woensdag 24 april 2013

drie!


Aoife werd gisteren drie jaar! En wat een jaren... van piepklein prutseltje tot een echte dame, die cupcakes bakt voor haar crechevriendjes (zeg vooral geen nursery want ze zit nu in de preschool groep)
peppa pig cupcakes natuurlijk, op haar verzoek (vooruit dan maar... de traditie van super crea schooltractaties bestaat hier niet, dus no pressure en zo net na de vakantie had ik wel wat anders aan mijn hoofd, zeker aangezien Padraic een soort vreemde buikgriep te pakken had en min of meer buiten spel stond voor een dag of twee)
we hadden haar deur versierd en de ontbijttafel al klaargezet, met veel roze, drie gele rozen en de keuze uit een variety pack van kellogspakjes (u weet wel vanuit hotels enzo... een familietraditie bij Padraic thuis). En natuurlijk waren er kaarten en cadeautjes. Er waren er over de post al heel wat aangekomen van familie en peetouders, dus mevrouw stond al een flinke stapel te wachten bij het ontbijt (schunnig gewoon).


van ons kreeg ze een playmobil huisje, een cottage met een moestuintje, kippen, konijntjes, een appelboom, eendjes, een vijver, alles om je groenten en eieren op de locale markt te verkopen, met eindeloos veel iemiemienie accesoires (leeslampjes voor bij de bedden, boekensteunen, bestek voor vier personen, twee maten borden, jam en picklespot, emmer, mandje, gieter, tuingereedschap, voederbakken, een schoolbordje, fruitmand, vaas met bloemen, koffieservies...), precies zoals ze leuk vindt (overigens nog wel een flinke klus om in elkaar te zetten voor mama zo tussen de bedrijven door!)
Fergus deed daar nog een schepje bovenop en gaf haar met het avondeten een playmobil mama met baby in een wandelwagen. Wat toepasselijk van hem! 'Thank you Fergus, that's very kind!'
Even volkomen terzijde: er staat FIT op haar buik, maar afgezien daarvan (en de witte legging) (en het groene t-shirt) (ok en de sportschoenen) is het toch duidelijk wie die mama is, non?

We hadden extra mooie cupcakes met een kaars voor het toetje en toen was het toch echt bad en bedtijd voor madame. Hoera! we hebben het tweede jaar overleefd (want eerlijk is eerlijk, met het pit van Aoife waren de terrible twosbij tijd en wijlen inderdaad behoorlijk terrible, helaas (please laten die buien op magische wijze zijn achtergelaten in het vorig jaar!) en Aoife blijkt dag in dag uit een prachtmeisje te zijn.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten