huisvlijt

ik heb een jurk gemaakt! een omkeerbare jurk, aan twee kanten te dragen met heuse knoopsgaten, naar eigen model! met stof van een fleurige theedoek en van een geruit stofje van een cadeauverpakking van iris.

later vandaag meer crea: verven in het nieuwe huis.

aoife tegen de eend

engeland ligt ui t het wk maar oranje is door (schijnt). cadeautje van lokke: een rompervoetbalkostuum.

in het nieuwe huis

aapje

baby's hebben nog de reflex om zich met hun tenen ergens aan vast te grijpen. misschien kunnen we dit stimuleren zodat ze later extra grip heeft om te klimmen?

huis

vandaag krijgen we de sleutel van het nieuwe huis! het is een victoriaans hoekhuis van de locale steen gebouwd. ik vind het net een huis waar een bescheiden dominee zou wonen... nu moeten we maar eens gaan nadenken over de inrichting. alle kamers hebben houten vloeren, dus een kleed kan geen kwaad. ik ben voor het ikeakleed rechtsboven, maar padraic zegt dat hij geen epilepsie wil, dus de andere opties van ikea heb ik ook maar even op een rijtje gezet. de factor babyspuug speelt ook een rol natuurlijk...

nog wat fotos van het weekend

wk op lancaster university

vandaag gingen Aoife en ik bij papa op visite op de universiteit. Je kunt wel zien dat hij en zijn collega's erg hard aan het werk waren toen Engeland speelde...

vaderdag

zondag was het ook hier vaderdag. ik zeg ook hier omdat moederdag niet op hetzelfde moment is. de engelse moederdag was al geweest voordat Aoife werd geboren, en Padraic pikte mijn hints over de nederlandse moederdag (die na haar geboorte was) niet echt op, maar ik dwaal af... Aoife had natuurlijk een cadeautje voor haar daddy (een sleutelhanger met zowel haar nederlandse als haar engelse paspoortfoto erin. die fotos zijn zo anders, het lijken wel twee verschillende babies!).

doopsel

andere kringen

nadat we gisteren iris en bernhard op de trein hadden gezet werden we verwacht bij kennissen van de kathedraal voor een lunch. wisten wij veel dat deze mensen in een landhuis wonen! en dit is nog maar de portierswoning (van de echte lodge kon ik geen foto vinden). de jeugd speelde rounders op het grasveld voor het huis, terwijl de grote mensen (allemaal katholieke hoogleraren met hun gezinnen. plus father stephen) pimms dronken en roast dit-en-dat aten. ik moet bekennen dat ik elk moment een moord verwachtte, à la midsomer murders... (maar nee, wel een baby die moord en brand schreeuwde-- toen zijn we maar weer opgestapt).

foto door David Long 

lip

eindelijk een foto van de lip. met dank aan bernhard.

zuuver ons moe...

praten en lachen

hup holland hup!

iris en bernhard zijn er! lancaster laat zich van z'n (haar?) mooiste kant zien en aoife doet hetzelfde. dit komt heel goed uit want bernhard heeft een fototoestel met groothoeklens, en de combinatie bernhard met camera levert als altijd goede resultaten (bewijs hiervan volgt nog uiteraard). de visite kwam bovendien beladen met oranje cadeautjes voor aoife. een mooi "orange fan" oranje t-shirt met jip erop van de hema, maar maat 68 was een beeeetje te groot voor dit wk, dus toen aoife vannacht om 5 uur klaar was met voeden (na 5,5 uur aan een stuk te hebben geslapen!) kon ik het niet laten om in een uurtje het t-shirt tot een babyjurkje te vermaken... net op tijd voor oranje's tweede victorie.

blaadjes

er is een pad  dat loopt vanaf castle hill door een soort bos langs de rivier. als we verhuisd zijn dan is dat de weg naar de sainsbury's (zo'n beetje de enige supermarkt in de stad). gde laatste paar dagen hebben aoife en ik daar gewandeld. erg idyllisch: er stak gisteren zelfs een babykonijntje over! aoife slaapt of ligt content naar de bomen te kijken. een hele vooruitgang, ze kan nu wakker zijn en niet huilen!

eerste flesje oefenen

we willen aoife aan de fles laten wennen, zodat padraic soms ook het voeden kan overnemen. op aanraden van de health visitor had ik daarom vanmorgen 15 minuten gekolfd met de tommee tippee handpomp. 40ml, niet zo slecht vond ik zelf. zojuist dacht ik latenb we het eens proberen. dus ik een pannetje water opgezet... de melk klaargezet in een flesje en ik ging even naar de wc al wachtende tot het water zou koken. kom ik terug beneden zegt padraic: ze heeft het al bijna op! padraic was erg trots maar ik vond het wel jammer dt ik het begin gemist had. er was nog net tijd genoeg om de camera te pakken en deze mijlpaal vast te leggen...

het was niet genoeg, dus ik zit as we speak bij te voeren, maar dat oefenen is dus niet echt nodig... hoera!

lonely at the top (of the hill)

af en toe vind ik het wel eenzaam hier de hele dag. Ik ken natuurlijk niet zoveel mensen hier, en ik zou graag wat meer vrienden hebben om aan te lopen voor koffie ofzo, maar bijna iedereen werkt! Aoife wil graag rijden in de wagen, dus ik ben veel op pad, maar stoppen vind ze niet leuk. ze slaapt niet zoveel thuis als ik wel zou willen, en nog steeds is ze 's avonds meestal erg wakker (en soms in een slecehte bui!). gelukkig vindt ze in haar stoel zitten tegenwoordig ook wel een optie, en heel soms valt ze zelfs in slaap terwijl of padraic of ik haar met onze voet wiegen...

consulastig

gingen we gisteren naar Liverpool voor Aoife's paspoort, zei het meisje op het consulaat (of was het de consul? ze sprak Nederlands, maar met een Duitse tongval, affijn) dat 1. de pasfotos niet goed genoeg waren en 2. dat we geen paspoort konden aanvragen omdat de naam van de vader op het geboortebewijs niet overeenkwam met de naam van de vader in zíjn paspoort (op het geboortebewijs staat Padraic John, in zijn  paspoort alleen maar zijn voornaam...) konden we dus onverrichterzake weer anderhalf uur terugrijden... we hebben wel inmiddels bij de fotograaf naast het consulaat de juiste pasfotos weten te maken. twee dames gingen professioneel te werk: eentje maakte fotos met een heuse spiegelrefleexcamera, terwijl de andere Aoife kunsti gvasthield voor een grijs scherm (niet dus terwijl de baby op de grond ligt op een beanbag/laken/grijs bord zoals ze hier in de stad doen). Het duurde even, maar nadat de vasthoud-dame Aoife tussendoor even een kusje had gegeven lukte het dan toch eindelijk. Nu moet ik nog een nieuwe afspraak maken op het aangiftebureau om het geboortebewijs aan te passen en dan alles opsturen en dan krijgt Aoife eindelijk haar paspoort. pfff...

pasfotos

het valt niet mee om pasfotos van een baby te maken...

en dit zijn dan nog de leuke...

weekend

gisteren kwamen gran en grandad weer op visite. Aoife heeft de hele tijd geslapen en liet zich gewillig meevoeren naar het park. De twaalf eendjes die zo'n beetje tegelijkertijd met Aoife geboren zijn leven nog allemaal, maar zijn al bijna volwassen. Wat een verschil!

vandaag is het regenachtig en zijn we voor het eerst met Aoife naar de kathedraal geweest (hier heb ik in tegenstelling tot de andere 'eersten' (zoals de busrit van vrijdag) begrijpelijkerwijs nu eens géén foto van...). Ze was de hele mis wakker en stak elke keer als het koor begon te zingen uit protest haar onderlip uit (terecht) en zette dan een huiltje in. Die pruillip ziet er erg komisch uit (maar is helaas ook lastig vast te leggen op de gevoelige plaat...), dus wij moesten daar steeds om lachen, wat een al evenmin gepaste reactie is op dat zingen als Aoife's respons. Ach ja... 

toch wat werk gedaan

ik weet het ik ben met verlof, maar wilde toch graag daarna naar een congres. maw, ik heb net een stukje geschreven (met veel dank aan Sible) en ingestuurd voor AMLaP 2010 (in York, om de hoek dus ;) ). Fingers crossed...

uitgeslapen

sinds drie dagen bakeren we aoife ´s avonds in en dat vindt ze heel fijn! vannacht heeft ze aan een stuk zes uur geslapen, en daarom is ze nu zo fit als een hoentje...

wereldreis 1

volgende week gaan we met zijn drieen naar het nederlandse consulaat in Liverpool om voor Aoife een paspoort aan te vragen. een nederlands paspoort dus, want wat blijkt: omdat ik nederlands ben en Padraic en ik (nog) niet getrouwd heeft de baby alleen nog maar de nederlandse nationaliteit, de britse moeten we apart aanvragen. hoe de nederlandse autoriteiten weten dat er een nieuwe staatsburger is is mij een raadsel, want we hebben haar alleen maar hier aangegeven, maar goed. met paspoort kunnen we dan naar het vaderland (moederland) met vliegtuig of boot, maar je moet klein beginnen en daarom zijn aoife en ik vandaag met de bus naarr Galgate gegaan om de nieuwe baby van John en Andrea te bewonderen... het ging heel goed, lang leve de babybjorn!

tussen de bedrijven door...

.. heb ik de afgelopen weken illustraties gemaakt voor de interviews in het jaarverslag van het ACLC. Knippen en plakken, letterlijk. Ik wou dat ik iets beter met fotoshop om kon gaan, maar al doende leert men, en ik had niet echt tijd dit jaar om uitgebreid te gaan blijven klooien...

weer goed (weer)

het is weer tropisch warm. na haar kuren van afgelopen weekend is aoife weer helemaal bijgekomen en zoet en redelijk voorspelbaar. ik wandel me een ongeluk, wel minstens 4 uur per dag, en leer zo de stad best aardig kennen. iedereen wil in de wagen kijken en de bouwvakkers die het hek repareren hier in de straat laten me de fotos van hun eigen kids zien. op hun i-phone. afgezien van dit high-tech foefje is het leven op de heuvel nog steeds erg ouderwets... hier de drie generaties buurvrouwen op het stoepje: