die kleine Fergus is best sterk. Hij wil almaar op zijn beentjes staan, en los zitten, jawel. Zijn hele lijfje voelt als een spierbundeltje. Misschien heeft de dokter toch gelijk en verbruikt hij gewoon alle energie?
hij kwijlt behoorlijk en is flink aan het knagen, dus we denken dat hij tandjes aan het krijgen is.
Gisteren werd hij weer gewogen. De zon scheen en met Fergus in de nieuwe ergo draagzak (geweldig!) ben ik onze oude heuvel opgelopen naar het
children's centre, blote benen, sandalen aan (ook al geweldig, ja de cadeautjes van oma en opa dit jaar zijn werkelijk bijzonder goed), en zonder jas.
Ik besloot om geen enkel risico te nemen Fergus was aan een voeding toe dus heb ik hem daar ter plekke eerst gevoed.
Et voila! hij volgt nog steeds dezelfde 25% curve, sterker nog, hij was ietsjes gestegen en zit er nu echt op (dat was dus voeding ter plekke als je het mij vraagt) - de zorg was dat hij na het kleine dipje van twee weken terug nog verder af gezakt zou zijn.
We gaan het proberen zo uit te zingen tot aan de 6 maanden. Dan mag Fergus vast voedsel (de
health visitor zei de vorige keer dat ze zou aanraden om hem met fruit of wat dan ook bij te voeden, omdat hij al vier maanden was, ware het niet dat hij zo klein was (
catch 22? Welnee!), dus daar kon ik nog beter even mee wachten) en dat zal een beetje de druk van de borstvoedingsketel afhalen hoop ik. Intussen heb ik een huur kolfapparaat besteld dat vandaag gaat komen, om toch een beetje reserves op te bouwen en ook de productie nog wat meer te stimuleren. En zo zie je maar dat met de venkelthee en de fenugriekcapsules (zes per dag) en de borstcompressies en het dag en nacht voeden het toch niet altijd even makkelijk blijkt te zijn om borstvoeding te geven, al is het nog zo natuurlijk... Gek dat dat per kind zo kan verschillen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten