souvenirs

Padraic had me toen ik in China was dagelijkse updates gestuurd maar natuurlijk waren die fotos en verslagjes niet hetzelfde als hem en Aoife weer in het echt zien. Ze kwamen me ophalen van het vliegveld. Aoife keek me niet aan, maar ze wilde wel liever bij mij op schoot dan in de kinderstoel. Toen ik even later wegliep om naar de wc te gaan was ze wel even van slag, maar al snel ook weer gelaten. Ach jee.
Ze is gegroeid en veranderd en heeft een ongelooflijke verkoudheid (lang leve de creche). Snot en hoesten.
Ik had ene zijden piama voor haar meegebracht en chinese vingerpoppetjes. Volgens mij zijn het opa, oma, kleinzoon, kleindochter en hun pet pandabeer en een uitwisselingsstudent. Maar Padraic denkt dat het opa, oma, papa, mama, pet panda en hun blonde baby zijn (een-kindsbeleid...). Hoe dan ook, Aoife heeft ze allemaal bestudeerd en met ze gebabbeld, en herkende zelfs de nijntje op de jurk van mama/kleindochter: Nijntje!