herfst in de lucht

Gisteren was het prachtig weer en zijn Padraic en ik er tijdens de lunch tussenuit geglipt (met Aoife op de nursery) om de nieuwe badkamer uit te zoeken (aan de late kant, want als alles goed gaat komt Dave the Plumber maandag al). We hadden dat op bank holiday monday al geprobeerd maar de mensen van UKbathrooms hadden toen ook een vrije dag, zo bleek (good for them!). Achteraf een erg goed idee om niet met Aoife te gaan, want het valt niet nog mee om zoiets simpels als een wit bad, een douche, twee wastafels en twee wcs uit te zoeken!
Intussen hadden ze op de creche goed door dat dat zomerweer maar tijdelijk was, en zodoende kwam Aoife thuis met deze prachtige spin. En  de mededeling dat ze een weewee had gedaan op het potje. Ze was apetrots En wij ook natuurlijk, komen die twee wcs straks misschien nog van pas ook!

Aoife dopt haar eigen boontjes

de crumble maken was een groot succes, appels wassen, bramen wassen, alles roeren...

de crumble zelf was ook prachtig

en precies goed, niet te zuur, niet te zoet, niet te melig... lekker met griekse yoghurt!

Maar we hadden ervoor doperwten gegeten, zelf fijn rauw uit de dop peuteren aan tafel, en die vond Aoife nog lekkerder. Bij het hoofdgerecht vroeg ze steeds om meer erwten. Toen ze er eindelijk mee klaar was en de crumble op tafel kwam at ze de yoghurt ernaast, en een klein hapje toetje hier en daar en vroeg toen om nog meer doperwten. En zeg je dan: nee eerst je taart opeten?

nee, natuurlijk niet!

bank holiday weekend

Bank holidays. Ik zag dat als dertienjarige al in the Secret Diary of Adrian Mole staan op sommige maandagen, maar had geen idee wat ze betekenden. Volgens mijn Engels-in-de-startblokken kon het alleen maar gaan om de schoolbanken (want waarom zou Adrian Mole anders vrij hebben op die dagen), en verder kon ik er eigenlijk niet veel mee. Bij ons zijn de extra feestdagen in het jaar nog vooral gekoppeld aan oude religieuze feesten, hemelvaart, pinksteren, met een handig zwaartepunt waar je het nodig hebt: in de lente. Hier zijn ze min of meer systematisch verspreid over het jaar, altijd op maandag zodat je een lang weekend hebt en ja, de banken zijn inderdaad dicht (en de schoolbanken ook), maar de collegebanken (en de winkels) allerminst. toch is het niet ongewoon om je er ook als academicuys aan te houden: kinderen zijn immers thuis van school of nursery, dus waarom jij zelf dan niet? Er moet toch iemand voor ze zorgen?

Morgen is het Summer Bank holiday, en daarom is het Rustig, want met de lange weekenden gaat men erop uit. Naar familie of de heuvels in. Wij zijn net terug van vakantie en hadden hier gisteren een afscheidsfeestje voor een collega van Padraic die teruggaat naar Canada, dus wij blijven thuis en Komen Tot Rust met een frisse wandeling op de zondagmorgen (toch bijna net zo goed voor de ziel als een kerkbezoek). De natuur ligt hier om de hoek zoals u weet, dus dat kwam goed uit: op naar de Fairfield velden, boom- en braamgaard en de speeltuin natuurlijk.

We hadden Aoife vanmorgen een cadeautje gegeven: een balletjurk (in haar woorden), en die moest natuurlijk aan. Ze heeft onlangs een flinke sprong gemaakt, zegt opeens de meest productieve zinnen en onverwachte dingen (in het Nederlands) "baby badje voor toen Aoife klein was" (en is daarom wel toe aan wat nieuw speelgoed) en heeft bovendien gisteren zo goed geslapen en niet geklaagd over bedtijd en doorgeslapen (ondanks dat feestje) dat ze wel een verrassing verdiend had. Een schot in de roos! Haar boekje over Degas' danseressen uit de mini masters set die ze ooit van Eric heeft gekregen werd er meteen bijgepakt en ze was in de wolken!

Maar dan wel met maillot en laarzen natuurlijk.

naar de white cattle kijken en de kalfjes zien drinken:

en ook het kleine wildlife bestuderen...

en dan appels plukken in de boomgaard. Als ze rood zijn zijn ze rijp, toch?

nog even kijken hoe het met de kippen gesteld is vandaag

gillend van vreugde op de grote schommel (meer hoog!) met papa (met mij gaat dat nu echt niet, die buik zit veel te veel in de weg!)

en dan is dit de buit

En as we speak zijn vader en dochter apple blackberry crumble aan het maken. Plaatjes daarvan volgen dalijk.

witte zwanen zwarte zwanen

iedere dag in Nederland verkondigde Aoife: Mooie dag! Droog! Madame kan de afwezigheid van regen waarderen, dat doet me deugd. Maar nu zijn we weer terug, en ondanks de weersvoorspellingen van afgelopen weken (regen-regen-regen in Lancaster) was het huis niet overstroomd, noch vochtig, de tuin welig tierend en het zonnetje warm toen we aankwamen. En ook de regen van vanmorgen (die toch echt even met bakken naar beneden kwam en het hele huis donker maakte) kan me minder deren nu ik voor het eerst sinds die paar weken na Aoife's geboorte een pooslang achtereen het nodige zonlicht heb kunnen tanken. Hopelijk kunnen we er nu weer even tegenaan!

Nog wat fotos van de laatste dagen van de vakantie voordat ik aan de slag ga met scripties nakijken en spullen uitzoeken voor de charity shops: we moeten toch een beetje ruimte maken voor die nieuwe baby, ook al komt over een week of wat Dave de loodgieter onze badkamer verplaatsen naar de ruimte waar nu de wasmachine staat zodat we hopelijk nog net op tijd een extra wc/douche en een extra kamer hebben (voor alle nieuwe babyzooi, de baby zelf komt voorlopig eerst bij ons op de kamer, minstens tot de nachtvoedingen voorbij zijn!).

Goed, die fotos dus.

naar kijkduin met Hilde Maik en Kick

badje vullen met gote rommel (grote jongen) Kick

opa en oma 40 jaar getrouwd en iedereen voor de verandering eens in hetzelfde land!

ahoi

land in zicht

winter in het hoofd

het is nu bijna niet voor te stellen, maar dalijk in de winter dan zijn we met zijn vieren en dan is het koud. Een jongetje moet natuurlijk dan warme broekjes hebben, en laten die nou net hier in de winkels komen. van de Zeeman, fluwelen babybroekjes voor bijna niets:

te schattig gewoon!

slapen

met deze hitte is het voor ons allemaal moeilijk om een goede nachtrust te krijgen. Padraic en ik stomen de slaapkamer zowat uit, en aarzelen om het raam open te zetten vanwege de muggen (zwangerschapsblaas en bandenpijn helpen ook niet echt, hoewel de tip van het kussen tussen de knieen wel scheelt in de pijn), en Aoife valt met zeer veel moeite pas in slaap in Sarah's snikhete kamer. Ze komt regelmatig wel een keer of vijf haar bed uit geklommen. Niets helpt, opnieuw de bedroutine doorlopen, geruststellen, met of zonder slaapzak in bed, dreigen, zwijgend terugleggen, het is gewoon te heet, maar intussen is madame wel hartstikke moe!
Gelukkig komen haar poppen wel aan slapen toe:

 daar zorgt mama Aoife wel voor!

zomerse taferelen

zo hee, zoveel zon, dat zijn wij niet meer gewend! het lijkt wel een echte vakantie in een echt vakantieland! in het badje spelen, bloot rondrennen, lekker verven in de tuin, ijsjes eten, zandbakken te kust en te keur, en nauwelijks ook maar een regenbuitje, wel wat anders dan vorig jaar. Aoife's nederlands en haar engels gaan met rasse schreden vooruit intussen. Toen granny en granddad hier nog waren vorige week en zij na haar kinderyoghurtje ook de grote mensen yoghurt wilde en die maar niet kreeg riep ze opeens, compleet out of the blue (als in nog nooit eerder gehoord) My turn now! We keken elkaar allemaal aan in verbazing. Echt iets van de nursery, denk ik, maar eigenlijk best goed dat ze in ieder geval het concept van turn taking beheerst en om dingen vraagt met woorden, in plaats van gewoon maar pakt. 

Een impressie van de dagdagelijkse zomer:

zandkastelen maken in de Delftse hout

met Sarah's poppenwagen de buurt door

in de rups

geinspireerd door Sarah's vlinderschilderij ook vlinders verven

en dan versieren met lijm en schuimplakkers

pijpenragers door een vergiet rijgen "naaien" net als mama! (met dank aan pinterest voor het goede idee)

geiten melken en borstelen op de stadsboerderij in den haag

delft

Vakantie in Delft is

appeltaart eten,

fietsen en ooievaars spotten (zoek de twee ooievaars in het veld)

naar de kinderboerderij,

oude gebouwen bewonderen, 

naar de speeltuin, en...

klimmen, liefst op bergen (net als papa)

 maar als het echt niet anders kan ook net zo lief op stoepjes en randjes en hekjes en trapjes.

en het is...

granny en granddad zijn hier, en dus was het tijd voor de grote onthulling. Bij Lokke in huis stonden de cakemix en de kleurstoffen (roze en blauw) al klaar om een taart te bakken en die dan met witte fondant te omhullen zodat alleen de binnenkant zou verklappen of we een jongetje of een meisje gaan krijgen.
Lokke had dus overal voor gezorgd, maar wij waren zelf de eieren vergeten... in plaats daarvan op de gok maar banaan gebruikt, wat wel een enorm plakkerig expierimenteel biscuit opleverde, maar het beef intact en was te glazuren dus niet getreurd...

en ziehier het enigszins ingestortte resultaat... met lemon curd en cocoscremevulling (granny eet geen zuivel), erg zoet maar best lekker!

en jawel: het is een jongen dit keer! en natuurlijk zijn we weer heel blij! Padraic kan niet wachten om hem cricket te leren, en voor mij is het nu tijd om tuinpakjes te gaan breien en broekjes te leren naaien!

het huis van nijntje

Zo, eenmaal bijgekomen was het Tijd Voor Een Activiteit. In dit geval: naar Scott in Utrecht en met hem naar het Dick Bruna huis bij het Centraal Museum. In de auto, want die is niet voor niets mee. Geloof het of niet maar 20 minuten onderweg kregen we toch alwéér pech! Een radiatorlek! Met koelvloeistof in de hand zijn we toen maar teruggereden en gelukkig konden we de auto dezelfde dag nog laten repareren hier in Pijnacker. Tijd voor een nieuwe auto misschien? Hij moet nog wel deze vakantie meegaan en we moeten nog terug!
Maar de dag erna probeerden we het gewoon weer en toen lukte het wel (het zijn de kleine dingen die het hem doen).
Het huis van Nijntje was een schot in de roos, een echte aanrader, ook voor heel kleine kindjes.

met tentoonstelligen op peuterhoogte en interactieve displays

en nijntjes jurk aanmogen in nijntjes' huis met nijntjes beer... maar wat jammer toch dat nijntje zelf niet thuis was!

de grote oversteek

Vorig jaar was de vakantie een nogal natte toestand: we logeerden in Lokke's (waterdichte - daar niet van) huis maar we hadden drie weken regen. En geen auto, dus alles op de fiets tussen de buien en Aoife's twee dutjes door betekende dat we aan weinig toekwamen. Voor het gemak dachten we daarom dit jaar: kom we nemen de auto gewoon mee en gaan met de boot!

Gemak! ha!

De dag voor vertrek ging Padraic nog even naar Preston om een dubbele kinderwagen op te halen die we op ebay gewonnen hadden. En kreeg de auto panne. Het zag ernaar uit dat de reparatie een paar dagen op zich liet wachten, maar dat viel gelukkig mee, de ANWB man (of wat daarvoor doorgaat in Engeland- je kunt wel merken dat ik zelf niet rijd) kon gelukkig het olielek fiksen. Hoera! Dus toch op tijd weg!

Op de ferry was een piraat om de kinderen te entertainen en een soft play area waar Aoife doodleuk van 1.2m hoge trappen afsprong, net als de grote jongens van acht die daar ook waren, en met hen torens bouwde. En ze sliep in een Groot Bed, terwijl wij Richard the Second keken op de laptop, de geweldige BBC bewerking in de Hollow Crown serie. 

Elke aankomst in Nederland is altijd een beetje hectisch: naar opa en oma zien te komen, dutjes doen, en natuurlijk naar de Hema en de hoognodige appeltaart eten bij Kobus Kuch (inplaats van de lunch -kan best voor een keertje toch?), kortom na de eerste dag in het moederland dachten we: dat reizen is toch minder makkelijk dan we dachten en we zijn moe, kom we gaan wel een dagje later naar het huis van Lokke. Alwaar ik vervolgens vier dagen heb bij moeten komen met harde buiken en vermoeidheid! Ik had toen ik zwanger was van Aoife wel gelezen over harde buiken, maar er eigenlijk nooit last van gehad (zelfde met bandenpijn), die hele zwangerschap was een eitje, helemaal nadat de misselijkheid van het eerste trimester over was. Nou dat is nu wel anders, wat een tegenvaller! Zo'n harde buik is flink balen, het voelt of je een gigantische steen hebt in plaats van een middel. Buigen bukken, zitten, fietsen, lopen, tillen, alles is zwaar en lastig. En bandenpijn, ook al zo fijn, ik waggel nu al af en toe, terwijl dat de vorige keer ook pas in de laatste week ofzo kwam, en dan nog niet eens door de pijn. Maar ja het is vakantie en we zijn nu hier en wonder boven wonder is het toch meestal mooi weer en Aoife vermaakt zich en, nou ja ziehier de fotos.