peuterlogica en poppenluiers

Aoife heeft het woord wakker ontdekt. Maar ze snapt niet dat het tegenovergestelde van wakker niet moe is, maar slapen. Zelfs als ze de hele ochtend gaapt en duidelijk doodop is, wil ze niet slapen, ze is namelijk niet moe, want ze is wakker. Als ze dan vervolgens toch in bed wordt gelegd gooit ze alles eruit, trekt haar slaapzak uit en na verloop van tijd (toch een beetje rust voor mama) roept ze dan hiya! mama! uit! hoe dat ooit moet als ze een gewoon bed heeft en niet een ledikantje weet ik niet hoor. ze wordt oververmoeid en dan is echt het hek van de dam... hopelijk is dit ook weer een fase!

Intussen heb ik van de week in de morgen (zelfs waar Aoife bij was) nog wel kans gezien om twee poppenluiers te naaien, gewoon even goed gekeken naar dit voorbeeld van probablyactually en dit patroon van skiptomylou en dan op het oog een beetje kleiner geknipt. De luiers passen zowel meispop (klein) als babypop (kleiner) - handig want binnenkort voorzie ik dat meispop waarschijnlijk ook op het potje zal moeten gaan. Ze zijn gemaakt van een restantje wolkjesgordijn dat ik ooit bij de charity shop kocht, klittenband en een afgeschreven zogenaamde hydrofiele luier (een muslin cloth noemen ze dat hier - niet dat de mijne hier gekocht zijn, alle baby simplisticana (spuugdoekjes, rompers, hydrofiele doeken) komt van de hema vandaan). Met die blauwe random figuurtjes is het toch net echt zo?

klein ding

terug van Mallorca. o wat was het mooi, en het weer viel erg mee, vier dagen zonnig genoeg voor ons. Aoife moest erg wennen, en had ook wat groeistuipen, want zij is maandag twee en zij zegt nee in alle talen. Driftbuien! Maar, ze wende en wij wenden en iedereen groeide op en Aoife ging bijvoeglijke naamwoorden gebruiken (mooi, blauw, klein, boos, happy) en zinnen zeggen (papa eet taart) en verklaren waar we waren (mallorca), en liedjes zingen en ola zeggen tegen iedereen.

Ze heeft gedanst als een flamencomevrouw, met flamencojurk en flamencoschoentjes, maar dat kan ik u dan weer helaas niet laten zien, want ik heb gisteren in het vliegtuig terug mijn telefoon laten liggen. Had hem zelf zo kunnen ophalen wist precies waar hij was, maar dat mocht niet, en nu maakt hij een heel vreemd geluidje als ik opbel. Was het gisteren nog voicemail, en later vandaag tuut-tuut verbinding verbroken, nu is het eenvoudigweg tuuuuuut... ik heb er een hard hoofd in dat ik die nog terug ga zien... oh-oh. Duimen jullie mee? Je hele leven zit toch in zo'n klein ding...

peuterpuber

thuis. en bij de thee na het slaapje vanmorgen een dame die niets maar dan ook niets anders wilde dragen dan haar bloemetjesregenjas. binnen. als een ware nozem zat ze aan tafel:

kraag omhoog en wie maakt me wat!

en dit was nog maar het begin vandaag. we gingen namelijk (stom natuurlijk) in de kerstdrukte erop uit om de laatste kerstcadeautjes te kopen, en een boom. Nou mooi niet, wat een gekrijs. was het de laatste week alleen maar als we in een rij stonden, vandaag ging de sirene aan zodra we ook maar een winkel binnenliepen. Alleen rondrennen in de bibliotheek kon haar wat kalmeren. Hopen maar dat dit een korte fase is, want ik word er echt gek van. Ik probeer dan wel niet te reageren, maar dat is toch lastig verdedigen als madame winkel na winkel op stelten zet.

en tot overmaat van ramp viel er vanavond bij mij wéér een stukje vulling uit een tand...

tijd voor een fiets

De laatste tijd is er weinig aan berichten op mijn blog bijgekomen. Er zijn een paar redenen voor, we zijn weggeweest, mijn laptop heeft een lamme toets en dat maakt typen niet echt prettig (en er is iets mis met het fotos uploaden voor blogspot maar ik weet niet wat), maar ook voel ik me niet helemaal als een vis in het water momenteel, en dan is het lastig leuke stukjes schrijven. Of het nou Lancaster is of het feit dat in een jaar tijd mijn hele leven zo enorm veranderd is, dat Aoife een flinke handdenbinder is, of ik mijn werk mis of Nederland, of dat ik gewoon (?) een beetje eenzaam ben, ik weet het niet, maar het helpt niet voor mijn blog. Elke keer als ik terugkom van Nederland schrik ik weer van het feit dat ik me daar zoveel meer mens voel, dat ik makkelijker van hot naar her kan gaan (met de fiets, met openbaar vervoer), me makkelijker kan uitdrukken natuurlijk en dat ik er ook iemand ben naast Aoife's moeder en Padraic's vrouw en natuurlijk is het ook veel makkelijker om familie daar dichtbij te hebben die met liefde even op Aoife passen, ook als dat voor een uurtje is.
Omdat er zoveel dingen tegelijk veranderd zijn is het helaas des te moeilijker om aan te wijzen wat er moet veranderen, maar we proberen nu het volgende: 1. Aoife gaat nu af en toe naar de creche en dat bevalt haar (en ons) ditmaal goed (ze heeft er zelfs geslapen, donderdag!), 2. ik ga hopelijk lesgeven bij psychologie na de zomer, al is dat nog niet zeker. 3. ik moet toch maar eens een fiets gaan aanschaffen, zodat ik wat mobieler ben (andere goede redenen: dan kan ik Aoife al fietsend naar de creche brengen in de middag en ben ik niet afhankelijk van de bus de hele tijd)...
Dus nu zit ik te twijfelen over deze drie:

a. de goedkoopste is de Probike vintage Ladies 2011, 7 versnellingen maar vreemd hoge bagagedrager (wel mooi, maar past het fietszitje dan nog?) 240 pond, dan kan er nog wel een mandje vanaf *.

b. de allerprachtigste is de Trek Allant WSD 2011, aluminium frame, 21 versnellingen, geen mandje (ja mandjes zijn belangrijk in mijn universum, zeker zonder bagagedrager, ik moet toch ergens die fantastische luiertas in kwijt) en om te kwijlen zo mooi (die kleur!!!), maar lange levertijd en het is nú droog!, geen jasbeschermers... en flink wat prijziger dan de probike, 450 pond.

c. de compleetste is de ADAC safety city, 7 versnellingen, aluminium frame, lichtjes, spaten jas beschermers, en met terugtraprem (wel zo veilig want dat is mijn geconditioneerde reflex en in een linksrijdend land zijn alle ingebouwde automatismen welkom, en een mandje (maar niet dat dat nou 200 pond meer waard is, want hij kost ook ongeveer 450 pond en hij is iets minder mooi, maar maakt wel de veiligste indruk (of zou dat puur en alleen de naam zijn?)).

wat vinden jullie?

* en daarnaast ook een bijdrage in het onvermijdelijke nieuwe laptopfonds