meer Fergus

met de handen vol aan twee kleintjes is het niet altijd even makkelijk om fotos te maken, laat staan te posten en te bloggen, daarom (ik zeg het nog maar een keer) stuur ik zo vaak ik kan direct fotos naar instagram (mrsnomi) (gratis app voor de smartphone).

hier een overzichtje van wat dat de afgelopen dagen heeft opgeleverd (en nog wat bonusfotos):

De avonden en de nachten
Fergus wil het liefst in ons bed slapen met een van onze vingers in zijn mond. We vinden dat prima, maar proberen hem wel steeds even in zijn eigen wiegje (naast ons bed) - alleen dat met die vingers is dan wat lastiger te realiseren.  Sinds gisteren zetten we hem daarom 's nachts in de reiswieg in zijn wiegje en dat helpt - een beetje. Al met al slaapt hij veel, is hij langzaamaan af en toe een poosje wakker om zich heen aan het kijken en lijkt hij behoorlijk rustig. Hij drinkt graag en veel nu de melk is gekomen, en wie weet voorziet dat in die zuigbehoefte, zodat onze vingers dan minder nodig zijn.

Hoe wist baby Fergus toch dat Aoife zijn cadeau zo leuk zou vinden?

Aoife en Fergus
Aoife vindt haar baby maar wat interessant. Waar is mijn baby is het eerste dat ze vraagt in de ochtend. Ze vindt het wel een beetje oneerlijk dat hij wel in ons bed mag liggen, en zij niet. In de ochtend komt zij tegenwoordig nog even nadutten voordat ook onze wekker gaat, maar als Fergus dan toevallig ook net wil eten is het met Aoife's rust (en de onze) gedaan: ze wil erbij zitten, en ook iets doen. Meestal betekent dat tamelijk hardhandig zijn hand/voet pakken, of zijn hoofd aaien. Stilliggen en -zitten is toch al niet haar sterkste punt dus voor Fergus is dat wel een beetje afleidend, en hij legt dan moeilijk aan... Ze komt ook bij bedtijd veel haar bed uit om te kijken wat haar baby nu doet, of wat wij met hem doen.  Deze late avonden en vroege ochtenden komen haar humeur niet altijd ete goede, en we moeten dan vooral met visite erg goed opletten of ze niet te onhebbelijk wordt, maar tot nu toe gaat het erg goed, en alles is goed bedoeld en ze geeft Fergus veel kusjes en doet ook af en toe spelletjes met hem, zoals verstoppertje (Fergus moest koala zoeken onder het dekentje)

Gisteren waren Holly en Ema langsgekomen met Eric en Franci (met twee maanden oud ongeveer hetzelfde formaat als Fergus... Holly's plan om ons hun maat 50 kleertjes te lenen als onze baby er eenmaal was blijkt dus niet helemaal haalbaar), en zij hadden voor Aoife een mooi boekje over een gingerbread baby meegebracht.

holly met Fergus en Padraic met Francesco

Vanmorgen zijn Aoife en ik er dus even alleen op uit geweest naar de kookwinkel om een koekjesvorm te kopen zodat we vanmiddag peperkoekmannetjes kunnen bakken. Het was een kort maar heel fijn uitje, zo met zijn tweetjes, ik en mijn grote meid. Ze had haar boek meegenomen als voorbeeld voor de winkel, alwaar ze tot mijn verbazing zeiden: o de baby is er dus? Ze hadden mij negen maanden elke dag langs zien lopen (en soms ook binnen) en vroegen zich al af wat en hoe. Toen ik zei dat hij inderdaad vier dagen oud was nu en wat hij woog was er alom bewondering, en de baas gaf me zonder het te zeggen ook nog 10% korting... soms heeft het toch wel wat om in een soort dorp te wonen...

Fergus
zijn ogen gaan steeds meer open, en zijn net als bij Aoife meteen al bruin, en hoe. Hij heeft roodachtig bruine haartjes, en donkere wenkbrauwen. Langzaamaan ontvouwt hij zich meer en meer van verfrommeld pasgeboren babietje naar gewoon kleine baby, want ook al woog hij dan zoveel: hij is en blijft een newborn hummel: