aftellen!

restaurant en catering zijn geregeld.
mijn jurk en padraic's pak hangen klaar (moet nog wel even jurk wassen, maar dat moet wachten tot padraic weg is)
we zijn druk bezig de laatste hand te leggen aan de order of service (wat een klus!!! totaal onderschat!) en de tafelschikking.
we hebben een ladder geregeld voor de versieringen
aoife's jurk is af maar mist nog een klein detail...
twee van de drie bruidsmeisjes zijn in de buurt...
vergeet ik nog iets?

aoife opens her word hoard

Sinds twee dagen is Aoife echt aan het proberen te communiceren met taal. Op de een of andere manier heeft ze opeens in de gaten dat we dingen benoemen als we ze willen en er niet bij kunnen, en ze doet dat dan ook met alle woorden en nonwoorden die ze tot haar beschikking heeft. Hele zinnen in onbegrijpelijk Nederlands (of Engels?) en ingewikkelde multilettergrepige woorden komen eruit. Maar ook: beertje en wawa (water), al wijzend. En als je haar niet  begrijpt dan herhaalt ze het nog een keer, en nog een keer en dan (ongeduldig) Nog! een! keer! okee...

bear with me

hoera!
nieuw beertje is gearriveerd in doos en vilten zak, met certificaat en vriendelijke groeten van Ian van de winkel. Het snoetje van nieuw beertje is nog liever dan van oud beertje (die nog steeds de hort op is). Aoife sjouwt nieuw beertje alweer overal mee naartoe, dus dat is goed.

in other news (het is nieuws maar het voelt als een never ending story): ik moet weer eens naar de tandarts vandaag, er lijkt iets los te zitten rondom mijn onlangs wortelbehandelde kies. Gelukkig kan Marina (een PhD student van Karen die onderzoek doet naar kindjes en taalverwerving) vanmiddag even oppassen. Zij zal ook op de trouwdag standby staan om Aoife op te vangen als dat nodig is, we beschouwen mijn noodbehandeling dan maar weer als een extra oefen/wensessie met de oppas...
zucht...

As in het eten

O nee! Net als rond Aoife's geboorte is er nu weer een IJslandse vulkaan aan het kuchen. Destijds waren er door de aswolk bijna geen vliegtuigen, en nu is er alweer verstoord vliegverkeer! Als dat maar goed gaat voor de bruiloft! Ik heb hier al soms het idee dat ik vooral Padraic's leven leid, in zijn land met zijn taal... En ik zou het echt verschrikkelijk vinden als nu met de bruiloft zou blijken dat mijn gasten niet kunnen komen. Mijn enige kans om mijn Nederlandse leven en het Engelse volledig te integreren en alles en bijna iedereen hier bij me te hebben op deze bijzondere dag. Ik hoop maar dat het overwaait.

Nog geen nieuws van beertje... politie: niets, kerk: niets, rondspeuren: niets, het huis overhoop halen: niets.
Ik heb net een nieuw beertje besteld, morgen komt hij hopelijk aan...

waar is beertje?

sinds gisteren is beertje zoek. Ik was niet thuis dus ik heb echt geen idee waar hij kan zijn, maar heb desalniettemin alle hoeken en gaten afgezocht: niets. Beertje is het enige speeltje waarvan ik altijd bijhou waar hij is, omdat Aoife eraan gehecht is en het zo'n bijzondere beer is. we hebben hem voor Aoife's geboorte gekregen van de dochter van Edna, onze oude buurvrouw en hij is een limited edition Steiff beer (oplage 2000) genaamd George (want Aoife is op StGeorge's day geboren). Ik heb George net even opgezocht en een vervanging gaat behoorlijk in de papieren lopen, deze beer is namlijk ook nog eens speciaal gemaakt voor een bepaalde winkel.
oef.
Maar vooral, snik, Aoife mist beertje en ik ook. haar vriendje was ook een beetje mijn gezelschap in de dagen. Wil beertje ook drinken? Waar is beertje? Beertje wil ook een boekje lezen...
Ik hoop maar dat hij snel opduikt.

hen do part 2

Andrea en Karen hadden gisteren een Engels sensationeel (dzw voor alle 'senses': taste, smell, touch, humour & duty) vrijgezellendagje voor me georganiseerd. Helaas werkte het weer niet echt mee (het is hier al de hele maand regen regen en nog eens regen, met af en toe een middagje licht - ik word er gek van want normaal is de lente de enige tijd van het jaar dat het wél goed weer is en daar had ik wel een beetje op gerekend - maar dit terzijde), dus werd het een picnic binnen bij ons op het kleed, gevolgd door een autorit naar Langdale, waar we naar de spa gingen. De eerste keer voor mij! We hadden alledrie twee behandelingen, Karen en ik een massage en een facial (de heoveelheid spul die ze laag na laag op je gezicht smeren is echt verbazend!) en Andrea een facial en een makeup les. Verder was het sauna en zwemmen en uitrusten in het bubbelbad en lekker lunchen. Erg ontspannend allemaal. gelukkig klaarde het tegen het einde van de dag wat op en hebben we nog eventjes kunnen lopen de heuvel op, geholpen door chocolaatjes, jumjum. Geen roze limos dus voor mij, maar wel een echte vrijgezellenoutfit, en veel verwennerij!

What to wear

Gisteren was een dag voor de laatste hand aan de trouwoutfits van Padraic en mij. Ik mag dan wel twee jurken hebben, allebei vintage, maar juist dat laatste maakte me een beetje bang dat het daardoor allemaal erg bij elkaar geraapt en shabby eruit zal zien. Ik had dus vorige week een afspraak met de bruidsnaaister in het Storey instituut hier om de hoek en zij heeft naar mijn jurken gekeken en me geholpen met de laatste finishing touches; wat met mijn hoofd te doen; een voeringzoom wat korter te maken en de schouders wat in te nemen. Gisteren was alles af en kon ik het gaan passen en ophalen. Het was alleen al leuk om nu eens in goed licht bij een enorme spiegel te zien hoe mijn jurken staan. Ik was natuurlijk nooit naar een bruidszaak geweest om eens uitgebreid jurken te gaan proberen, maar dit was minstens even leuk. Haar klanten willen voornamelijk de strapless jurk, en ze zei dat ze door deze twee jurken heel geinspireerd was geraakt en dat ze hoopte dat nu na de Royal Wedding de trend een beetje zal omslaan van strapless glad satijn naar kant en  mouwen...
De ouders van Padraic kwamen oppassen en wij gingen 's middags naar Manchester om voor hem te kijken (en kopen). Manchester is maar een uur hier vandaan met de trein maar met een kleine baby doe je dat toch niet zo een-twee-drie in je eentje. Het was erg leuk om weer eens in een grote stad te zijn waar iets te beleven valt, terugkomen in Lancaster is daarna altijd even flink slikken (en klagen, ik geef het toe). De zon brak door en woensdagmiddag bleek een goede timing voor de rust in de stad, alle winkels hadden alle tijd voor ons en we hoefden ons niet door de massas te wringen. Padraic is ook geslaagd en tussen de bedrijven door heb ik zelfs kans gezien om snel ondergoed aan te schaffen voor bij mijn jurken. Nu moet Padraic alleen nog schoenen en een das en dat is het dan.
Maar op het resultaat moeten jullie nog even een goede twee weekjes wachten...

stappen stappen

Sinds we vorige week naar Eric's verjaardagsfeestje zijn geweest loopt Aoife officieel. Ze zag het Eric doen en besloot dat het tijd was om dat kruipen toch maar na te laten. En ze is hartstikke stabiel, de volgende dag liep ze al met stapels boekjes door de kamer, en te rennen terwijl ze in haar handen klapte. Erg schattig. Enig nadeel is nu wel dat alles een treetje boven kruiphoogte ook niet meer veilig is!

kamertje

hoe doet die Hotze Eisma dat toch? (vast niet met een Ipod camera, maar goed): hier wat fotos van het kamertje van Aoife, waar zij nu sinds enkele weken in haar eentje (eindelijk) in slaapt. Onmogelijk om weer te geven hoe mooi het is, al zeg ik het zelf.

gefeliciteerd oma!

liefs uit Lancaster van ons allemaal!

treasure

ik heb een schatkist gekregen!

Andrea kwam gisteren helpen met de overige vlaggenlijnen. Ze bracht een schat voor me mee, naai- en breispulletjes uit de erfenis van haar oma waar ze zelf niets mee kon. Ik vind het prachtig: een grote doos vol knopen, in alle soorten en maten, allemaal (indrukwekkend!) gebundeld per soort. Oude gespen, kant, lintjes en twee kokers voor breinaalden met inhoud. Ik ben er heel erg blij mee!
Alle behang is inmiddels tot vlaggenlijn omgetoverd. In totaal was er genoeg voor 75 meter, dat nu te drogen hangt op zolder.
In ander bruiloftsnieuws: de jurken van de bruidsmeisjes zijn bijna allemaal binnen. Ik heb die van Iris al gezien en hij is prachtig en past precies. Nu maar hopen dat de andere ook zo mooi uitpakken!

hen do part 1

Afgelopen weekend waren Aoife en ik weer in Nederland,. zodat ik met mijn Nederlandse (*) vriendinnen het afscheid van mijn eenzame bestaan kon vieren. Bij wijze van handig (voor mij dan) gingen we met zijn negenen vlaggen maken van vintage behang, om op de bruiloft te gebruiken om de parish hall te versieren. Lokke had voor vier rollen behang, ontelbare scharen, nietmachines, behanglijm, pritsticks, linealen, tea en cake (en scones en sandwiches en brownies en... en... en...) gezorgd en dan, knutselen maar. Het leek wel een ware sweatshop, en dat op de dag van de arbeid. We kwamen er al gauw achter dat Taylor en Ford's ideeen over het rationaliseren van het productieproces zo gek nog niet waren, en dus lieten we het geestelijk welzijn van de dames voor een dag maar even varen en deed ieder zijn deel: meten, knippen of plakken.
Dat laatste duurde vééél langer dan gedacht (ik dacht dat doen we wel even in een middagje) en uiteindelijk is slechts een kwart van de lijnen geplakt: 25m. Wel waren alle flinke wiebertjes geknipt, dus ik ben eergisteren met een koffer vol behang in dropvorm en overige restanten teruggevlogen. Vanavond ga ik met Andrea verder plakken als Aoife op bed ligt.
Hoe dan ook, het was wel een succes en ik was heel blij om mijn vriendinnen allemaal bij me te hebben op mijn feestje, complimenten voor Lokke's strakke organisatie (tot en met het menu in het restaurant toe!).

Iris als standaardmeter (erg nauwkeurig overigens!)

de meisjes van de vlaggenlijnfabriek

en dan te bedenken dat al het behang mee naar Engeland is gekomen in welke vorm dan ook



* ze mogen dan stuk voor stuk allemaal op zijn minst half-Nederlands zijn, er waren nogal wat internationale connecties: een half pools/half nederlandse, een half russisch/half nederlandse wonende in België met een Zweedse in Nederland wonende vriend, een getrouwd met een Duitse man, een getrouwd met een Equadoriaan, een wonende in Duitsland met een Nederlandse man en een met een half Engelse vriend...