aoife's koekemannetjes

we hadden al een mini gouden boekje van het koekenmannetje, en met Eric's cadeau en de tijd van het jaar was het een goede gelegenheid om eens te gaan bakken met Aoife gisteren, bij wijze van quality time.

O ze was zo trots om met haar boek de koekjesvorm te gaan kopen en ik was ook heel trots op haar. Met het kopen van de vorm en het maken en laten rusten van het deeg, het uitsteken, bakken en versieren was het echt een heel lange activiteit waar ze ook best wat geduld voor moest hebben en het vermogen om vooruit te kunnen kijken, echt iets voor een Grote Zus, maar het ging heel goed:

Ze ging geheel op in het versieren van de poppetjes, en had ook behoorlijk goed door dat we ogen, een neus en een mond nodig hadden. Wat ze niet door had was dat ik haar twee bakjes met snoepjes had gegeven, pas bij het laatste poppetje begon ze zelf ook flink van de restanten te eten: een in haar mond, okee twee, drie en dan misschien eentje op de pop. het hele concept van lijmen met glazuur (en een verkwastje, afgeknipt) begreep ze ook direct (handig zo'n nursery). Maar toen we klaar waren was het zo ongeveer etenstijd, dus met opeten van haar pop moest ze wachten tot het toetje, tja en dat was wel een beetje moeilijk voor deze kleine grote dame...