Die pleister was er eentje uit haar nieuwe doktersset. Ze heeft iedereen net zo lang met pleisters lopen genezen totdat er geen pleisters meer over waren, Fergus had er ook een op zijn hoofd. Tot consternatie van de (kinderarts) buurman van granny en grandad die even langs kwam om gelukkig kerstfeest te wensen en twee kindjes aantrof die allebei onder de verwondingen leken te zitten...
Fergus was in een kletserige bui en heeft in de kerstvakantie opeens allerlei dingen gezegd: zebra, wipe, roeren, meer, auto, tafel, daar, hap, eten, drinken, beer, pop, staan... Hij verbaasde ons steeds weer! Nu lijkt zijn woordenschat weer een beetje verminderd te zijn, en zegt hij vooral: aarrrr! Waar het aan ligt weet ik niet, maar het kan ermee te maken hebben dat hij een paar dagen weer erg flinke koorts heeft gehad en hij nu vier kiezen aan het krijgen is (hij sliep eindelijk door en dan dat!!), maar goed. Aan de andere kant is hij sinds een paar dagen af en toe een beetje aan het lopen, dus dat is ook heel schattig en knap.
Op boxing day kwamen de neefjes en nichtjes, we gingen met zijn allen wandelen in het grauwe weer, stokken verzamelen en in de rivier gooien achter gran en grandad's huis, en daarna nog maar weer eens een kerstdiner (de eveneens traditionele leftovers van de dag ervoor). De kids met zijn allen aan tafel gezeten en de rest als een soort buffet met het bord in de hand.
dus daarna moest er even tot rust gekomen worden met een verhaaltje
en ging iedereen weer op huis aan. Behalve wij want wij beleven nog twee nachtjes.
We gingen naar Salts Mill de volgende dag. Dat is een oude fabriek die nu een galerie herbergt (met bijna alleen maar David Hockney schilderijen, een geweldige boekwinkel en een designwinkel die erg verlekkerend werkt (maar helaas wat lastiger te bezoeken is met een drukke peuter aan de hand (was het maar aan de hand, de onderhandelingen/het getrek en gehang belemmeren het handje vasthouden nogal, heel fijn in een winkel vol breekbare en anderszins 'niet aankomen' spullen!!)
De sixth day of Christmas was weer druk, we gingen naar Edingburgh voor de dag, om daar de Duitsers te ontmoeten die ergens ten noorden met zijn allen Nieuwjaar in een huis vierden. Padraic ging daar vroeger ook altijd met mee, en ik ben ook een paar keer geweest, maar logistiek gezien vonden we een week te veel voor ons gezin en dus gingen we voor een dagje, met de trein.
Het was verschrikkelijk slecht weer en iedereen was doorweekt, maar toen we eenmaal ergens zaten, hoog en droog in het National Museum was het toch wel gezellig. Aoife deed er mee met een tekenwedstrijd en was na de lunch zo moe en hyper van alle nieuwigheid dat ze door het dolle heen maar rondjes bleef draaien in het atrium.
Na de kat van gran en grandad vond Fergus de opgezette panters en tijgers ook het miauwen waard
Het was een beetje valsspelen want opa en oma hadden op Fergus' verjaardag een pak mix voor me meegebracht, maar het resultaat was geweldig en de tijd beperkt dus eigenlijk kwam dat erg goed uit.
Die avond kwamen Maja en Andy met de kinderen bij ons eten en logeren om oud en nieuw te vieren. maja entertainde de kids met de cello terwijl wij pannenkoeken bakten voor de kindjes en toen die eenmaal op bed lagen (Aoife met tegenzin, ze wilde zo graag erbij blijven en anders met Molly slapen) gingen wij aan ons speciale grotemensen diner: Andy maakte zalm met bietjes en mierikswortel dille crème, en wij beef wellington met boerenkool wilde rijst granaatappelsalade en spinazie aardappel gratin, en een pavlova als toetje. Maja had cloudberries meegebracht die haar ouders hadden geplukt in Noorwegen, dus dat in combinatie met de oliebollen maakte het echt een mengelmoes van tradities. het was heerlijk! En heel gezellig ook, alleen was er buiten nauwelijks vuurwerk, en gingen mensen ook niet bij elkaar langs of ook maar de deur uit toen het twaalf uur was. Het had dus net zo goed een andere dag van het jaar kunnen zijn!
Op Nieuwjaarsdag was het de traditionele wandeling van Charlie, maar omdat we het zo druk gehad hadden de laatste dagen besloten we alleen voor het eten na afloop te gaan. We gaan een peer keer per jaar naar hun huis voor zulke gelegenheden, en Aoife kent inmiddels de drill. Ze steelt er de show, kan ik je zeggen. Dit keer wilde ze graag piano spelen, en dat niet alleen, maar of alle volwassenen even wilden zingen dan. En weet je wat? we deden het nog ook. We wish you a merry christmas, O dennenboom en Away in a manger.
Er waren nog vier dagen over van kerstmis, maar die waren beduidend minder hectisch. We zijn gaan zwemmen, we zijn op bezoek geweest bij onze vriend Patrick Sherry, een oude theoloog die we van de kerk kennen, en Constance en Heather zijn langs geweest. Onze overburen gaven afgelopen zondag een feestje en om dat nog even een beetje kracht bij te zetten had ik een driekoningentaart gebakken: een perentaart met rozijnen en abrikoos (drie rijkdommen) en dat was het wel.
Gelukkig nieuwjaar allemaal!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten