Aoife is behoorlijk mobiel momenteel en kent niet veel angst. Zo loopt ze doodleuk de trap op! Ze klom gisteren op de treden die van de keuken omhoog de woonkamer en de gang ingaan. Daarna is het trots omkijken (en omvallen). En dan te bedenken dat ik haar juist voor de veiligheid mee naar de keuken had genomen. Haar alleen in de kamer later durf ik niet meer, ondanks het hekje naar de keuken toe en afgedekte stopcontacten. Boosdoener is de leistenen haardvloer waar de kachel opstaat. In tegenstelling tot het oorspronkelijke plan is die namelijk niet verzonken in de vloer, maar steekt-ie 2,5cm uit. Struikelgevaar dus midden in de kamer, en die harde punten... Brr.
Oplossingen zijn een lelijke schuimrand erop (om voor mij onverklaarbare redenen niet in zwart te verkrijgen. Wij zijn toch zeker niet de enigen met eem zwarte haard?!) en/of een kooi eromheen. Wij hebben vandaag besloten tot optie drie: die steen eruit en gewoon de betonnen (netjes verzonken) onderplaat donkergrijs verven. Heeft wel wat voeten in aarde maar dan is het in ieder geval in een keer mooi. En veilig. Hoop ik.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
hee. gefeliciteerd nog.
BeantwoordenVerwijderenjammer dat onze halfjaarlijkse lunch niet meer kan.
boekentip: Tom McCarthy - Remainder. absurd, uniek, heel grappig.