knofje

we hebben uit Nederland een zappelin compilatiedvd meegebracht, met daarop allerlei nederlandse kindertelevisieprogramma's: Nijntje, een nederlandse gesproken Charlie en Lola, wat dingen die ik niet ken en ook... Knofje.
Ik had Knofje nog nooit gezien, maar verschillende mensen hadden me al verteld dat het heel leuk is. En dat is het ook! Precies de juiste toon, en precies de juiste mate van retro tijdloosheid zoals we dat gewend zijn van de betere nederlandse kindertelevisie.

In onze (eenzame) aflevering zit Knofje in het begin stiekem te duimen in het veld, tot mama komt en haar zegt dat grote meisjes van vier niet meer duimen! Ons kleine meisje van twee duimt ook niet, maar heeft wel een speentje en zij vond Knofje maar wat interessant!
Vandaag gingen we naar het museum in de stad (regen, je moet toch wat) en begon Aoife spontaan te duimen. Het zal wel met die Knofje te maken hebben!

call the midwife

Het was wel een schok toen ik zwanger was van Aoife en met 16wk en 5 dagen hierheen verhuisde ik opeens in een ander verloskundigsysteem terecht kwam. De nederlandse verloskundigen waren jonge hippe meiden (zo leek het mij), zeg maar vrouwen zoals ik! Die je altijd eerst (gemeend of ongemeend) complimenteerden met je buik, en die losjes ter zake kwamen. Hier zijn de midwives struis, in uniform en erg no-nonsense. Voor mij was de cultuurschok maar wat groot, laat staan dan nog het jargon. Nu ben ik daar gelukkig aan gewend en weet ik ook beter wat te verwachten. Om je een idee te geven:
Een paar maanden geleden keken Lokke en ik samen al what's-append Call the Midwife, op zondagavond. Voor wie deze serie ook destijds op de BBC gevolgd heeft (of nu in de herhaling): ik kan je verzekeren dat er nog weinig is veranderd met de verloskunde hier. Vanmorgen kwam de midwife hier thuis de boel inspecteren en mijn paperwork doen, mijn bloed afnemen en naar het hartje luisteren. Ze was hier al met al bijna twee uur (veel paperwork). Okee, ze kwam niet op de fiets (dat zou toch wat zijn), maar met de auto.
Vooruit, en ook hing de was niet buiten, want het is is bij tijd en wijlen echt baggerweer momenteel, er is voor het zuiden (haha! voor de verandering) zelfs het equivalent aan drie maanden regen in drie dagen voorspeld! - ja zo leer je nog eens wat van je midwife... over het weer kan men hier altijd wel een praatje maken).
De volgende keer dat ik haar (of een van haar collega's) zie is trouwens pas over ruim vier weken, of dat in Nederland ook zo schaars is weet ik niet, want zo ver was ik nooit gekomen in het hollandse systeem... En dan moet ik gewoon weer naar de praktijk, niet meer thuis, want dat is inmiddels goedgekeurd.

oh ja, en verder was ook alles goed.

idool

we hebben eigenlijk nauwelijks de tv aan als Aoife op is, ze is het standaarprogramma om kwart voor zes 's avonds (als het mij goed uitkomt) een beetje zat namelijk. Maar wat we wel soms doen is haar programma op de iplayer kijken (de bbc uitzending gemist),  op de ipod in bed in de ochtend na de fles (aan de ipod kan minder stuk dan aan een laptop hebben we tot ons verdriet al gemerkt).  Het is een combinatie van een echte baby en 2D animatie, in korte avonturen, altijd met een dansje en met babygeluiden, met de voiceover van broertje Isaac die uitlegt wat die geluiden betekenen. Aoife kust de ipod als Baby Jake in beeld is, of kijkt heel geduldig wat baby Jake nu weer doet. Kwaliteitstelevisie die er ook nog leuk uitziet en niet al te merchandising gericht lijkt (of het moeten de kussens zijn die in de huiskamer van de familie liggen- voor mama dan, maar die kan ik niet eens vinden als een handig plaatje voor jullie, dus was het maar zo'n feest).
 En zeg nou zelf, het is ook wel een schatje toch?