Fergus 1 jaar!

Het is een belangrijke dag vandaag.
ons manneke wordt één jaar!

Vorig jaar had ik net een dag en een nacht in het ziekenhuis doorgebracht. Ik was ingeleid en er gebeurde maar niets. De midwife die aan mij was toegewezen voor de nacht (toen Padraic naar huis moest) en ik lagen elkaar niet (ze zei dat ik haar (en mijn man) pas mocht roepen als ik persdrang had) , en toen alles eenmaal begon heb ik zo lang mogelijk gewacht met de verloskundigen inschakelen, omdat ik haar zo vervelend vond... Om 8.50 werd hij geboren, dat jongetje van 4800 gram...

Maar! Dat was allemaal vorig jaar, en nu, op 11-12-13 is onze lieve Fergus Maas toch zomaar een grote jongen van één!  Hij weegt 10.5 kilo nu, en dat is in het 75e percentiel (gelukkig is hij die dip onder de 25e goed teboven gekomen sinds hij vast voedsel eet). Wat een geweldig manneke is het toch. Hij is bijna altijd vrolijk, hij begint vaak zomaar vanuit het niets heel hard te lachen, hij klapt en zwaait wat af en sinds twee dagen kan hij ook gaan staan zonder zoch ergens aan op te trekken en staat dan trots met borst vooruit met zijn arme wijd als een heuse acrobaat zijn truuk te vertonen. 'taan! taan!' klinkt er dan ook nog bij. Ach dat manneke, het zou me niets verbazen als hij een dezer dagen echt gaat lopen.

Hij slaapt sinds een week steeds langer in de nacht. Met een beetje goede wil (speentje terugdoen) kan hij van 23:00 nu tot 7 uur zonder voeding toe, en zo niet dan toch pas om 5.30 i.p.v. om 3 uur en om 6.30- ein-de-lijk!!!)

Hij babbelt meer en meer ook. Hij copieert allerlei geluiden, en volgt onze intonatie en lettergrepen met veel precisie. Hij kent enkele dierengeluiden en ik vermoed dat hij veel meer woorden al zegt dan wij door hebben. Maar aap! was het eerste, en daarom was het dan ook dat we voor zijn eerste verjaardag vannacht nog zijn beide apenvriendjes zwarte aap (L) en groene aap (R - hij is niet groen, maar zo heten deze aapjes van Barbados nou eenmaal volgens Holly) een feestmuts hebben opgezet, zoals we dat destijds ook met Aoife's favoriete knuffels hebben gedaan

Granny en grandad waren hier afgelopen nacht, om op te passen terwijl Padraic en ik naar het kerstdiner van zijn werk gingen, en zo hadden we dus vanmorgen een volle tafel bij het ontbijt. Met een groot groen cadeau en blueberry pancakes, en nog wat kleinere pakjes en een feestmuts, ballonnen... het was heerlijk.

Fergus zelf was een beetje met stomheid geslagen, maar at met gusto zijn pannekoek en vond het ook wel leuk om van Aoife een cadeautje te krijgen. Ze wilde hem een taxi geven, en na even op amazon gekeken te hebben maar niet echt iets geschikts te vinden liepen we afgelopen zaterdag zomaar op de school fair bij St Bernadettes (een van de mogelijke scholen voor Aoifge, maar dat is een ander verhaal) een piepkleine vintage matchbox taxi tegen het lijf. Aoife heeft hem zelf voor 10p van haar zakgeld (Padraic had heer voor de fair wat muntjes gegeven) voor Fergus gekocht en thuis ingepakt. Hij ging er meteen mee spelen.

We hadden de familie laten weten dat we graag een verzameling Schleich beestjes voor Fergus wilden beginnen en van tante Lokke en gran en grandad kreeg Fergus dan ook vandaag meteen al in totaal zes beestjes, en ook die vielen flink in de smaak bij meneer.

Na het ontbijt hielp Aoife met het uitpakken van het grote cadeau: een hobbelpaard. Hij vond het geweldig en heeft vanmoddag ook zijn nieuwe zebra al op het hobbelpaard laten rijden en 'aark, aark' gezegd.

en ook dit gezicht hebben we eerder gezien...

Toen hij op bed lag voor een slaapje maakte ik snel wat wortelcupcakes. De truuk is om zoveel mogelijk groenten en fruit in Aoife te krijgen zonder dat ze het merkt. Fruit wil ze eigenlijk momenteel bijna niet eten en groenten maar met mate, dus worteltaartjes leken me wel een goed idee voor na het avondeten. Cream cheese frosting erop en ook daar zit in ieder geval nog iets van voedingswaarde in. Ik kan wel verklappen dat de cupcakes een groooot succes waren. Beide kinderen aten hun cakeje helemaal op (en volgens mij heeft Aoife nog nooit meer dan alleen de icing van een cupcake gegeten dus dat was winst). Natuurlijk hadden we een kaarsje en zongen we en... ach alles was hoe het zijn moest, inclusief de contemplatieve dag van mama zelf en het weer (precies zo als vorig jaar: zonnig en crispy cold).

Gefeliciteerd kleine Fergus! Het was een fantastisch jaar en we zijn heel blij met je!