aoife's arty farty party

Voor Aoife's feestje leek het me leuk om zaadjes te gaan planten met de kinderen, allemaal een paar bloempotjes, aarde erin doen, zaadjes erin, water geven en dan mee naar huis nemen. Een tuinierfeestje met wortelkoekjes in gemalen bourbon biscuitsgrond en met een chocoladetaart met lollybloemen erop, ik zag het helemaal voor me.
Maar het weerbericht zei: regen op komst en om nou met zes kindjes binnen met een zak potgrond in de weer te gaan leek me niet zo'n goed idee, dus was het op de valreep Een Ander Plan bedenken.

Ik was op het idee gekomen door twee dingen: ten eerste de lege witte ruimte waar voorheen de ouder badkamer zat (en in de teokomst Fergus' kamer zal zijn) en ten tweede het feit dat ik de laatste keer had in Leiden bij Flying Tiger (fantastische winkel als je die nog niet kent, een soort hippe Xenos, skandinavisch, met goedkope stijlvolle prullen - en ook handige dingen, maar vooral leuke dingen, affijn) een tekenblok gekocht met op elke bladzijde een gouden schilderijlijst geprint aan de rand. Hartstikke leuk, en dat inspireerde me om dan maar met de kids te gaan knutselen... een zelfportret misschien - en dat dan ophangen in de 'galerie'?
Samen met oma heb ik de avond voor het feestje ogen, neuzen en monden uit een tijdschrift zitten knippen en ik had roze hoofden geknipt, stukjes stof voor de kleding, een feestmuts, stickers en een lijmstift allemaal klaargezet in een beker voor elk kind, zodat ze niet hoefden te vechten om de benodigdheden, en dan wat wol in vier kleuren klaargelegd voor haartjes. Aoife is de laatste tijd meer en meer geinteresseerd in roze en meisjesachtige dingen, dus voor deze gelegenheid werd daar dan ook fijn in meegegaan, zonder het al te suikerzoet prinsesserig te maken.

Aoife's 40s feestjurk, de dag voor het feestje op goed geluk gevonden bij de vintage kraam in de Assembly Rooms, met een (dit jaar samen met oma gemaakte) feestrozet.

de partybags werden gevuld terwijl Aoife op bed lag voor haar middagdutje, we hadden blikjes met kleurpotloden, een lolly, een chocolaatje in de vorm van een wortel (nog wat restanten van het tuinierthema) en een roltoeter.

vlak voor het feestje kwamen granny en grandad en was er voor Aoife nog even tijd om iets rustigs te gaan doen in haar feestjurk:

en dan barstte het feestgedruis los, met zijn allen knutselen aan tafel

Het was geweldig om te zien hoe deze driejarigen hup een twee drie raad wisten met de pritstiften en net zo makkelijk van de aangeleverde onderdelen een gezicht in elkaar draaiden. Het resultaat was zo mooi! Wie klaar was mocht naar de oude badkamer (Fergus' toekomstige kamer) die net voor onze vakantie helemaal was opgeknapt en wit geverfd was en nu dienst deed als galerie, zijn portret ophangen - en dansen!

de kinderen deden pass the parcel in de galerie terwijl beneden de rest van de ouders en de (3!) babies even een beetje rust hadden.

daarna was het tijd voor een groepsfoto bij ieder's portret

boven vlnr: molly, lachlan, aoife, onder vlnr: ellen, leo en eric.

de kinderen gingen naar beneden waar de tafel inmiddels gedekt stond en er hapjes klaarstonden die Padraic had gemaakt:

lieveheersbeestjes

pinguins en

paddestoelen

er werd netjes aan tafel gegeten

en toen was het tijd voor zingen en de taart (ook nog in het oude thema):

na afloop stonden boven in de galerie de party bags klaar onder de portretten: 

wat een succesfeest! 

mini art critics

peuter vernissage!

gefeliciteerd Aoife, je was geweldig en zo lief op je derde verjaardagsfeestje, we zijn heel erg trots op je dat je zo goed hebt gedeeld met iedereen en zo'n lieve gastvrouw was!

miss rabbit

mijn kleine manneke werd van de week weer gewogen en weer aan de lichte kant bevonden. Hij houdt maar net de 25e percentiel curve vast, maar leek enigszins te zakken dus weer stuurde de health visitor ons naar de huisarts. En weer zei de huisarts: hm. Als je niet naar de curves en de weegschaal zou kijken is er niets aan de hand, hij ziet er gezond uit, reageert goed en ontwikkelt zich in de maat. Maar dat zakken he, van 98e percentiel naar onder het 25e, dat zijn vijf lijnen in de curve, en bij twee worden er al vraagtekens geplaatst. Toch zei de dokter dat hij zich geen zorgen maakte, dat het kleine zakken waarschijnlijk gewoon een beetje variatie was, maar wellicht is bijvoeden een idee? Want, mogelijk is het een probleem met mijn melk.
Nou was dit een schat van een huisarts, die heel gevoelig te werk ging (dr Christian Benedict Harris - om de een of andere reden ben ik totaal geintrigeerd door dat Benedict op het diploma dat aan de muur hing... waarom, ik heb geen idee, maar goed). En ook al heb ik dit nieuws natuurlijk al eens gehad, een paar weken geleden, dus ik had me erop voor kunnen bereiden, maar toch kwam het hard aan en het voelt als een persoonlijk falen... Met Aoife ging het voeden zo goed en vanzelf. Ik geloof er heilig in dat dat borstvoeden in een pact met moeder en kind altijd wel goed komt, en zolang je er niets aan toevoegt zichzelf reguleert als in vraag en aanbod, het is immers een gesloten systeem. Dus waarom  dan nu niet?
Omdat kolven voor mij altijd al een nachtmerrie is geweest (hallo! een uur en dan nog geen flesje vol?!) en ik bijvoeden met formula liever zolang mogelijk uitstel ging ik dus maar eens naar onze oude vriendin Sandra Lively die naast de parentcraft classes en het zwangerschapszwemmen ook de locale lactatieconsulente blijkt te zijn. En me dus sinds ik bekend ben met de figuren uit Peppa Pig, what with a toddler and everything, e n o r m aan miss Rabbit doet denken, ziehier de wikipedia voor miss rabbit:

maar dit dus weer totaal terzijde, want Sandra Lively (geweldige naam - ik zweer het je soms is in Lancaster wonen gewoon alsof je in een Dickensian soap leeft) toverde haar demonstratieborst uit haar tas tevoorschijn, en haar politiek correcte zwarte babypop en demonstreerde zo eens het een en ander, en vroeg nog eens een dingetje of twee, en luisterde goed, en suggereerde toen borstcompressie aan het einde van een voeding (om bij de achtermelk te komen), een breast feeding necklace om Fergus bij de les te houden, en nadat ze me een voorraad steriele naalden had meegegeven om twee zogenaamde blocked ducts mee door te prikken ("gently, don't poke it" - alsof dat ook maar in me op zou komen!)

mochten Fergus en ik weer naar huis om alles in de praktijk uit te proberen.

en nu maar hopen dat het werkt.

drie!

Aoife werd gisteren drie jaar! En wat een jaren... van piepklein prutseltje tot een echte dame, die cupcakes bakt voor haar crechevriendjes (zeg vooral geen nursery want ze zit nu in de preschool groep)

peppa pig cupcakes natuurlijk, op haar verzoek (vooruit dan maar... de traditie van super crea schooltractaties bestaat hier niet, dus no pressure en zo net na de vakantie had ik wel wat anders aan mijn hoofd, zeker aangezien Padraic een soort vreemde buikgriep te pakken had en min of meer buiten spel stond voor een dag of twee)

we hadden haar deur versierd en de ontbijttafel al klaargezet, met veel roze, drie gele rozen en de keuze uit een variety pack van kellogspakjes (u weet wel vanuit hotels enzo... een familietraditie bij Padraic thuis). En natuurlijk waren er kaarten en cadeautjes. Er waren er over de post al heel wat aangekomen van familie en peetouders, dus mevrouw stond al een flinke stapel te wachten bij het ontbijt (schunnig gewoon).

van ons kreeg ze een playmobil huisje, een cottage met een moestuintje, kippen, konijntjes, een appelboom, eendjes, een vijver, alles om je groenten en eieren op de locale markt te verkopen, met eindeloos veel iemiemienie accesoires (leeslampjes voor bij de bedden, boekensteunen, bestek voor vier personen, twee maten borden, jam en picklespot, emmer, mandje, gieter, tuingereedschap, voederbakken, een schoolbordje, fruitmand, vaas met bloemen, koffieservies...), precies zoals ze leuk vindt (overigens nog wel een flinke klus om in elkaar te zetten voor mama zo tussen de bedrijven door!)

Fergus deed daar nog een schepje bovenop en gaf haar met het avondeten een playmobil mama met baby in een wandelwagen. Wat toepasselijk van hem! 'Thank you Fergus, that's very kind!'

Even volkomen terzijde: er staat FIT op haar buik, maar afgezien daarvan (en de witte legging) (en het groene t-shirt) (ok en de sportschoenen) is het toch duidelijk wie die mama is, non?

We hadden extra mooie cupcakes met een kaars voor het toetje en toen was het toch echt bad en bedtijd voor madame. Hoera! we hebben het tweede jaar overleefd (want eerlijk is eerlijk, met het pit van Aoife waren de terrible twosbij tijd en wijlen inderdaad behoorlijk terrible, helaas (please laten die buien op magische wijze zijn achtergelaten in het vorig jaar!) en Aoife blijkt dag in dag uit een prachtmeisje te zijn.

zoek de zon op!

... en toen gingen we dus op vakantie, en warempel het was me toch mooi weer daar! Vorig jaar waren we ook naar Mallorca geweest met Aoife, maar toen was ik op de terugweg mijn telefoon en dus ook alle fotos verloren in het vliegtuig. Dit jaar hadden we wireless in het appartement en dus werd er geregeld geinstagramd om in ieder geval iets achter de hand te hebben in geval van wederom een verlies... (maar een ezel stoot zich in 't gemeen geen twee keer aan dezelfde steen en inderdaad ik heb mijn telefoon nog gewoon!)
Het was weer prachtig.
Het weer was ronduit zomers (die zaterdag gingen we weer weg en daarvoor was het dus almaar warm)

en Port de Pollenca waar we logeerden was prachtig.

Met dennenbomen langs het strand, korte zandstrandjes en prachtig plaveisel...

En Aoife, die vorig jaar net begon met haar ik ben twee en ik zeg nee buien (de hele tijd uit bed komen, veel protesteren, niet willen dutten, niet willen slapen) was dit jaar op anderhalve dag na een modelkind!
En zo vulden we dus onze dagen met op het strand scheppen en schelpen zoeken, pootjebaden en met andere kindjes praten

 en zwemmen bij het appartement, en soms naar kleine stadjes gaan om daar wat bezienswaardigs te bekijken. As you do.

Leuk! een kerk! " Waar is Eric? Is father Stewart hier ook?"

Enorme trappen op (Calvary geheten, wel erg toepasselijk).

en weer af!
en ook Fergus hield zich goed.

als had ie zich wel mijn sjaal toegeeigend.