deze week in deze week

oorontstekingen, health visitor bezoekjes, naar de huisarts voor het oor, veel theevisites, een fort

een truitje en tot nu toe vier wollen mutsjes voor alle aankomende winterbabies die we kennen

een geaccepteerd paper en het verjaarspartijtje van Constance. Met creepy crawlies (beestjes om te bekijken en vast te houden)

duizendpoot

reuzenslak

tarantula

een disco en een binnenpicknick. 

En alle dagen zonder morren naar bed, en goed doorslapen Wat wil je nog meer?

interesting

Ik hoor alsmaar van die continue checkups bij het consultatiebureau in Nederland. Kan het kind dit en dat al, groeit het goed enzovoort... Hier is dat veel minder het geval heb ik de indruk, maar afgelopen maardag was het dan toch zover dat Aoife voor het eerst "getest" werd. Dat had achteraf gezien op eenjarige leeftijd ook moeten gebeuren, maar om de een of andere reden zijn we daar niet voor uitgenodigd. okee, ik weet wel wat die reden is, en dat is omdat wij doordat we verhuisd zijn, nu precies tussen twee zogenaamde catchment areas vallen van de health visitors. Apparently.
Dus wij naar het children's centre in de regen. Julia gaat kijken of jij goed kunt spelen en puzzels kunt maken enzo.
We waren nog niet binnen of Aoife had een puzzel gevonden om dit even te demonstreren. Dat die puzzel in de gang lang mocht de pret niet drukken. En omdat ze zo lief aan het spelen was met alles dat ze tegenkwam zijn we niet eens toegekomen aan de kamer waar het consult zou hebben moeten plaatsvinden. Zo waren daar het keukentje, de boekjes, de beren, de dekentjes...  Voor Aoife gezamelijk een teddy bear picnic. Het kind heeft nog nooit van het liedje gehoord, maar organiseerde er wel een. Later vond ze ook de verkleedkleren, met als topper natuurlijk de rode glittercape van roodkapje. Even een mandje zoeken, en ze kwam terug met het mandje met de kleurtjes erin. Ja, ze hebben er nogal veel in de gang staan daar - zoveel zelfs dat het Aoife even teveel werd en ze een echte driftbui kreeg. Oh, you're two are you? zei Julia droogjes...

Alles was goed, de health visitor vond Aoife een lively and interesting girl. Dat vinden wij natuurlijk ook, en ik vermoed zomaar dat kinderen voor hun ouders altijd interessant zijn, maar Julia zei: ja dat is wel zo, maar niet voor mij!

Look!

Aoife weet wel wat er staat te gebeuren. Mama heeft een kleine baby in haar buik. Opeens staat er een wiegje bij ons in de slaapkamer (te wachten tot we het schoonmaken... dit is een vervanging van de familiewieg, die na alle Monaghan kindereren ook alle kleinkinderen heeft geherbergt, en na Aoife en Isla en tenslotte Jack behoorlijk uitgeleefd was, bijna hetzelfde, gevonden op ebay): voor de kleine baby! En opeens hangt daar het truitje dat ik aan het breien was. Look! voor kleine baby! Aoife wilde het in haar kamer hebben hangen, aan haar deur, want het is voor háár broertje. Hopen maar dat dat enthousiasme blijft!

(het patroon is gebaseerd op baby shell door fulloffluff, maar met de mouwen gebreid met hetzelfde aantal steken als waarmee ze beginnen, in plaats van geminderd. Wol is rico essentials soft merino aran wol kleur: gold, en een restje dk merino wol in creme).

Intussen probeer ik elke dag niet alleen de imminente dingen te doen, maar ook de handig voor lange termijn dingen. De loodgieter is nog steeds bezig (nog wel een week... wat een ellende! Zo ziet het ernaar uit dat we Deel 2: Verbouwing the Sequel niet voor de baby gaan redden..., zeker niet met Dave's plannen om daarvoor eerst nog even twee keukens tegaan installeren bij andere mensen).

moody moedig meisje

een beetje moody, die kleine Aoife, en naar bed gisteren met paracetamol, omdat ze zo aan haar oor zat te trekken. Vannacht is de ontsteking doorgebroken: allemaal prut uit haar oortje, die arme moedige Aoife. De hele dag heeft haar oortje gestroomd, maar geen koorts en gewoon een blij kind. Met granny en grandad op visite en een wandeling naar de koeien, langs de appels en dan naar de speeltuin kon dat ook niet missen natuurlijk. Alleen bedtijd he... dat blijft een probleem...

badkamervorderingen en huismoederdonderdagen

met een loodgieter in huis wil je gewoon niet stilzitten, ook al is Aoife op de creche. Dus plan ik de dagen vol met genestel in het vooruit. Over een paar weken, als de echte nesteldrang (en de frustratie over de verbouwing - deel 1 af maar deel 2 moet nog beginnen, en dat moet ons nu net die extra babykamer opleveren) vermoedelijk toeslaat sta ik immers weer voor de klas. Dus was het van de week de keuken verven (tot de verf op was en B&Q geen nieuwe op voorraad heeft), en nog meer laden uitzoeken, en op donderdagen veel koken alvast en koekjes bakken, waarvan dan steevast drie koeken meegaan met Dave (die ook gefrustreerd was, ondanks de vorderingen, omdat onze leistenen vloertegels jammerlijk niet allemaal dezelfde maat blijken te hebben, terwijl dat wel het geval zou moeten zijn).

Dus Havermoutkletskoppen voor de troost (vrij naar een recept uit de Trouw):

smelt 100g boter in 4 eetlepels melk
in een andere kom:
meng 100 lichtbruine basterdsuiker met
40 gram volkorenbloem
90 gram havermout en
een snufje zout
en roer daar dan het lauwe melk en boter mengsel door
voeg 50 gram geschaafde amandelen toe, roer goed en maak op een bakplaat met bakpapier theelepelgrote hoopjes, die je een beetje uitsmeert (ongeveer 10 op een plaat, er is genoeg voor minstens 20 koekjes)
bak 9 minuten op 200 graden.

nesteldrang keer twee

het huis staat een beetje op zijn kop, maar toch proberen we maar zoveel mogelijk te nestelen voordat ik volgende maand opeens weer druk voor de klas sta voor een cursus, en Dave daarna weer terugkomt voor deel twee van de badkamerverbouwing. Dus dat betekent: een nieuwe wieg kopen via ebay (wordt vervolgd), een kinderbureautje en stoeltje scoren bij de charity shop, de nieuwe badkamer vast verven (muren en plafond, al is Dave naar eigen zeggen nog wel twee (ipv een) weken bezig met het afronden van het eerste project), keukenladen organiseren, en koken voor Karen en Manuel.
Aoife's variant van nesteldrang en voorbereiden op de baby bestaat eruit Mairi stukken brood te eten te geven, uitgebreide theevisites te houden met haar poppen en op zoek te gaan naar paaseieren (we zijn net begonnen met Jip en Janneke lezen). Deels als zichzelf, deels als Roodkapje (zou de boze wolf iets te maken hebben met haar inslaapangt voor honden?).

karakter

Is ze weer uit een van haar coconnen gekropen? We weten het niet, maar Aoife was in een opperbeste bui vandaag. ze sliep uit totdat Dave er was, had toen ontbijt in bed bij ons (wij kruipen er voor het gemak gekleed weer in, de kruimels 's avonds nemen we voor lief, het licht in de slaapkamer is zoveel prettiger dan aan tafel in de morgen), en las toen een uur lang met mij samen uit de nieuwe boeken die gisteren waren afgeleverd.

hm.. tijd voor een terzijde: in juli kreeg ik een mailtje doorgestuurd via een Duitse kennis hier, die had gezien dat iemand een hele lading Nederlandse kinderboeken in de aanbieding had. Ik gereageerd natuurlijk en nadat alle betrokken partijen op en terug van vakantie waren kwam Brigitte gisteren de boeken brengen. Vier tasssen vol, en grotendeels precies goed voor Aoife's leeftijd nu! Ik heb ze verstopt en ga ze gedoseerd aan haar geven, om de lol zo lang mogelijk te verdelen, maar wat ze er tot nu toe van gezien heeft was een grote hit, al maak ik me een beetj zorgen om  "nog een kusje" een boek dat gaat over een kindje dat maar niet wil gaan slapen en steeds uit bed klimt totdat moeder erbij komt liggen die dan prompt zelf in slaap valt.

Madame heeft haar eigen outfit uitgekozen vandaag, en dan is dit het resultaat.
in eerste instantie ook met een medaille overigens.

Dan voor de lunch naar buiten, boodschappen doen en een sausijzenbroodje eten van Greggs the baker's. Aoife's eerste. Dan thuis slapen en na het slaapje volledig verrast staan te kijken dat ik water voor haar had klaargezet beneden, en rijstekoeken en een babybel kaasje. Voor mij?! Alsof ze nooit wat te eten krijgt!

Meer boeken, kinderliedjes, dansen, torens bouwen en natellen

en dan tijd voor knofje. Weer eens wat anders dan Peppa Pig die we de afgelopen weken steeds hebben gezien.

suiker

dit is mijn oma, in verwachting van haar achtste baby, mijn tante Giny. Op schoot zit mijn tante Miep, en aangezien mijn tante Giny in juli is geboren en het hier mooi weer is zal het ergens tegen het einde van de zwangerschap geweest zijn.
Mijn oma kreeg al met al dertien kinderen. Dertien flinke babies.
Dat alleen al was genoeg reden om me door te sturen naar de test voor zwangerschapssuiker, de vorige keer en deze keer ook.

Maar er is meer: deze meneer, mijn opa had type 2 diabetes, en mijn moeder zwangerschapssuiker èn type 2 diabetes (voor de beleefdheid noem ik het maar niet ouderdomssuiker). Maar aan de andere kant: mijn zus had dan weer zomaar een grote baby - dus ze zitten ook gewoon in de familie (en ook in de schoonfamilie, want ook Padraic zelf en baby jack van Josie waren groot).

Affijn, afgelopen maandag was het weer zo ver, ik mocht voor een uur of drie naar de day assessment unit van de afdeling verloskunde, waar ze je bloed afnemen, en je dan een mierzoet drankje geven op nuchtere maag, wat dat twee uur later zijn werk moet hebben gedaan in je bloed, want dat nemen ze dan weer af. Kortom een klassieke voor- en nameting om te kijken of je lichaam goed kan reageren op suikers, of dat er iets mis is met de verwerking ervan, waardoor de baby groot kan uitvallen wat dan weer allerlei risicos met zich meebrengt voor moeder en kind.

dus...

En dan na de nameting krijg je de heerlijkste toast in town:

(serieus, ik kreeg die ook vlak na de bevalling van Aoife, en ik heb nog nooit zoiets heerlijks gegeten! Ik zou hier zo geld voor neertellen om deze toast te mogen eten. Een reden om straks weer in het ziekenhuis te bevallen?)

Er was net als vorige keer niets mis met mijn bloedsuiker. En net als de vorige keer zat ik daar toch over in, want net als de vorige keer heb ik me toch een ongelooflijke trek in zoetigheid. Jelly beans, dat is mijn huidige verslaving, en dan speciaal Jelly Belly jelly beans, die andere zijn aan mij niet besteed.
Maar ja omdat je toch niet elke dag zomaar een tweehondergramszak jelly beans achterover kunt slaan, zoals ze die hier bij de TK Maxx bij de kassa hebben liggen - hoe zwanger ook - is het nu dan tijd voor het natuurlijk alternatief.

Dat moet me toch op alle fronten ten goede komen, denk je ook niet?

kleuren en poppetje!

we waren zondag al onder de indruk van Aoife's gekleur in de auto: ze probeerde echt wel de figuurtjes een kleur te geven:

maar gisteren was het tijd voor Aoife's eerste poppetje en natuurlijk waren we daar allemaal apetrots op!

zie: een hoofd, twee oren en twee voeten, en het een en ander aan ogen en neus en mond.

We gaan niet zo heel vaak naar Padraic's familie als we zouden willen.  Het is ongeveer anderhalf uur (meer eigenlijk als je achter een tractor zit, wat geregeld voorkomt) hier vandaan en Aoife kan nogal veeleisend zijn in de auto, slaapt er eigenlijk nauwelijks in, en wordt als we die kant op gaan ook nogal eens wagenziek. Ik moet dan om een van die redenen achteromgedraaid zitten, wat mijn misselijkheid ook niet ten goede komt (ik bedoel ik kan zelf best goed tegen autorijden, maar achterstevoren zitten, afgewisseld met naar beneden buigen om dingen uit de tas op te diepen om Aoife te entertainen en dan ook nog die prachtige kronkelweggetjes en een zwangerschap...). Kortom, ik heb de laffe nieging om dit soort tripjes zoveel mogelij kte vermijden momenteel... Maar, ook al was de timing nu niet ideaal na deze drukke week, papa kwam terug van congres en de volgende dag gingen we meteen door naar Cottingley voor de doop van baby Jack. Daar was het stralend zomerweer en een erg leuk feest voor diva Aoife:

die heel blij was om Isla weer te zien

Op de terugweg daarom maar de lange snelweg genomen, die uiteindelijk helemaal niet veel langer maar wel veel comfortabeler (maar ook minder mooi) bleek te zijn, helemaal toen we Aoife een peppa pig kleurboekje met stiften en stickers gaven. Wat een plezier.

poe hee

als het huis op zijn kop staat, en de loodgieter het zat wordt om je peuter uit de badkamer-in-wording te vissen - zeker als de vloer eruit ligt- en het regent pijpestelen dan zit er maar een ding op. Muffins bakken en dan zodra het niet meer zo nat is toch naar buiten om de eendjes te voeren (oud brood dan he, niet die ovenverse muffins natuurlijk!)

en dan binnen nog even mamas laarzen proberen en dan als een zebra met de poppenwagen rondrijden. 

Tot zover het goedgehumeurde nieuws, want om deze vrolijke fotos heen was madame, net als vorige week vrijdag niet te genieten... ik hoop maar dat het wennen snel over is!

nazomerdans

Naar Williamson park gaan is een interessante uitdaging tegenwoordig. Voor mij dan, die heuvel is behoorlijk hoog en stijl, mijn fiets zwaar met een peuter, en die buik helpt ook niet echt. Maar we hebben het gered vandaag, om met Holly en Eric naar de minibeasts te gaan kijken.
O ze waren zo blij om elkaar weer te zien! Handjes vasthouden, kusjes en - nieuw in het schattigheids repertoire- dansen! ring a ring o' roses, en nog een keer en nog een keer...

nog een drukke dame

en voor als u denkt dat er ten huize hier niets meer gemaakt wordt... tussen de bedrijven door lukt dat nog best aardig. Na de zwangerschapsrok kwam er nog een zwangerschapspyjamabroek van Liberty stof, een half affe babydenken, en een bijna affe gele babytrui, natuurlijk deze sjaal:

en een gouwe ouwe à la the Sound of Music (deze stof is gewoon geweldig, stevig, blijft mooi en ik ben alleen maar meer verzot geworden op dat mosterdgeel... na deze jurk heb ik misschien og genoeg voor een extra en dan is het echt afgelopen, want ik heb dit ooit via ebay vintage gekocht...)

met om in het oostenrijkse thema te blijven aan de binnenkant:

een zakje en een bloemendetail, want Aoife wil bloemen tegenwoordig. Dat of haar pyjama aan.

drukke dame

in het nieuwe crecherooster dat vorige week is ingegaan gaat Aoife drie dagen achter elkaar naar de nursery, weliswaar de middelste dag alleen in de ochtend, maar toch. Ze vindt het er heel leuk en volgend de staf daar is ze heel lief en makkelijk en sociaal, maar we merken toch dat ze er wel heel moe van wordt. Ze is een beetje chagrijnig thuis en wil niet goed slapen, maar wel na een drukke dag, hangen op de bank. Liefst met peppa pig aan.