vochtig doekje

ik zei het toch: als ik het druk heb met werken, gaat ook mijn productiviteit met andere dingen omhoog. zo waren daar brood, muffins, een nieuwe jurk:

een maatje groter (de vorige lading was allemaal nog 12 maanden, en madame is inmiddels al bijna 21 maanden, dus iets ruimer knippen mocht wel!),  en eindelijk in winterstof: dikke organische katoen van monaluna en een babyrib aan de andere kant (dezelfde kleur als vorig jaar, ze hebben hier maar twee behoorlijke kleuren babyrib in Lancaster bij de stoffenwinkel - breek me trouwens de bek niet open over die stoffenwinkel! Wat een hopeloze zaak is dat! Ze hebben stikveel, maar niets wat ergens op lijkt... ik snap wel dat ze liever niets nieuws op voorraad nemen totdat die oude zooi op is, en ik vind oude lapjes heel leuk, maar geloof mij, dit wordt nooit meer wat... en dat terwijl handwerken HOT is, als ze nou toch eens mee zouden gaan in die designerstofjes-hype... - ahum, heb ik toch mijn mond open gedaan...)

(Ehm waar was ik. o ja: maaksels van de afgelopen twee dagen...) en ook ben ik dus eindelijk toegekomen aan wat ik wilde doen zodra ik de stof in handen had en we van Sarah en Joris deze mooie poppenwagen hadden geerfd:

Groen, dus helemaal niets mis mee (zoals te verwachten is de enige poppenwagen verkrijgbaar hier in het NoordWesten roze met paars), maar kapot in de linkeronderhoek: geregeld pookt er een flink stuk geraamte uit. Een beetje gevaarlijk, dat, en dan had ik dus nog dat stofje, dat ik ooit eens via ebay gewonnen had, op zoek zijnde naar bloemige lakens enzo, en dit was nog ongebruikt in de originele verpakking. Een prachtige gele bloem. Maar toen het bezorgd werd begreep ik wel waarom het nog gans ongebruikt in de verpakking zat, want goeie genade! Het voelt nog het meest aan als niet-rekbare zwempakken stof, nou dan weet u het wel! daar wil je niet onder slapen. En ook geen kleding van maken, dus vandaar dit project.
hèhè...

Gisteren dus eindelijk tijd (gemaakt) et voila:

compleet met biasband en extra versteviging in die kwetsbare hoeken! Dubbellagig, want met die stof is toch niet veel anders te doen (het effen geel- wil je het geloven- was het bijpassende ook al zo lekker piepende en zwetende 100% acryl hoeslaken!). 'Gemakkelijk af te nemen met een vochtig doekje', zullen we maar zeggen.
't is toch iets tuttiger geworden dan ik in mijn hoofd had, met dat geel enzo, maar aap vind het allemaal wel best.

en ook Aoife was er blij mee, en daar gaat het om.