn in heeft moeten kunnen zien. En Padraic en ik zijn eclectische ouders, we laten ons niet door een boek leiden, dus dat maakte het voor onszelf ook niet zo duidelijk. Wat moeten we nou doen? Wel voeden 's nachts (uiteindelijk groeit iedereen eruit) of laten uithuilen (en de buren dan?)? Hoeveel moet een kind eigenlijk overdag slapen? Enzovoort. Tot nu toe waren wij vooral van laat het haar zelf maar aangeven, maar sinds de overgang van voeden op verzoek naar vaste eettijden met het vaste voedsel (als wij eten namelijk) vond ik dat een beetje lastig. Dus toch maar eens vaste dutjestijden opgezocht en ingesteld. In de hoop dat als ze dat overdag goed leert, ze 's nachts ook wat minder moeite heeft met opnieuw in slaap vallen, zonder dat wij een periode van uit laten huilen in het midden van de nacht moeten doorstaan (dat kan altijd nog).
De grote vraag: heeft ze nu voor eens en voor altijd slechte gewoontes aangeleerd, sinds ze ziek was? (tenslotte sliep ze daarvoor altijd door) is vannacht opgelost: of het nou door het kerkbezoek kwam, of het bakeren, of de vaste dutjes of steun van zuslief of geduld of toeval, het antwoord is nee: ze kan nog steeds doorslapen (grote opluchting). Nu maar hopen dat het doorzet...

zwemmen

We zijn vanmiddag gaan zwemmen in Silverdale. Groooot succes, voor ons allemaal. Aoife vond het geweldig!

changed priorities

Dit verkeersbord kwam ik een paar weken geleden tegen op mijn wandeling van de nursery terug naar huis. De trouwe lezer weet dat ik Aoife lopend in de wagen bracht en haalde, zodat zij tenminste nog iets aan slaap zou inhalen van wat ze op de nursery tekort kwam. Het bord heeft me aan het denken gezet: wat is mijn werk me waard? Een nursery waar we niet blij mee zijn? Al dat gereis? Met een baby? Twee woningen? Nooit eens voor de lol reizen? Een baan maar geen dagdagelijkse sociale contacten met mijn collega's? Er zijn ook veel goede dingen, juist het wonen in twee landen, niet volledig weg zijn uit Nederland, mijn familie geregeld kunnen zien, vrienden, mijn project...
Maar na lang wikken en wegen heb ik vandaag dan toch mijn ontslagbrief ingediend. Per 1 januari werk ik niet meer bij de UvA, maar ga ik voor Aoife zorgen en me oriënteren op een baan hier voor als zij ietsjes ouder is (vanaf een jaar). Het is een heel moeilijke stap, maar ik denk wel de juiste...
Dit was het nieuws.

volgend project

Dat kolven op het werk begint me aardig de keel uit te hangen. Maar sinds ik drie weken terug zomaar een ipod touch heb gekregen (dankjewel padraic) (hij was mijn nachtelijk geluister naar de bbc history of the world in a hundred objects podcast via blazende laptop zat) en die ipod zomaar draadloos kan internetten kan ik nu mooi even Live! Vanuit de Kolfkamer! iets vertellen over mijn volgende voorgenomen project:


Een dekentje haken. Hier in Noord heb ik alleen maar de wol van de wortel en paddestoel, maar plan is om er heel veel kleurtjes in te stoppen.

Wel opvallend dat ik zelfs nu de nesteldranghormonen neem ik aan wel zijn uitgewerkt nog steeds een lichte obsessie met dekentjes en beddegoed heb... In de hema dit weekend alleen al was ik in de verleiding om twee dekentjes voor aoife te kopen (en ze slaapt nota bene in een slaapzak!). Volgens padraic heeft het ermee te maken dat ik zelf wel wat knusheid en rust in een veilig nest kan gebruiken. Maar wie is hier nou de psycholoog?

project winter

Na de jas nu ook een muts. Gehaakt van de restjes borduurwol van van de zomer.

takkie

Lilian playing with an abstract thought, van Matte Stephens, via Etsy

vandaag is Takkie doodgegaan, ze viel de hele tijd om. De dokter wilde haar nog helpen en Takkie liet zich zonder protesteren onderzoeken (dat op zich is al een teken dat ze niet in haar goeden doen was) maar ze is tijdens de behandeling vanzelf gestorven.

Takkie woonde sinds een paar maanden in Delft. Ze kon vorig jaar nog niet meeverhuizen ivm de vereiste prikken voor Engeland, en heeft toen een half jaar bij Aimée gelogeerd. Toen we haar wel naar Engeland en het nieuwe huis wilden laten komen bleek dat zo eenvoudig nog niet te zijn. Dus ging ze bij papa en mama wonen. Zo heeft ze aardig wat verhuizingen meegemaakt, zeven om precies te zijn.

De laatste keer dat ik in Delft was met Padraic en Aoife was Takkie boven, waar zij meestal zat. Maar opeens stond ze heel hard te miauwen voor de kamerdeur. Ik denk dat ze mij hoorde praten beneden en dat ze toch mijn stem herkende. Ze zag er heel stoffig en oud uit. En nu, anderhalve maand later is ze dus dood.

dag takkie



halloween

Wat draagt een nederlandse baby met halloween?

Een oranje pompoenpak natuurlijk! Zelf bedacht en gemaakt van fleece.. En de tanden van de pompoen zijn net als die van aoife.


Happy halloween allemaal!

antibioticafestival

Aoife en Padraic zijn nu allebei aan de antibiotica, zij voor oorontsteking, hij voor keelontsteking. Ik draai 24 uurs-diensten en begin zelf ook onderhand behoorlijk gammel te worden. Gelukkig is Aoife's humeur overdag niet kapot te krijgen, dapper ding.

Sneak peek

De nieuwe kast pakt stukken roder uit dan verwacht... Misschien toch beter voor aoife's kamertje... Voor de speurders: zoek de laatste creatieve uitspatting. Tip: morgen meer!

oo... oorontsteking

Vanmorgen liep er geel spul uit aoife's oor. Ben dus maar naar de weekendarts geweest. Die gaf een antibioticaspray. Intussen is Padraic ook al 3 dagen ziek thuis met koorts en opgezwollen keel en door alle nachtelijke episodes begin ik langzaamaan ook wat gammel te worden.. En dat met een vliegreis in het verschiet...

slaapdramas

Toen ik zwanger was en dat aan mensen vertelde kreeg ik van allerlei kanten te horen: succes met de gebroken nachten! (van ervaringsdeskundigen natuurlijk). Maar eigenlijk hebben we daar nooit problemen mee gehad. Zelfs toen Aoife last van krampjes had sliep ze, als ze eenmaal sliep, 's nachts heel goed. Van het begin af aan werd ze maar een keer wakker en na vier maanden ofzo sliep ze vrijwel altijd door, uitzonderingen daargelaten natuurlijk. En ze begon zelfs overdag goede dutjes te doen (dwz niet alleen 20 minuutjes in de wagen). Kortom met die gebroken nachten viel het erg mee, en ik ben zelf al niet zo'n lange slaper dus ik heb het nauwelijks als een probleem ervaren.
Maar dan de afgelopen weken.
Op de nursery liep Aoife meteen een verkoudheid op, en sliep zij overdag helemaal niet: teveel gaande, teveel te zien en alles is leuk. Ze kan zichzelf niet zo goed uitzetten: die grote bruine ogen waar iedereen zo gecharmeerd van is doen hun werk wel: ze neemt alles in zich op. En nu zij overdag een heleboel te verwerken heeft en niet slaapt kan ze dat 's nachts ook opeens niet meer. Elke nacht wordt zij ontroostbaar wakker. Als het geen huilen is is het wel klagen...
Gisternacht werd ze om 2 uur wakker en heeft sindsdien tot de morgen gehuild. Dus maar naar de health visitor (het consultatiebureau) gegaan: die zei dat het vaker voorkomt dat kindjes na hun eerste verkoudheid hun routine kwijt zijn. Ze zei dat Aoife er alle schijn van had overgestimuleerd te zijn en daarom niet opnieuw die routine kon vinden... Ze gaf ons wat tips voor in de nacht en die hebben we uitgevoerd, en het hielp. Ze werd weer twee huilend wakker, maar ze kalmeerde tenminste weer, en heeft uiteindelijk tot bijna 9 uur geslapen.
overgestimuleerd dus... hm.

bewust vaster gebreid

Het vest is af. Ik had nog nooit van patroon gebreid dus het duurde even, sommige delen moest ik door telfoutjes uithalen en opnieuw beginnen maar het is nog net gelukt.. Ik was al bang dat aoife er niet meer in zou passen namelijk!

Snif, snotter

We zijn alledrie verkouden... Of het nou door de nursery komt of de tijd van het jaar is, feit is dat de snottebellen je om de oren vliegen hier. Arme Aoife en arme wij, want met de verstopte neus en de twee tanden en de nieuwigheid van nursery en vast voedsel wordt er helaas weinig geslapen.

zoek de tanden

Sinds vrijdag is Aoife erg onrustig. Ze slaapt niet meer zo goed, ze huilt veel meer, wordt af en toe zelfs een beetje boos, ze heeft duidelijk een eigen mening! Ze heeft ook een verkoudheid opgedaan op de nursery en in de tussentijd nog maar een tand erbij gekregen. Het is ook wel een beetje veel zo opeens.

Meanwhile heb ik gisteravond een stoelverkleiner gemaakt voor in de kinderstoel. Met dank aan Mirjam die het zeiltje heeft opgestuurd! (valt nog niet mee trouwens, binnenstebuiten plannen en vooruitdenken, toch een soort wiskunde voor gevorderden...)

kast

gevonden!

worteltjes

langzaamaan krijgt Aoife nu elke dag wat vast voedsel, vanavond op het menu: worteltjes!.

eric en aoife

we gingen vanmiddag lunchen bij Holly en Emanuele die we laatst hebben leren kennen. Ze zijn nieuw in Lancaster en hebben een zoontje dat 4 dagen jonger is dan Aoife. Eric en Aoife sliepen allebei tijdens het eten (Eric op Holly's schoot en Aoife in haar wagen -- uiteindelijk), en tijdens de koffie gingen ze samen spelen, sort of.

aoife ♥ de laptop

\'
n
 vnb l.,,'.  cc  ^¨´´
   hm     

                                                                                            

;'''l/hh.;.0,jpl8-98798y                         myg g hbb   onñµörhhhhhf

de nursery thuis

Voorlopig staan er in Aoife's kinderkamer (ik moest er even aan wennen maar dat wordt  hier dus ook de nursery genoemd) nog allemaal verhuisdingen en dozen enzo, maar langzaamaan beginnen de ideeën te komen voor als zij niet meer op onze kamer zal slapen:
Als we het (horizontale!) behang van de muren hebben gestoomd, de radiator hebben verplaatst naar onder het raam (zonde van de enige lege muur!) en de kamer (hoogstwaarschijnlijk noodzakelijkerwijs, tenslotte zit dat horizontale behang er niet voor niets) opnieuw hebben laten stucen zijn we een half jaar verder is het tijd voor het leuke werk, verven, behangen en inrichten. we zijn hard op zoek naar een retro dressoirtje dat ook als aankleedtafel kan dienen, maar behang hebben we alvast gevonden. Van Ferm Living, voor een of anderhalf muurtje:

Ferm living heeft ook hele leuke kussens voor kinderen, ik had er al een in Amsterdam gezien. Misschien komt sinterklaas die wel brengen dit jaar.

de nursery

Sinds gisteren gaat Aoife naar de nursery, drie dagen per week. Het gaat goed maar ik was wel een beetje geschrokken van de enorme hoeveelheid stimulatie. Overal lagen bergen speeltjes, binnen vijf minuten had ze al een stuk of vijf rammelaars aangeboden gekregen, en aan het plafond hangen allerlei bungeldingen. Misschien dat het er vanaf de vloer minder overweldigend uitziet, ik weet het niet. Hoe dan ook Aoife liet het allemaal over zich heenkomen en heeft geen een keer gehuild, zelfs niet toen alle andere kinderen collectief begonnen te snikken (anders dan mama overigens, ik moest wel een traantje laten)

tadaa!

sinds een ruime week ofzo kan aoife los zitten!

langzaam thuis

het begint te komen, ik zweer je de gladiolen doen het hem

twee mijlpalen in een dag!

1. Aoife is vanmorgen voor de eerste keer gaan wennen in de nursery
2. Ze heeft een tand!

hap



Aoife is steeds meer geinteresseerd in echt eten. De health visitor zei dat we langzaamaan weleens af en toe een theelepel babyrijst of worteltjes mogen geven, zodat ze alvast een beetje kan wennen aan nieuwe dingen in haar mond en lepels enzo. Aoife pakt het echter groot aan. Waarom een lepel nemen als je ook gewoon een heel bord kunt opeten?

vriendinnetjes op vrijdag

met Ellen! Ze waren erg blij om elkaar weer te zien. Ellen moest de hele tijd heel hard lachen en Aoife wilde Ellen steeds vastpakken (en in haar mond stoppen).

ander nieuws

We zijn gisteren op weg van de boot naar huis Aoife's jongste nichtje Isla gaan bewonderen.

Aoife lijkt wel reusachtig in vergelijking met Isla, maar in vergelijking met haar Hollandse grote nicht Sarah is ze toch wel weer een klein hummeltje...

van de afgelopen week

het grote nieuws is natuurlijk dat we weer in Engeland zijn, de overtocht ging prima, Aoife sliep gewoon op haar vaste tijden. Ze paste nog net in haar wagen, maar we moeten de draagbak wel binnenkort echt gaan vervangen voor het wandelwagengedeelte... Maar er was ook kleiner nieuws de afgelopen week: zo zijn we zaterdag naar de kinderboerderij in Noord geweest om Aoife kennis te laten maken met de varkens (ze liet het over zich heenkomen). 

little impression of big changes - in English!

Usually expressing in the morning at work takes place in the designated room at the department. However, it's very cold in there, not exactly promoting easy letdown, and quite barren and austere (I suspect employers, though required by law to provide a suitable room with a lock and a fridge don't want to make the facilities for expressing too cosy...),  so today I went to our lab. Do-not-disturb-post-it on the door et voila. Added bonus is the pc here that I can use (one handedly, so not very well) while i'm using the breast pump (too much information?), giving me the chance to catch up with the blog.
Well, and the news is that Aoife these days is showing clear signs of volition. That's right, she has free will and she's not afraid to use it! She wants to grasp things continually:

And instead of sleeping until 10-ish in the mornings after her breakfast, she's now wide awake:

(oops, a cleaner just burst in.. I guess my post-it is not such a fool proof method after all...) Anyway... Her motor control is getting better too, she now can play while on her tummy, for a little while at least, but holding stuff and moving around (in circles) a little bit, she can sit up almost unaided and she likes to be high up:

In general she likes to be part of the action, and seems reluctant to miss out on anything. It is not uncommon for her to be awake a lot, but that's usually in good spirits. However, yesterday she just refused to be put into her cot or in the pen, she just wanted to be held and carried around preferably watching television, while at the same time showing clear signs of fatigue. 

yes, at five months, she's already becoming a big girl!

stiliszondag

we hadden afgelopen zondag een feestje bij Sible om afscheid te nemen van de labassistenten Tineke en Netta. Baby's en aanhang mee, natuurlijk. Aoife heeft er de kinderstoel eens uitgeprobeerd. en de luistervaardigheidsonderzoekers gingen op de foto.

we zijn in de lucht!

hoera! het modem is er (opgehaald in de stromende regen na twee dagen achtereen de postbode te zijn misgelopen) en na wat gegoochel met draadjes met mijn ene hand terwijl  ik Aoife met de andere bezig/vast hield deed het internet het thuis dan eindelijk, na ruim drie weken wachten. ook katja en sebastian zijn in de wolken ermee, en hebben bij thuiskomst direct allebei hun laptops tevorschijn gehaald. laat het streamen maar beginnen.

de breihoek

er zit hier in Noord vlakbij een breiwinkel, is dat geen prachtig toeval? Ik heb er al een paar keer wol gehaald om te haken, en de mevrouw van de Breihoek is altijd heel aardig: ze liet me alvast rode wol meenemen in ruil voor een bol witte die ik even niet bij me had (mocht ik later wel komen brengen) en gaf me laatst een stopnaald cadeau. Tot nu toe heb ik alleen maar gehaakt, ik weet niet hoe je patronen moet lezen dus ik doe maar wat, met haken kan dat want het is een beetje als boetseren (vind ik dan) (hoewel mijn oog wel steeds kritischer wordt naarmate ik het meer en meer onder de knie krijg). Maar van de week viel mijn oog op dit breitijdschrift van Phildar. Het is overduidelijk af en toe lichtelijk krom verrtaald uit het frans (beeld van zijn schattig dressing? mis ik iets?) maar staat bomvol met geweldige basic patroontjes voor 0-24 maanden. Ik kan dus voorlopig vooruit, als ik maar even leer die breipatronen te lezen, De mevrouw van de Breihoek heeft al gezegd dat ik met vragen altijd langs mag komen. Ik ga denk ik maar eens beginnen met dit manteltje...

heen en weer of geen weer

hier met goed weer, maar het is erg wisselvallig! wie met Aoife op pad is moet de regenkap niet vergeten. En ook als we niet met Aoife onderweg zijn is waterdichte kleding geen overbodige luxe. Ik heb geen jas bij me in Nederland, dus het begint zo af en toe aardig fris te worden... Moet nodig wat nieuwe kleren gaan kopen maar Amsterdam is wel erg druk om met kinderwagen door winkels heen te navigeren!