kwakkelen en vakantie deel 1

De voordelen van een wetenschappelijke carriere: Padraic werd uitgenodigd door de psychologen in Barcelona om een praatje te geven. Niet alleen dat, ze zorgen voor drie dagen in een hotel om hem te lokken, en ik mocht mee. En omdat ik meeging, moest Fergus ook mee, want met dat flesweigeren en huilen als ik ook maar uit zicht verdwijn is dat voor iedereen wel zo makkelijk. Opa en oma kwamen in ons huis op Aoife passen.

Alleen Aoife kreeg een gruwelijke oorontsteking, precies toen wij er niet waren. O wat een arm meisje! En het was niet zoals in het verleden: hup doorbreken en dan over, nee deze werd voorafgegaan door een paar dagen koorts, en toen de ontsteking eenmaal brak (de morgen dat wij thuiskwamen) bleef haar oortje maar stromen. En omdat we de volgende dag (ja lekker druk schema) met zijn zessen een weekje naar het Lake disctrict zouden gaan hebben we Aoife toch maar even meegenomen naar de weekendarts voor een antibioticakuurtje. Dit is haar vierde oorontsteking (minstens) en de eerste keer dat ze antibiotica nodig heeft gehad. Ik ben er geen voorstander van, maar nood breekt voorkeur en zul je net zien, nu ik dit aan het typen ben ben ik ook net begonnen met een antibioticakuur, omdat ik een ongelooflijke pijnlijke borstontsteking heb, hoera hoera, die (ook anders dan anders voor mij) nu eens niet wegging met hete compressen en masseren en extra vaak uit laten drinken, én gepaard gaat met koorts. Ik werd vanmorgen wakker en heb twee uur liggen klappertanden zo naar voelde ik me.

en over tandjes gesproken: fergus heeft er nu vijf, nu hij bijna tien maanden is, en zijn grote hobby is om ermee te knarsen (zo moeder zo zoon...)

maar dan nu Barcelona:

Het was er nog volop zomer

Het hotel was vlakbij het strand

We hebben niet slaafs alle bezienswaardighden afgelopen

maar wel veel te veel rondgelopen waardoor we heel moe waren

En veel tapas gegeten!

lunch in het vliegtuig

 wereldreiziger, dit was Fergus' elfde en twaalfde vlucht, zijn zesde reis...

Meteen even de wifi instellen in het hotel (as you do)

 We kwamen puur toevallig terecht in deze gloednieuwe overdekte markt. Het plafond was een gouden spiegel en in hoeken gebouwd, als facetten van een diamant. Erg spectaculair!

 En met mooie prullen!

 Een lange wandeling langs het strand op dag twee, en dan een kop koffie met uitzicht op een grote -ja wat is het eigenlijk? Fergus was uiterst gefascineerd. En dat vind ik dan weer zo schattig dat ook ik het niet eens zo storend vind. Het leven met een jongetje is zo anders!

 Even op exploratie...

 We gingen op zoek naar de Sa Paolo da campo kerk waar ik vier jaar terug met Katja naartoe was geweest. Het is zo'n mooie rustieke oude eenvoudige kerk, en een oase van rust in de drukke stad maar helaas was hij niet open!

Van de velden (campo) eromheen is niet veel meer over dan deze boomgaard, maar die was dan wel weer erg mooi en lommerrijk.

 Een baby entertainen terwijl je op het eten wacht.

 Op dag drie moest Padraic zijn praatje geven en hoewel we met alle collegas gingen eten voor de lunch, waren Fergus en ik de rest van de dag alleen. Tijd om de enige ramblas voor locals een beetje verder te verkennen

 Deze universiteit heeft alle oude fabrieksgebouwen opgenomen in de architectuur (en prijzen gewonnen daarvoor)

 Een beetje kruipen bij de ingang van de faculteit terwijl we op Padraic en de psychologen wachtten. Wat was Fergus VIES daarna

En in het vliegtuig op de terugweg...

We wilden snel naar Aoife toen we geland waren, naturlijk, maar Padraic had de lichten aangelaten in de auto, dus moesten wel op het vliegveld wachten op de wegenwacht om ons in de auto te laten en hem opnieuw op te starten. Twee uur vertraging totdat:

slapen in mama's armen. Het mag wel in de krant voor deze dame!