Hoofdstuk 1. De tandarts
Vanochtend de online tandarts om advies gevraagd en de tip gekregen om toch maar zsm iets te laten doen aan mijn tand. Er zit een groot gat tussen mijn kies en mijn vulling rechtsboven, joechee. Dus na even diep te hebben ademgehaald op zoek naar een tandarts in Lancaster. Vrienden en collega's om aanbevelingen gevraagd. Op internet gekeken, en gebeld... De Natrional Health Service heeft zogenaamd tandartsen voor iedereen (en die zijn nu voor mij nog gratis ook, zolang ik zwanger ben), maar probeer maar eens ergens een afspraak te krijgen. Dat gaat dus niet, en iedereen weet dat. Zelfs ik wist dat, daarom dacht ik slim te zijn en meteen maar een privé tandarts te zoeken. Ik ben tenslotte goed verzekerd (met mijn gebit neem je echt geen risico's). Wat ik niet had verwacht is dat zelfs de privétandartsen moeilijk doen, onbereikbaar zijn (op vakantie) of niemand aannemen. Zelfs de emergency treatment line kon niets voor me doen, want ik had geen pijn. Als het ondraaglijk wordt dan mag ik terugbellen. In de tussentijd raden ze me aan om bij Boots (de drogist) een doe-het-zelf kit te kopen voor een tijdelijke vulling.
Heb je ooit zoiets geks gehoord? Voor 6,99 pond koop je een potje met cement, en kun je zelf naar hartelust smeren "until you have a chance to visit your dentist". Het zou grappig zijn als het niet zo triest was dat hier een markt voor is!
Hoofdstuk 2. De midwife
Toen rap naar de midwife, die ook nog maar eens benadrukte dat het wel goed was om een afspraak te maken met de tandarts, een infectie moet voorkomen worden en als de baby er eenmaal is is het voorlopig bepaald onhandig om een afspraak te maken, tussen de voedingen door... ok
Ze voelde en mat mijn buik, die 3 cm kleiner was dan vorige keer (twee weken terug). Ze meten hier van de punt van het schaambeen tot aan de top van de baarmoeder (over de bump heen), en dat getal in cm correspondeert grofweg met het aantal weken zwangerschap. Ze zei dat het een opluchting was om een normale buik onder handen te hebben, waar het kindje makkelijk te voelen was en ze niet te hard hoefde te drukken. Waar de verloskundigen in Amsterdam routinematig steeds zeiden dat mijn buik er mooi uit zag, was het wel fijn om nu ook eens iets dergelijks te horen hier! De baby is ingedaald (en ik heb nergens last van gehad), vandaar die kleinere buik en is niet te groot en niet te klein, en beweegt goed, hartje klopte ook goed. Hoera!
Hoofdstuk 3. De tandarts deel 2
Thuis gekomen toch maar weer verder gebeld en eindelijk lukte het Padraic om een privé tandarts te contacteren die me morgen wil en kan zien. Een controle en een nieuwe vulling. Ja ik ben blij dat ik terecht kan bij mevrouw Zeppelin (serieus zo heet de tandarts, alleen schrijf je het anders) maar heb er geen zin in. Ik wil me in alle rust voorbereiden op de bevalling en een beetje kneuteren, maar ja.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten