wat een dag!

Nee... nog niet D-day, maar vandaag zijn we toch een hoop opgeschoten: er is een bod gedaan op het Yorkhuis, en met wat geonderhandel hebben we het nog wat weten op te schroeven en geaccepteerd, hoera! Hopelijk krijgt deze koopster (het zijn steeds vrouwen die Padraic's oude huisje willen kopen, wat wel iets zegt over de knusheid daar) de hypotheek wél rond. En binnen korte tijd, niet pas na vijf maanden. Affijn.
En onze nieuwe hypotheek is (los daarvan) eindelijk met alle benodigde documenten naar de infameuze underwriters. Ik heb geen flauw idee wie of wat dat zijn, maar wat ik wel weet is dat zij accoord moeten gaan namens de hypotheekverstrekkers en dan kan eindelijk de koop van het nieuwe huis doorgang vinden. Mocht de verkoop van het Yorkhuis inderdaad tijdig doorgaan kan dat betekenen dat we de hypotheek nog voordat we gaan verhuizen gaan oversluiten (want: meer deposit = minder maandelijkse lasten), maar dat is van later zorg,
En ik heb vandaag het abstract voor Bejing opgestuurd.
En ik heb de nieuwste versie van het paper naar Sible opgestuurd voor een laatste check voordat ik het morgen ga indienen bij het tijdschrift.
Zit mijn verlof er dan toch aan te komen?

En we hebben vandaag een ercoldaybed gewonnen in een ebay veiling. Hoera! (er moet wel een nieuwe matras op denk ik zo).

oh de bureaucratie

Ik woon in Engeland, en ik krijg een baby. De vader is Brit en het hele proces wordt ondersteund door de National Health Service. Dus mag ik een Health in Pregnancy Grant aanvragen: 190 pond om "gezond de laatste weken door te komen". Zo gezegd, zo gedaan: in week 25 kreeg ik de benodigde handtekening van Tracey, de midwife, en nadat Padraic en ik een bankrekening hadden geopend met mijn naam erop (viel nog niet mee) hebben we het formullier de deur uit gedaan.
"bent u (de moeder) een UK citizen?"stond erop.
Nee.
"heeft u een national insurance number?'
Nee. (ik werk hier niet dus heb ook geen sofinummer, tenminste, als ik het goed begrijp is het zoiets als dat).
5 weken later kwamen er twee brieven, allebei hetzelfde: ik was geen UK citizen! Kon ik op het volgende formulier even aangeven wat ik dan wel was? EU citizen? JA. Zoniet, dan moest ik een copie van mijn paspoort opsturen.
Ik lees het toch goed hè? Als je wel een EU citizen bent, dan hoef  je geen copie van je paspoort op te sturen? (Weer eens wat anders dan the real thing, voor mijn learner's permit (om te mogen leren rijden) moet dat wel namelijk, vandaar dat ik dat nog steeds niet heb aangevraagd: ik ga mijn paspoort toch niet met de post verzenden!). Hoe dan ook. Tot nu toe geen klachten. Maar ook geen Health in Pregnancy Grant op de rekening.
Wat wel kwam, twee weken geleden is een andere brief, die hier vermoedelijk iets mee te maken heeft. Afzender: Jobcenter Plus:
"Mevrouw u heeft geen National Insurance Nummer. Daarom hebben wij voor u een afspraak gemaakt met het Jobcenter plus in Preston om u te interviewen. Neemt u alstublieft de volgende documenten mee (paspoort, rijbewijs, diplomas, noem maar op). De afspraak is op 23 maart".
Ze belden zelf de dag ervoor: Hallo komt u morgen? (serieus, dat doen ze hier) Nee zei ik, goed dat u belt, maar ik rijd niet, en ik ben 37 weken zwanger, ik kan elk moment bevallen en ik zie het niet zo zitten om een uur te reizen naar Preston om te worden geinterviewd.
Oja, zeiden ze, nee dat snappen we wel. Weet u wat. U heeft dat National Insurance Nummer nodig voor uw kinderbijslag, dus als u nou even wacht tot de baby er is, dan vult u het kinderbijslagformulier in en krijgt u vanzelf weer een oproep voor het interview.
Kinderbijslag?
Niet de Health in Pregnancy Grant?
Nee dat dacht ze niet, maar ze wist het niet zeker.
De juffrouw aan de telefoon gaf me het telefoonnummer voor het aanvragen van de kinderbijslag en zei dat ze dan ook wel met terugwerkende kracht die Health in Pregnancy Grant in orde zouden maken.
Drie dagen later komt er weer een brief: " U bent niet op komen dagen op uw afspraak bij het Jobcenter Plus, daarom hebben wij voor u een nieuwe afspraak gemaakt, voor 7 april". Vier dagen voor mijn due date! Alsof dat nu wél schikt! Ik moet ze terugbellen, denk ik, maar misschien wacht ik hun herrineringstelefoontje wel weer af...

nu allemaal

Even een korte update: met nog een goede twee weken te gaan tot de due date ben ik nog steeds bezig met de laatste wijzigingen aan mijn paper. Er liggen behalve het paper nog een paar losse eindjes op me te wachten: een abstract voor een conferentie in Bejing, Chineef, here I come!; vijf illustraties voor het ACLC jaarverslag; en een paper te reviewen dat Gerard dinsdag de deur uit wil doen en ik vandaag binnen kreeg. Of ik niets beters te doen heb in mijn weekend! (uitrusten bijvoorbeeld), maar goed. Wel fijn dat er nog meer submissions in de pipeline zitten, om het maar even op z'n Hollands te stellen!
Verder heb ik me gisteren naast werken vermaakt met het via internet bestellen van de geboortekaartjes (jaja!), en zijn we naar IKEA geweest. Dat is een hele expeditie, de dichtstbijzijnde IKEA zit in Warrington, op ongeveer een uur rijden, maar het was daardoor wel een ouderwets uitstapje. Net zoals we vroeger in de kerstvakantie 'helemaal naar Schiedam' gingen om naar IKEA te gaan! De winkel was open tot 23u, maar het was eng rustig. Zo rustig dat ik vrees voor het voortbestaan van de Warrington-tak. De buit (beddengoed voor ons, twee afval/luieremmers, kaarsen en twee ribba-lijsten voor St. Francis en de olifantenprint). Ouderwetse nesteldrang...

homegrown

Toen we gisteren de wagen gingen ophalen waren we bij de babywinkel aan de voet van de heuvel (Simply Baby genaamd) (er zit toevallig ook een Simply Food op de heuvelweg naar beneden, ongerelateerd, en een Quite Simply French aan de rivier (allebei restaurantjes), ze houden hier nogal van eenvoud... (I wish!), ahum hoe dan ook...)... Toen we gisteren de wagen gingen ophalen moesten we even wachten in de babywinkel en hebben we maar een beetje rondgekeken, zoals dat gaat. Simply Baby is een positieve uitzondering qua babywinkels hier in het noordwesten. Waar het babygebeuren in Nederland een ware designer lifestyle happening lijkt te zijn, met lichte winkels en prettige atmosferen en testbanen voor de kinderwagen van verschillende bestrating en loungy koffie corners en niets-is-te-gek voor onze nieuwe gadget baby is het hier een vreemde mengeling van pragmatisme (je koopt wat je kunt vinden, niet moeilijk doen) en onnodige opsmuk (de dingen die je kunt vinden hebben liefst een schreeuwerige opdruk maar eenvoudige katoenen witte stapelgoed rompers en hydrofiele luiers (ik heb me van twee kanten laten verzekeren dat die onmisbaar zullen blijken te zijn), zoals we dat gewend zijn van de HEMA zijn onmogelijk te krijgen). Hoewel ik de wegen beter en beter leer kennen gaat het nog weleens mis.

Zo gingen we een paar weken geleden helemaal naar Morecambe omdat daar een gespecialiseerde zaak zou zitten. Ik hoopte al stiekem op een testbaantje met kiezels, of op zijn minst een uitzetlijst, aangereikt door een vriendelijke juffrouw met ervaring doch een geruststellende hipheid. In plaats daarvan werden we gegroet door de eigenaar: leren jekkie, tabaksgeur, flinke krulsnor. . Alsof je iets half crimineels ondernam, zo stapte je daar van de stoep door de deur van het toch best mooie victoriaanse pand zomaar in een louche loods, koud en van tapijt voorzien, en walmend naar febreze. Nog niet een half testbaantje, en overal prints en polyester... Niet wat ik me van het babywezen had voorgesteld. We konden niet snel genoeg wegkomen, op beleefde wijze natuurlijk zoals dat hoort in Engeland.

De Simply Baby heeft ook geen testbaan, en ook geen koffiehoek. Er ligt wel vloerbedekking en je kunt bijna niet bewegen zo vol staat het met wagens en aanverwanten. Maar de verwarming staat aan, het personeel is heel aardig en kundig en ook nog best wel hip voor een stadje dat toch zo dicht bij het Lake district ligt (uniform hier is de outdoorjas immers). En ze hadden er dit: een serie speeltjes van het merk Silver Cross, uit Yorkshire (om de hoek dus): de homegrown collectie. Speeltjes met als thema de groententuin en terug naar de natuur uitgevoerd in knusse retrostofjes (een bonestaak als ophangsysteem, een bloemkool als hoofdkussentje!)

Hoe kom je erop? En dat is dan ook wel weer erg engels, die obsessie met de allotment. Jong geleerd...

Zwangerdag 2

Jahaa, het was weer een zwangerdag. Vanmorgen zijn we naar de NCT (National Childbirth Trust) Nearly New Sale geweest hier in de stad. We hadden van allerlei mensen gehoord dat de NCT dé organisatie is om mensen te leren kennen en waar je cursussen enzo moest gaan volgen, maar helaas: die zijn dus nieet in Lancaster. Maar er is wel een actieve tak, kennelijk, en die organiseert elke 6 maanden een soort van gespecialiseerde rommelmarkt met baby en kinderdingen. Recycling op zijn best, dus wij naar St Bernadette's church hall. We waren er een half uur na aanvang en zagen bij aankomst al de een na de ander met propvolle tassen weggaan. Voor 50 cent entree kon je in de bergen kleertjes, speelgoed en grotere benodigdheden snuffelen. Bovendien werden de feestelijkheden nog wat kracht bijgezet (zoals dat hier altijd gaat, de kijkers van Midsomer Murders (Lokke..?) kunnen dit beamen...) met een zogenaamde bring & bake sale, en thee. Voor 2 pond 50 een complete lunch voor twee, met sandwiches, taart, thee en fruit. Maar dit was natuurlijk bijzaak. We hebben er een paar kleertjes gekocht, een Avent flessenwarmer (op aanraden van Sandra Lively, vorige week) voor 3 pond, en een Babybjorn draagzak voor 9 pond (zwart en gevoerd met ruitje).

En of dat allemaal niet genoeg is om een zwangerdag te vormen hebben we vandaag ook de kinderwagen en het autostoeltje opgehaald. We zijn nu bijna compleet, alleen nog een badje (maar de gootsteen gaat ook prima, denk ik). O, en de baby zelf natuurlijk...

kussens

Mijn knutselvooruitzichten zijn iets concreter geworden. Ik had al een pooslang deze plaatjes bewaard (met grijze achtergrond, vooral de rechter vind ik mooi) omdat ik het borduursel zo leuk ouderwets vond. Ik heb nog nooit geborduurd dus geen idee waar te beginnen, maar gelukkig wees Iris me in de juiste richting (vervaco kant en klare voorbedrukte pakketten) en ik heb zojuist het kussen rechtsonder besteld om te gaan maken, tussen de bedrijven door. Toch best wel een goede match met mijn inspiratie?

(grijze kussenfotos afkomstig van Elisabeth Dunker van Fine Little Day blog en via Dosfamily visits)

wiegje en babykamer voortgang

We hebben een paar weken geleden de oude wieg van de Monaghans gekregen, hebben een matrasje op maat laten maken en langzaamaan ruimte gemaakt in de slaapkamer. De wieg is sinds eergisteren eindelijk van de zolder af en staat nu naast ons bed. De babykamer is nog steeds logeerkamer, zonder logee, ook al is Sible in het land voor de SEM-cursus. Padraic heeft hem toen hij vanavond kwam eten meteen aan het werk gezet om te helpen (ehm) om de net gewassen matrashoes om het logeermatras te doen. Zie hier het work in progress (en Padraic zijn ware aard tonen, ;) ), keep calm indeed.

Volgende week, als ik met verlof ben meer voorbereidingen... hopelijk!

st francis and the birds

Volgens Padraic heeft iedere baby(kamer) een icoon nodig. Daarom heeft hij vorige week in Glasgow een reproductie gekocht van dit schilderij, St. Francis and the birds, gemaakt door Sir Stanley Spencer in1935. We hebben het origineel een jaar of wat geleden in de Tate gallery in Liverpool gezien, en waren toen al met kaarten ervan naar huis gegaan. Vogels en een man met een grijze baard, ik kan wel zien wat Padraic hierin aantrekt :). Leuk naast de Matte Stephens print van de olifant met de trui.

bijna tijd voor handwerken

Mijn verlof is officieel begonnen, maar ik merk er nog niet veel van. Ik neem me vast voor om dalijk (dalijk) als ik het commentaar op mijn paper heb verwerkt en het paper heb ingediend (later deze week), en Sible en ik naar de Strucutral Equation Modelling cursus zijn geweest (hier in Lancaster, dat scheelt), met andere woorden: als mijn verlof écht is begonnen, dan echt eens een en ander ter hand te nemen. Ik wil zoveel doen, mijn folder met ideeën voor knutsels en handwerksels loopt over... hier een impressie van inspiraties, verzameld vanuit verschillende blogs.

lotgenotencontact

Collegas Andrea en John krijgen ook een kindje dit voorjaar, zij zo'n week of zes na ons. Gistreren zijn Andrea en ik naar de enige zwangerschapsgymcursus in de stad geweest: aquanatal (zwemmen). Gegeven, zoals alle voorbereidende cursussen door Sandra Lively. Het blijkt namelijk dat er wel eea gebeurt in Lancaster (als is het niet veel) qua baby-cursussen. Het is alleen niet zo makkelijk om daarachter te komen, want je krijgt een telefoonnummer van deze Sandra en zij is heel slecht bereikbaar. Geen wonder ook, want wat blijkt nou, zij gééft al die cursussen! Niet alleen de NHS parent education classes (5 weken of een condensed course van 3 uur, die wij as zondag gaan volgen), maar ook de zwemles dus. Geen wonder dat ze geen tijd heeft om haar telefoon op te nemen of de informatiefolders te updaten (je krijgt hier standaard de informatie van vorig jaar mee met de mededeling dat er dit jaar iets soortgelijks gebeurt, gewoon even contact opnemen met Sandra Lively).

Het was behoorlijk hilarisch, dat zwemmen, met 15 opgepompte vrouwen. Maar wel leuk om eens wat meer buiken te zien. Blijkt dat ik nog best wel meeval met mijn 35 weken! Ik kon zelfs nog mijn oude badpak aan (ja ze zijn gemaakt om stretchy te zijn, toch?)

de logeerkamer in het nieuwe huis

Meer en meer ideeën voor het nieuwe huis doen zich aan terwijl we de hypotheek afwachten. Logees kunnen ontvangen is een belangrijk punt, maar ruimte en licht om te werken ook. En het huis heeft maar drie slaapkamers. Natuurlijk is er de slaapbank voor gepaarde logees, maar een iets permanenter bed zou ook wel fijn zijn. En geïnspireerd door het succes van onze Ercol salontafeltjes, plus het feit dat Ercol voor ons de ideale combinatie is van Engelse degelijkheid (rustiek heeft P's voorkeur) en retro 50s/60s estethiek, is dit wel een goede oplossing (kan ook mooi tot een (kinder)bed worden omgetoverd...), voor op de logeer danwel studeerkamer:

Tijd dus om ebay maar weer eens in de gaten te gaan houden... wordt hopelijk vervolgd!

Muziekdozen

Het valt niet mee om een geschikte muziekdoos te vinden. Of hoe heten die dingen? Je trekt aan het touwtje en er komt een muziekje, en de baby valt in slaap? Conditioneren, heel belangrijk! De meeste opties zijn overly cute/roze/fluffy/hyper qua melodie, ik bedoel de baby moet wel gaan slapen natuurlijk!

maar ik zag deze op Etsy en die schijnt Het slaapliedje van Brahms te spelen (hopelijk op rustig tempo) en is simpel en handgemaakt...

eens even met vader overleggen :)

glasgow

Hoera, paper was vrijdag af, en op een christelijk tijdstip nog wel! In plaats van mijn gebruikelijke tot 2.45u 's nachts doorbikkelen bij deadlines en dan uitgeput op send drukken had ik het hele verhaal zowaar al om 18:14 (ik heb geklokt) de deur uit gedaan... wat een opluchting. Niets dus om me te weerhouden van het weekend te genieten.

Voor mijn verjaardag had ik een babymoon gekregen naar Glasgow. Nog vijf weken maar, dus vliegen zit er niet echt meer in (en bovendien, dat heb ik al genoeg gedaan tijdens mijn zwangerschap) maar een treinreis naar een ander land, dat gaat prima. De afstand is ongeveer zover als van Amsterdam naar Parijs, maar de directe trein brengt je er in 2 uurtjes. Eerste klas, woehie! Op het programma stond La Bohème op zaterdagavond; daarvoor een lunch in de Willow tearooms (complete Rennie Mackintosh inboedel) en de Gallery of Modern Art (ok, en de babybafdeling van de John Lewis). De opera was prachtig en indrukwekkend en een moderne art direction (de New Yorkse art scene, erg studentikoos, maar erg passend ook eigenlijk) en het publiek onverstaanbaar schots.

Het hoogtepunt van de zondag was (na de roomservice, ok en de Mothercare - je moet toch ergens je basics vandaan halen, als het niet in Lancaster lukt...) een rondleiding door de Glasgow School of Art. Door een zéér enthousiaste (en geheel volgens het boekje in kunstzinnig zwart gehuld)  eerstejaars architectuurstudent uit Estland (je kon hem gewoon zien popelen om zijn eigen total design te gaan maken -- ik vraag me af hoe moeillijk het is voor die Mackintosh fans/studenten om hun eigen stijl te ontwikkelen: de gift shop, hoewel geweldig barstte van de 'interpretaties' (variaties op een thema als je het mij vraagt... zou de staf daar neiuwe visies wel waarderen?)) werden we door de krochten en lantaarns van het gebouw geleid. Schijnt dat mevrouw Mackintosh-MacDonald ook een flinke rol heeft gespeeld in het ontwerp. Er was een relief van haar (heart of the rose) dat, zo vertelde onze Est met een veelzeggende blik naar mij, de bevalling representeerde... Voorlopig ben ik nog even in full bloom, ziehier mij in mijn aanbeden jas (ik wou dat ik kon zeggen dat het een Macintosh was, maar het is gewoon wol, niets waterproofs aan)... voor het imminente nageslacht.

statieportret

we kregen een paar weken geleden zomaar over de post een slabestek opgestuurd van Charles en Maggie, oude collega's/vrienden van Padraic uit York. Een erg officieel en erg ouderwets (hoewel het een modern bestek was) verlovingscadeau. Ik zag meteen mogelijkheden tot een statieportret (als bedankje meer dan serieus natuurlijk), maar we moesten even wachten totdat er een goede fotograaf in de buurt was... gelukkig was Martine met camera op mijn feestje zondag.
Affijn, genoeg gezegd...

en het origineel:

spulletjes

ja hoor, het begint toe te slaan: de nesteldrang, geholpen door een cadeaubon of drie nog van mijn verjaardag. Een oranje/rood katoenen dekentje voor in de wagen, sokjes, mutsjes en wantjes (er heeft zich een soort lijst gemanifesteerd voor de uitzet vanwege de midwife, jawel ook hier in Engeland! en daar stonden de wantjes op... en 'bendy straws'(buigrietjes) voor tijdens de bevalling, en een kruiswoordpuzzel), matrasje voor de wieg, hoeslakentjes, textielverf in grijs en groen, matrasbeschermer voor ons bed. We hebben al ruimte gemaakt in de slaapkamer, beddengoed en rompers gewassen en... op miraculeuze wijze is toevallig vandaag dan ook eindelijk gearriveerd uit Brighton...
... de...
... tas!

hoera! nog net op tijd om een week of twee als laptoptas te gebruiken voordat ik mijn werk aan de wilgen hang.
Over werk gesproken... ik ga maar weer eens wat doen!

(babyjurk van petit louie, hema romper en hoeslaken, goodmoodkids maillot, quilt van etsy, matrasje op maat gemaat hier in de markt, boots sokjes, wantjes, mutsjes en deken en lakentje van BRS uit 1963)

ps.zien meer mensen hier een oranje/grijs/groen/wit thema? is niet expres maar kennelijk onze smaak momenteel...

Verjaarsverslag komt nog...

er zit wat vertraging in mijn verslaggeving, vooral van mijn verjaardag, maar dat komt doordat ik nog zit te wachten op de fotos van die dag. Zodra die er zijn dan kom ik weer boven water... hier intussen alvast wat fotos van de week ervoor, toen we op vrijdag een student en op zaterdag Josie en de ouders van Padraic te gast hadden...