een zonnige zaterdag...

... in de winterse transitiestad Lancaster (als je niet weet wat transitie is, dan verwijs ik je graag door naar mme zsazsa, die heeft er zelfs een wedstrijd van gemaakt om het begrip wereldkundig te maken...).

Naar de speeltuin met Maja en Molly (of zoals Aoife Molly noemt mary...), daar een snelle natte picknick op een bankje, en veel schommelen en op de glijbaan en de wipkip. Taal geen bezwaar, we verstaan alles door elkaar met ons ingeboren (o nee) taalinstinct: noors en nederlands lijken in kindergericht spreken erg veel op elkaar en anders wel op het engels.

en dan door naar het friends meeting house (weet u nog, van de ceilidh workshop?):

aardappels kopen voor in de achtertuin (Padraic heeft een plan, die Ieren kunnen het ook niet laten, maar ik zal het wel zien). Ik zeg kopen, maar ruilen (voor jam of stekkies of oude schoenen) mag ook. En dan naar huis voor thee en melk en:

een partijtje voetbal. Sorry, ziet er niet uit als voetbal? Is dit beter:

hup Liverpool! Dirk Kuijt scoort 2-1 tegen Manchester United! Het zijn toch altijd weer die Hollanders...
en dan:

een ererondje door de kamer, met de nieuw geupgrade poppenwagen (nu ook met boodschappennetje, gisteravond door mama gehaakt)

en even de boel poetsen, and so to bed.

mes!

we koken nu samen in de keuken. Met echte pannen en als het aan Aoife ligt een echt mes. Ze wil niet meer eten zonder mes en ze eet met mes en vork (vergeet nog weleens het mes niet in haar mond te steken, maar verder zijn haar handelingen wel ongeveer gelijk aan die van ons). Ik ben niet zo'n voorstander van een mes bij zo'n kleintje, maar aan de andere kant, als dit onze kans is om haar in haar tempo netjes te leren eten... tja. Ik heb voor de zekerheid maar een bestekje gekocht bij Boots dat als mes een soort platte lepel heeft, totaal geen scherpe randjes. Desalniettemin probeert ze daar dan bij het koken toch haar plastic citroen mee te snijden...

voorraad

Ik ga meedoen met de craft fair in the dukes, hier in de stad. dat wilde ik met kerstmis al, maar toen ik in de zomer informeerde, hadden ze nog geen datum geprikt en toen ik nog eens vroeg zaten ze al vol. Waren ze mij gewoon vergeten te mailen! Nou ja, nu komt het er wel van, dus moet er gemaakt worden. Er ligt al een stapel, maar er kan nog meer bij. Dus tussen de bedrijven door wordt er gebreid en gehaakt, losse draadjes weggewerkt en patronen uitgeknipt, gestreken, geregen en gevloekt. En veel naar stofjes gekeken en geestelijk geschikt en gecombineerd en gepland.

ewik & ieggh

even rust op de tabletop sale in de kathedraal.

vertaalbureau ieggh

toen ik gisteren Aoife aan het verschonen was zei Aoife ('ieggh' noemt ze zichzelf - ze is erg into namen momenteel) : Luier. Inderdaad. Wat is dat in het Engels vroeg ik, en jawel, ze zei: nappy! Ze mag dan wel nog niet zoveel woorden achter elkaar zeggen, ze heeft kennelijk inmiddels wel al in de gaten dat er twee talen tot haar beschikking zijn, en hoe ze heten!

grote meid

Dat groeit maar en dat groeit maar. Vandaag in de binnenkant van de jurk van gisteren, en met een in de charity shop gevonden ruitjesbloesje. Prachtige vondst trouwens (ik heb er ook een met een lichtbruin ruitje gescoord, samen voor 98 pence): van -heel ouderwets- Viyella, 80% katoen, 20% wol en gewoon in de wasmachine wasbaar (zei huismama Nomi, ik zal het label eens fotograferen, dan zie je wel wat ik bedoel en hoe ouderwets). Maat 86. Gaat nog net.

vochtig doekje

ik zei het toch: als ik het druk heb met werken, gaat ook mijn productiviteit met andere dingen omhoog. zo waren daar brood, muffins, een nieuwe jurk:

een maatje groter (de vorige lading was allemaal nog 12 maanden, en madame is inmiddels al bijna 21 maanden, dus iets ruimer knippen mocht wel!),  en eindelijk in winterstof: dikke organische katoen van monaluna en een babyrib aan de andere kant (dezelfde kleur als vorig jaar, ze hebben hier maar twee behoorlijke kleuren babyrib in Lancaster bij de stoffenwinkel - breek me trouwens de bek niet open over die stoffenwinkel! Wat een hopeloze zaak is dat! Ze hebben stikveel, maar niets wat ergens op lijkt... ik snap wel dat ze liever niets nieuws op voorraad nemen totdat die oude zooi op is, en ik vind oude lapjes heel leuk, maar geloof mij, dit wordt nooit meer wat... en dat terwijl handwerken HOT is, als ze nou toch eens mee zouden gaan in die designerstofjes-hype... - ahum, heb ik toch mijn mond open gedaan...)

(Ehm waar was ik. o ja: maaksels van de afgelopen twee dagen...) en ook ben ik dus eindelijk toegekomen aan wat ik wilde doen zodra ik de stof in handen had en we van Sarah en Joris deze mooie poppenwagen hadden geerfd:

Groen, dus helemaal niets mis mee (zoals te verwachten is de enige poppenwagen verkrijgbaar hier in het NoordWesten roze met paars), maar kapot in de linkeronderhoek: geregeld pookt er een flink stuk geraamte uit. Een beetje gevaarlijk, dat, en dan had ik dus nog dat stofje, dat ik ooit eens via ebay gewonnen had, op zoek zijnde naar bloemige lakens enzo, en dit was nog ongebruikt in de originele verpakking. Een prachtige gele bloem. Maar toen het bezorgd werd begreep ik wel waarom het nog gans ongebruikt in de verpakking zat, want goeie genade! Het voelt nog het meest aan als niet-rekbare zwempakken stof, nou dan weet u het wel! daar wil je niet onder slapen. En ook geen kleding van maken, dus vandaar dit project.
hèhè...

Gisteren dus eindelijk tijd (gemaakt) et voila:

compleet met biasband en extra versteviging in die kwetsbare hoeken! Dubbellagig, want met die stof is toch niet veel anders te doen (het effen geel- wil je het geloven- was het bijpassende ook al zo lekker piepende en zwetende 100% acryl hoeslaken!). 'Gemakkelijk af te nemen met een vochtig doekje', zullen we maar zeggen.
't is toch iets tuttiger geworden dan ik in mijn hoofd had, met dat geel enzo, maar aap vind het allemaal wel best.

en ook Aoife was er blij mee, en daar gaat het om.

beiroet playground

we gingen naar de speeltuin, maar eerst langs Olaug en Lachlan's huis om te zien of zij mee wilden. Ze wilden wel, en we gingen niet naar onze vaste stek, maar naar een speeltuin verderop, in 'het moeras' - Olaug noemt het Beiroet Playground' (die buurt is een beetje type schilderswijk...). Maar het was een prachtige speeltuin, met veel velden eromheen, wijds uitzicht, over maar twee fabrieken en een kernstation, en veel ruimte met veel speeltoestellen. En een speelkameraadje, en dat is natuurlijk het allerleukste, ook al loopt hij nog niet.

ik en mijn nichtje

Padraic en Aoife zijn in Yorkshire, op visite bij de familie en logeren bij Isla (terwijl ik het huis poets en mijn lessen afschrijf). En alles gaat goed:

ziet er toch knus uit, zo.
Je zou bijna denken dat de oranjegekte ook bij granny en granddad heeft toegeslagen, maar nee, hun tapijt is dieproze (ook leuk). Dat komt alleen niet zo goed over op de foto, maar ach, past het mooi bij de rest!
De zon schijnt en het is bitterkoud, maar alles beter dan grauw en mild. Brood nummer twee staat in de oven en het kookboek ligt klaar voor vanavond. Hoe meer werk ik heb, hoe meer huismama ik wil zijn... tja.

brood

Ik heb brood gemaakt. Ik maak dat niet want ik hou niet van kneden, maar dit hier is een doodsimpel recept, zonder kneden. Je roert alle ingredienten door elkaar, voor een flinke hoeveelheid, en dat rijst twee uur op kamertemperatuur en gaat dan tot twee weken in de koelkast mee. Elke keer als je brood wilt haal je er een homp vanaf, een half uurtje rijzen, bovenkant insnijden en dan 35 minuten in de oven. Hoe langer je het deeg in de koelkast laat, hoe lekkerder het brood schijnt te worden. Bakken met water in een ovenschaal onder de bakplaat geplaatst, dan wordt de korst lekker knapperig.

Het was heerlijk! Maar ja nu lopen we natuurlijk het gevaar dat we onze rustieke bakker om de hoek over de kop helpen...

kijkjes

zon

sleeping arrangements a la Charlie and the Chocolate factory

soms gaat Aoife er zelf ook nog bijzitten (bijna klem)
maar zij is nu naar de creche, zodat ik mijn lessen van volgende week kan voorbereiden. dan start namelijk mijn DrieDrukkeWeken, waarin ik de tweedejaars in Researchmethods drie keer per week ga helpen met het opzetten van een psycholinguistisch experiment, stimulusselectie, methode, procedure, een beetje testen en dan analyseren natuurlijk Ze doen hier aan geintegreerd statistiekonderwijs. Ben er nog steeds verbaasd over dat dat ook kan, in plaats van wat wel 10 uur per week gedurende drie jaar leek... maar het lijkt te werken, en in ieder geval raken de studenten zelf wat meer betrokken bij wat ze doen, blijft het misschien ook beter hangen.
En dan de dag dat mijn cursus ophoudt begin ik met werkgroepen geschiedenis van de psychologie/wetenschapsleer. Jummie.

Ja dat voorbereiden gaat lekker... ahum. en dan moet ik ook nog de allerlaatste allerallerlaatste puntjes op de i in mijn WM-paper zetten...

... ok nu echt.

van nul tot nu

de eerste dagen, en vannacht. Ander dekentje, ander bedje, zelfde kindje. aahh...

schokkend

nou ja zeg:

paaseitjes! paashazen! en (niet op deze fotos maar hééél erg pasen hier) hot cross buns! In de winkel, dat is toch wel een beetje erg vroeg, om van de Chocolat associaties nog maar te zwijgen (weet u nog wel, die bonbonnerie in een frans dorp die open ging tijdens de -gasp!- vasten? Ja ik weet wel dat dat nergens meer iets uitmaakt voor wanneer de paaseitjes in de winkel komen, maar zeg nou zelf, 7 januari is toch wel erg vroeg, toch?)
Zal ik nog eens wat ergs vertellen... gisteren hadden we visite (die anoniem wenst te blijven -begrijpelijkerwijs  zoals wel duidelijk zal worden) en ok, Aoife had weliswaar wat moeite om haar speeltjes te delen, maar ja da's normaal toch als je 20 maanden bent, territoriaal gedrag enzo, maar enfin, wat er dus schokkenderwijs voor mijn ogen gebeurde is dat visite's kindje (zie ook het geslacht is geanonimiseerd, is dat een woord?) na eerst even hebben gedaan alsof Aoife haar een mep had gegeven (nee dat had ze niet hadden zowel visite en ik gezien) er opeens toe overging om fluks naar voren te buigen en Aoife in haar wang te bijten - en hard!  Nou zijn die wangen best appetijtelijk, geef ik direct toe:

maar toch.

bed gezocht

we zijn langzaamaan op zoek naar een peuterbed voor Aoife. Nou zag ik dit hier, maar ja niet te koop...  wie weet heeft iemand nog zoiets als dit op zolder staan dat we kunnen overnemen (dat verschepen daar verzinnen we wel wat op) - je weet maar nooit, dus bij deze dan, een oproep aan (ahum) al mijn lezers, natuurlijk staat er voor de eerlijke vinder ook een maaksel naar keuze tegenover.

frohes neues

met de Duitsers (en de Schotten) nieuwjaar gevierd in Soulby, by Kirkby Stephen, op de coast-to-coast route, (beter bekend als the middle of knowhere). Geen vuurwerk en geen oliebollen, wel raclette, regen, modder en een bezoek van Braveheart

ze vond het geweldig! het duurde wel een paar minuten voordat Aoife haar hyperdansje had vertraagd tot fotografeerbare pose, zo leuk vond het ze het om zich uit te sloven in haar tartan!