Padraic was gisteren jarig! Hij vierde her door met zeven vrienden in de regen te gaan wandelen.
Meanwhile, at home... Gingen Aoife en ik koken en bakken (en heel zoet dutjes doen en kruipen - Aoife dan) voor als ze weer terug waren.
Voor de gelegenheid, geinspieeerd door de bzv knusheid werd het een oerhollandse appeltaart. Nou kan ik best een aardig taartje bakken maar aan appeltaart had ik me nog nooit gewaagd. De beste appeltaart eet je namelijk bij Kobus Kuch. Daar valt niet tegenop te bakken. Maar ja... Hier in Lancaster is Kobus nergens te bekennen. Tijd om dat geheime recept eens goed onderhanden te nemen, kijken of we het kunnen namaken. Poging 1 tot een dichte appeltaart:
PS en de rest van het buffet...:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten