Trap

Aoife is behoorlijk mobiel momenteel en kent niet veel angst. Zo loopt ze doodleuk de trap op! Ze klom gisteren op de treden die van de keuken omhoog de woonkamer en de gang ingaan. Daarna is het trots omkijken (en omvallen). En dan te bedenken dat ik haar juist voor de veiligheid mee naar de keuken had genomen. Haar alleen in de kamer later durf ik niet meer, ondanks het hekje naar de keuken toe en afgedekte stopcontacten. Boosdoener is de leistenen haardvloer waar de kachel opstaat. In tegenstelling tot het oorspronkelijke plan is die namelijk niet verzonken in de vloer, maar steekt-ie 2,5cm uit. Struikelgevaar dus midden in de kamer, en die harde punten... Brr.
Oplossingen zijn een lelijke schuimrand erop (om voor mij onverklaarbare redenen niet in zwart te verkrijgen. Wij zijn toch zeker niet de enigen met eem zwarte haard?!) en/of een kooi eromheen. Wij hebben vandaag besloten tot optie drie: die steen eruit en gewoon de betonnen (netjes verzonken) onderplaat donkergrijs verven. Heeft wel wat voeten in aarde maar dan is het in ieder geval in een keer mooi. En veilig. Hoop ik.

Een zon-dag

prachtig weer! Aoife en Padraic zijn op geheime expeditie geweest in de stad, met de babyrugzak. En daarna met z'n drieen even naar de eendjes en schommelen (was een gróót succes!)

een flop en een heleboel flowers

Het concert van mijn koortje was vandaag. Mijn mede eerste sopraan moest onverhoops naar een begrafenis, en dat heb ik geweten. Er waren twee stukken (de twee moeilijkste natuurlijk) waarin ik toute seule de partij moest zingen) en voor een ervan (de veertig ofzo pagina lange, achtstemmige van Gibbon) al na maar drie repetities (en onze repetities zijn in toaal maar 45 minuten lang dus kun je nagaan...)! En hoe hard ik gisteren ook geprobeerd heb te studeren, het ging vandaag niet echt goed. Ik raakte de draad kwijt. Snif. Niks voor mij... Ik ben meestal niet snel nerveus, zeker niet met zingen, maar goed. Er waren heel veel mensen gekomen voor mij, Edna en Gwenda, en Nestor en Vanessa en Andrea en Ellen en Martine en Aoife, Padraic en zijn ouders! Iedereen was heel lief na afloop en zei dat het prima ging en prachtig was, maar ik vraag me af of ze niet vooral heel Engels waren, beleefd enzo.

Iets fleuriger (letterlijk, er komen nogal wat bloemen bij kijken) nieuws is te aanschouwen links van dit bericht in mijn etsy favorieten: jawel, er gaan drie bloemetjesjurken op maat gemaakt worden voor mijn bruidsmeisjes, Lokke en Iris en sinds vandaag is daar ook bij gekomen aan deze kant van het kanaal: Andrea. Ik ben heel erg blij dat zij alledrie hebben ingestemd om mijn bruidsmeisjes te zijn, en ook dat ze alledrie de jurk wel zien zitten! Nu nog maar afwachten of ze ook echt zo mooi worden als ik  hoop!

rijles!

in de middle of nowhere moet ook ik eraan geloven: rijlessen! zonder auto is het leven hier vrij beperkt namelijk en met een klein kindje.. affijn, iedereen snapt wel waarom. Ik had al een flink lange tijd mijn provisional licence (moet je hebben om te mogen lessen) en maandag was dan mijn eerste les. De instructrice was heel fijn, gelukkig, en het ging best wel goed! De auto is niet een keer gestopt en ik ben al naar de derde versnelling gegaan... woehoe. Ze schreef na afloop mijn vooruitgang op: Good! Ze zei dat ze normaal gesproken met een absolute beginner eerst een paar keertjes parkeerterrein doet, maar ze vond dat ik volgende week best al de wijk in mag. Brrr...
Kan trouwens iedereen aanraden om hier te lessen: anderhalf uur is 32 pond, het theorieexamen 31 pond en praktijk 62! Koopje!

terug naar het uitzicht

Heuvelop naar Edna om appeltaart te brengen. Nu Ben, Heather en Constance ook verhuisd zijn is het daar wel erg stil opeens, dus we waren zeer welkom. Ook om Edna's nieuwe gebit te bewonderen.

Queeste

Padraic was gisteren jarig! Hij vierde her door met zeven vrienden in de regen te gaan wandelen.

Meanwhile, at home... Gingen Aoife en ik koken en bakken (en heel zoet dutjes doen en kruipen - Aoife dan) voor als ze weer terug waren.

Voor de gelegenheid, geinspieeerd door de bzv knusheid werd het een oerhollandse appeltaart. Nou kan ik best een aardig taartje bakken maar aan appeltaart had ik me nog nooit gewaagd. De beste appeltaart eet je namelijk bij Kobus Kuch. Daar valt niet tegenop te bakken. Maar ja... Hier in Lancaster is Kobus nergens te bekennen. Tijd om dat geheime recept eens goed onderhanden te nemen, kijken of we het kunnen namaken. Poging 1 tot een dichte appeltaart:

Door de wandelgasten met veel enthousiasme ontvangen en best okee, maar er is nog een lange weg te gaan... Wordt vervolgd!

PS en de rest van het buffet...:

inspiratie of verjaardagshints?

een lenteachtige inspiratielijst voor wie zich afvraagt waarmee hij/zij mij blij kan maken voor mijn verjaardag. Of zomaar wat ideeën voor zomaar, zeg maar...

1. rozen lampekap van cha-cha-cha
2. een handwerkidee en zeer welkom: een kartelschaar (Pinking scissors in het engels) bv deze van Fiskars
3. een lijmpistool, via elke beter doe het zelfwinkel
4. een  big apple, voor alles dat je niet wilt zien, in groen via Our Shop.
5. duivenlamp via designed in england
6. al even in mijn etsy favorieten: vintage breitas voor alle handwerkprojecten die nu los in de kast liggen!
7.  iets (wat dan ook!) (bijvoorbeeld deze stof in verdigris  of cardinal (of deze theedoek, alles om kussens van te maken voor de nieuwe bank) van skinnylaminx via etsy
8. orla kiely adresboekje

Farm girl

Het was weer hoog tijd voor een bezoek aan old holly farm. De dieren en ditmaal ook de speelschuur. Aoife vond de tractor maar niks, de ballenbak alleen leuk op mama's schoot, maar de dieren waren wederom een groot succes, met als grote favoriet de drie geitjes.

Bankzaken

Eindelijk is de bank bekleed! Het stofferen zelf duurde niet zo lang maar wel het wachten op de stof van Osbourne&Little (pampilio plain), die was niet op voorraad en moest dus speciaal voor ons geweven worden! Het is erg mooi geworden, de bank is als nieuw en heel stevig en de stof op zich is superkwaluteir en prachtige chenille. Maar de kleur... Is nog wel even wennen. Het is een behoorlijke knalgroene inslag, een beetje pluizig, in een vrij basic beige en plattere schering. Gevolg is dat als het strijklicht erover valt dat alleen die gifgroene pluizen vangt, waardoor de bank er nogal radioactief uitziet!

 

zo moeder, zo dochter

Aoife en ik zijn in Delft. En wat is er opeens veel gebeurd! Ze kruipt als ze daar een goede reden toe heeft, zoals het proberen te vangen van de poes.

Ze zegt nu te pas en te onpas mama(mamama) en ze kan met haar vingers haar onderlip doen trillen en dan blublublub zeggen.

We hebben veel visite gehad, Iris en tante Lokke. Gérard en Jingfang en Esther met baby Vince van zes en een halve week. En om te ontspannen gaat Aoife dan net als mama tussen de bedrijven door even lekker haken...

kinderkamervorderingen

Het behang zit op de muur, de stof voor de gordijnen is binnen (kleur is zogenaamde "eau de nil" nijlwater of nikswater? met witte grote stippen), we hebben een blackout blind en nu nog tijd regelen om alles af te maken. Maar dan mag Aoife eindelijk op haar eigen kamertje. Hier alvast een impressie van hoe het wordt...

juffertje ongeduld

Als het aan Aoife ligt hou ik momenteel de hele dag haar handjes vast zodat ze kan lopen. Ze kan zich best zelf optrekken, en rondjes lopen in de box of langs de bank, maar daar is dus niks aan... De wijde wereld in! Veel leuker! Ze heeft duidelijk interesse om op ontdekking uit te gaan, maar lijkt te denken dat dat alleen kan aan mijn hand. Ze wordt dus boos als ik haar laat zitten, in de hoop dat ze dan dat kruipen wat meer onder de knie krijgt. Om haar van de loopplannen af te leiden moet ik dan -letterlijk- alles uit de kast trekken... Slabestek anyone?

We moeten maar snel eens een loopkar aanschaffen! Ik hoop er een mee te nemen van ikea als ik binnenkort naar Delft toega.