gooi wat in mijn laarsje

Op zaterdag was Aoife naar het feestje van Molly geweest. Molly werd drie en kreeg van ons een puzzel, maar van iemand anders (met contacten in Nederland of overschat ik nu de originaliteit van de hema?) kreeg ze een mandje met rood/wit gestipt poppenserviesje, en Aoife was verkocht.
Zo moeder zo dochter natuurlijk, want zo'nzelfde speelgoedserviesje was zo ongeveer het allereerste speelgoed dat ik voor haar aanschafte (in de hema op Amsterdam centraal, ik weet het nog goed) nadat Aoife was geboren. Niet echt praktisch voor een baby, dus ik had het in een kast weggestopt -for future reference.
Nou! Niet alleen brak de gelegenheid dus aan na Molly's verjaardag, het was ook nog eens het geval dat ik dinsdag eindelijk eraan toekwam om Aoife's commode en kledingkast uit te ruimen en dat serviesje weer vond. En het was sinterklaas. En Aoife was de afgelopen dagen zo lief geweest met slapen dat ze wel een cadeautje in de schoen had verdiend.

En zo geschiedde het dat gisterenmorgen, madame bij het ontwaken in onze kamer opeens haar laarsje vond (omdat ze sinterklaas eng vindt zetten we niet samen de schoen maar verrassen we haar in de morgen, zodat ze niet gaat slapen met het idee: straks staat-ie opeens in ons huis!). (Die specifieke laars was overigens ook een tactische zet, want ze wil die over het algemeen niet aan, het liefst draagt ze alleen haar veel te ruime en daardoor comfortabele rubberlaarzen, maar nu dit de speciale sinterklaaslaars is geworden... yes! snood plan gelukt!)

En de hele dag loopt ze nu rond met haar mandje, net als roodkapje. Kopjes eruit, kopjes erin, thee maken voor de loodgieters, voor de poppen, voor mama en papa, voor koala. Ze zingt: 'kga naar grootmoeder koekjes brengen in het bos in het bos' (en wil dan weten wanneer we weer met het vliegtuig gaan).  En vandaag naar de creche met rood kapje op:

Als ik nu eens een rode muts voor haar brei, zou ze die dan wel opdoen in de kou?