effienciente verbrandingsmotor

mijn lessen zitten erop, je zou kunnen zeggen dat ik met zwangerschapsverlof ben nu. Aoife gaat natuurlijk maar part time naar de creche, dus gisteren kwamen grandad en granny meehelpen, zodat ik mijn arme opgezwollen voetjes omhoog kon leggen.. of zoiets. Zij namen Aoife mee naar de bieb terwijl ik de lunch klaarmaakte, en ze kwam erg moe thuis - even snel eten en dan een lekker lang slaapje dachten wij.

maar... er moet iets zijn veranderd in Aoife's metabolisme, want je gooit er energie in, en floep, er komt ook meteen heel veel energie uit!! rennen, dansen, uit bed klimmen... gelukkig lukte het na drie keer terugleggen en eens even streng toespreken toch en viel ze voor een uurtje of twee in slaap, zodat ik ook met een gerust hart even een dutje kon doen.

allemaal op de bank

Aoife heeft het nog even nageteld: mama, baby, Aoife, papa en melk

ok de melk kun je niet zien op deze foto en de baby in mijn buik ook niet, maar de rest wel. Eindelijk een familieportet, ook al is het dan met een gescheurde mouw van Padraic!

date night

Jawel, oma is hier al bijna een week en dat betekent -behalve schone ramen en een schone vloer- hulp met Aoife en een avondje uit voor papa en mama! Meestal is Aoife niet zo happig op babysitters, maar gelukkig ging het met oma gisteren heel goed, misschien ook omdat wij ons al met het eten de deur uit hadden gewerkt, zodat ze niet eens kon proberen om toch ons haar naar bed te laten brengen, of om wakker te blijven in de hoop dat wij dan niet zouden weggaan. Misschien is het ook gewoon zo dat zij nu ook beter snapt dat we echt terugkomen.
Dus dat was gisteren fish & chips voor oma en Aoife

een statieportret van ons (inclusief mijn 35 weken buik, opgezette enkels (laatste aanvulling op het symptomenlijstje - ik heb opeens heel veel sympathie voor oude dametjes met steunkousen, bij mij valt het nog wel mee, maar ik vind het nu al knap irritant) en twee nieuwe vullingen (inderdaad, gisteren weer een date met de tandarts gehad))

en dan zwaaien

en nog meer zwaaien

en uit eten. Bij de Dalton Rooms, omdat waar we eigenlijk wilden heengaan vol was. Daar bleek de filosofie more is more te zijn, want dit was alleen nog maar mijn portie eten:

en ik zit tegenwoordig na ongeveer een boterham al vol, dus kun je nagaan.
En daarna door naar the Dukes voor de laatste Woody Allen film: To Rome with Love. Er was de keus tussen deze film en James Bond. Ook leuk, maar we gaan meestal al naar actiefilms (omdat we niet veel keus hebben hier), dus Woody Allen it was. En een goede keus ook, met een enthousiast publiek, veel bekende gezichten in de bioscoop, verschillende verhaallijnen, prachtige beelden, mooie operamuziek en relaief weinig neuroses, maar wel veel absurdistische humor. De tenor die alleen in de douche tot zijn recht komt was onze favoriet:

meer herfst

Aoife gaat naar het park op haar paard. 

en jip en janneke lezen in haar nieuwe jurk. morgen de schoolfotograaf, dus deze engelse meid gaat in hollandse petit louie glorie op de foto! oma die hier nu is om te helpen tijdens mijn laatste lesgeefweek heeft als een van de weinigen 's ochtends voor elkaar gekregen om Aoife's haren nat te maken -zonder morren!-, zodat het flink krult, hopelijk gaat dat morgen ook lukken.

herfst

Het is herfst en dat betekent vreemd genoeg best mooi weer, dag in dag uit, een zonnetje en droog. We zouden zaterdag dan ook gaan wandelen in Wensleydale, met Aoife's peettante Emma en haar gezin. Zij wonen in York, dus we zouden ergens in het midden elkaar ontmoeten. Maar het midden bereiken is bochtig en helaas werd Aoife weer flink ziek in de auto, zozeer dat we besloten dat nog 25 minuten verder van huis te gaan reizen misschien toch niet zo'n goed idee was, we moesten ook nog een keer terug immers en na de heenweg alleen al zat het overgeefsel in mijn haar... Jammer.

We waren dus gestrand in Hawes, waar het Yorkshire Dales museum is (met een trein met kinderknutsel- en-speelhoek), en een speeltuin en een heel snoezig dorpje met veel kakkerige outdoorwinkels en een prachtige snoepwinkel en van allerlei craftwinkels. Gek genoeg heb ik er geen kaaswinkel gezien. Als persoonlijk memento van de dag heb ik een bol locale wol gekocht: in de vallei gesponnen en geverfd van 100% wol van het Wensleydale schaap. Goed voor toch tenminste een muts of sokjes voor Aoife.

Mijn nesteldrang richt zich momenteel op haar overigens. Ik zal weinig tijd hebben om te naaien, en Aoife is flink gegroeid de laatste maanden, dus ze was wel toe aan nieuwe jurken. Ze houdt van bloemen nu, en wordt steeds geinteresseerder in roze, dus de score tot nu toe is vooral veel van dattum, gecombineerd met blauw, bruin en geel. Een combinatie van nieuw, ebay en zelfgemaakt.

op kraamvisite

de baby van Holly en Ema is vorige week zaterdag geboren en heet Francesco Andrew. Alles is goed en vandaag hadden wij de eer om hem te mogen ontmoeten. Spannend hoor, zo'n piepkleine baby, goed voor ons om nog eens even te kijken hoe klein piepklein ook alweer is, en ook om eens te zien wat Aoife daar nu van denkt.
Ze nam voor de zekerheid haar eigen baby mee

en was toen meer geinteresseerd in Eric en de cadeautjes die we hadden meegebracht voor de twee kleine Braccos, dan in de baby.

maar toen papa hem dan op schoot had

werd het toch wel leuk: " afhouden?" (vasthouden) zei ze. Nee, maar een knuffel kan wel!

en toen Holly even het pak van Franci opendeed en daarmee zijn kleine voetjes blootlegde was Aoife toch wel erg onder de indruk.

maar Franci dan weer iets minder...

Ze wilde er trouwens niets van weten dat hij Franci wordt genoemd: "Franceso!" verbetert zij. En dan: "en Aoife's broertje heet broertje". Ja met die naam schieten we nog niet echt op... suggesties zijn dan ook welkom in de reacties...

cheeky monkey my darling

nursery taal. Binnen twee weken dat Aoife in haar nieuwe groep zat kwam ze thuis met woorden als noisy en messy, en daarna volgde cheeky monkey maar dat is al maanden geleden. In de zomer riep ze opeens: my turn now! en nu heeft ze darling opgepikt. Al het andere Engels valt ons niet op, (want ze zegt veel meer, en vooral haar Engels maakt momenteel een grote sprong), maar dat zijn uitdrukkingen die we hier ook gebruiken, maar darling, nee.

Onze cheeky monkey darling heeft vandaag (eindelijk) de erfenis van de oude buren hier op het plein in gebruik genomen. Toen zij verhuisden kregen wij hun Peppa Pig play mat. Nu een goede afleidingsmanoevre om Aoife op vermoeide vrijdagen bezig te houden. Ik heb er net een week onderwijs opzitten en gisteren als klap op de vuurpijl een (u dacht al hoe heeft het zo lang kunnen duren...:) noodbezoek aan de tandarts, jawel, dus een beetje gegarandeerd zelfstandig spelen leek mij wel zo prettig deze morgen. Where's the green cricle? Where's the number seven? Where is grandpa pig? roept de playmat en als je die dan aanwijst zegt de mat met Peppa's stem: that's right: you're very clever!. Aoife heeft een peutercrush op Danny Dog, dus die is favoriet.

Naar bed gaan is een stuk makkelijker nu trouwens, Aoife klimt er zelf in (we wachten nog even met het grote bed totdat het nieuwe van de badkamer eraf is - een verandering tegelijk (zei de lamme tegen de blinde - projectie? misschien, maar het werkt wel!)) en we hoeven haar een stuk minder over te halen om dat te doen. Granny zei dat nu Aoife langzaamaan richting drie jaar gaat al dit soort dingen gemakkelijker gaan worden. Ik hoop het maar... ondanks de play mat hebben we vanmorgen al drie driftbuien achter de rug.

en daar gaat de oude badkamer, en de rust

Aoife probeert een ballon uit als haarband op de eerste verjaardag van Mairi

Een druk weekend, en een moeie mama. En dat net nu mijn lessen beginnen. Het was de bedoeling dat ik tussen de badkamerverbouwing en mijn cursus even wat tijd zou hebben voor wat rust en voorbereidingen in huis voor de baby enzo, maar helaas, dat zat er niet in dus. 

met de oude badkamer ging dan ook mijn laatste restje energie met de container mee, leek het wel. Gelukkig was Padraic zo lief om Aoife gisteren mee te nemen naar de dansles, zodat ik even kon rusten, want die dagenlange harde buiken beginnen me wel meer en meer dwars te zitten, letterlijk. (Echt hoor, waarom het harde buikEN worden genoemd is mij een raadsel, want hij komt en gaat echt niet weg!).

hier met Holly die deze week is uitgerekend.

Maar gelukkig was alles vanochtend wat handzamer in het gebruik en kon ik mijn eerste van de negen drie-uur durende sessies lesgeven. 

en... tadaaa...

do come in!

boven de droger is nog een grote plan voor het babybadje en handdoeken. Beetje lastig op de foto zetten, maar wel erg handig.

een langzaamvallende toiletbrilcombinatie, op verzoek van Padraic... (ik had er zelfs nog nooit van gehoord)

wat? geen badkraan denkt u? Klopt! het water komt van de zijkant via de overflow het bad binnen, zo kun je aan beide kanten zitten!

ik heb het houtwerk al gevernisd, de haak aan de deur geschroefd, en de folie op de ramen geplakt. Nu vanavond alleen nog een keer de vloer sealen en alles is af.

Nou ja, nu de oude badkamer nog in bewoonbare staat brengen...

meer over de badkamer

zo, in een poging de spanning een beetje op te bouwen voordat we het eindresultaat onthullen, hier alvast een kijkje in de keuken van onze badkamerplannen (tenslotte volgt niet iedereen mij zo trouw op pinterest). Vanavond zal ik de laatste kleine details toevoegen: matteerfolie (statisch, ik hoop dat het blijft zitten) op het raam, en het raamkozijn een laag vernis geven, dus morgen meer!

buik en badkamer

twee lopende projecten ten huize hier. Een baby en een badkamer. En soms komen die samen. Als ik de kast voor wasmachine en droger in de grondverf zet bijvoorbeeld, zoals afgelopen zondag (goed geventileerd uiteraard, en verf op waterbasis). Vanavond komt daar hopelijk de echte lak overheen, gisteren zijn de vloertegels gelegd en hebben we die geseald, vandaag zal Dave ze voegen en de wc en wastafel installeren. Kortom: een van de twee projecten is nu toch wel bijna af.  Dat andere moet nog minimaal 5 en maximaal 9 weken wachten...

Intussen voel ik me voor het eerst echt gigantisch enorm. Deze zwangerschap is een stuk zwaarder, pijnlijker en - zo dacht ik- groter dan de eerste. Maar de midwife mat me maandag op en zei dat (net als vorige keer) mijn buik precies op schema lag, en de baby al met het hoofd naar beneden maar nog niet ingedaald. Bijna 32 weken, en het komt toch wel dichtbij nu. Maar nee, eerst de badkamer af, en dan mijn cursus geven en dan even rusten nog, en dan, dan mag nummer twee komen, ik word wel erg benieuwd naar dit kleine jongetje!

groterhammen in bed

we eten ontbijt in bed. Elke dag. Een reliek van toen ik nog borstvoeding gaf, en nu met het grote bed wel zo comfortabel. Aoife proberen we direct bij het verschonen in de morgen meteen maar in de kleren te hijsen, want alle grooming activiteiten (aankleden, haren borstelen, speldjes, tanden poetsen...) zijn een drama. Als we echt alles goed voor elkaar hebben heeft zij al liggend op het aankleedkussen haar fles en kunnen we haar een jurk en malliot aandoen voor ze het in de gaten heeft. Daarna is het brood in het grote bed en als ze geluk heeft peppa pig kijken op de iphone.
Ik snijd de boterhammen altijd door: een dubbele boterham in twee stukken. Maar Padraic gaf Aoife gisteren gewoon een dubbele boterham - een groterham zei Aoife.

Lastiger om te eten, maar wel een dikke knuffel waard.

dame edna

Elke dag komen we er meer en meer achter dat Aoife een dame met een eigen stijl is. Weer of geen weer, some wil je gewoon je cool shades op:

bloemen brengen naar de zieke buurvrouw.

dansen

de tweede dansles was zo mogelijk nog een groter succes dan de eerste. Dit keer was Aoife totaal niet verlegen en deed ze fanatiek mee,  als eerste naar de instructievellen rennen om te kijken wat de volgende 'oefening' was, de juf op de voet volgen, ze vond het prachtig. het leukste was het splashen, zei ze, met linten aan een ring wapperen alsof het water is... het erbij in de spiegel kijken voor dubbele pret heeft ze zelf verzonnen.