twelve days of christmas deel 1

Dit jaar hadden we toch zowaar een Plan. Omdat December zo druk is waren we er vroeg in de herfst maar eens goed voor gaan zitten en hadden we uitgedacht hoe het zou moeten lopen. Eerst zou oma naar Lancaster komen voor de leuk, dan wij naar Nederland voor Sinterklaas, dan Fergus' verjaardag hier, en daarna pas zouden we de boom opzetten en het huis kerstklaar maken. Met kerstavond zouden we thuis blijven, op kerstochtend kijken wat father Christmas ons had gebracht, en daarna zouden we naar gran en grandad's sprookjeshuisje rijden om daar een paar dagen te logeren en verder kerst te vieren. En weet je wat?
Dat plan dat werkte! Dat moeten we zeker vaker doen! (goed voornemen nummer 2. Nummer 1 kwam daarnet uiteraard al in me op toen ik dit venster opende om weer eens wat te schrijven: vaker het blog blijwerken, komop Nomi, foei!!)

Omdat we sinterklaas vierden werd het cadeautjes kopen langzaamaan verspreid en er was in de week voor kerst zelfs nog tijd om zakjes te vullen met zelfgebakken koekjes en die aan buren en vrienden en collegas te geven samen met de kerstkaarten. We kregen van allerlei vrienden ook iets zelfgemaakts terug: een zakje peppermint bark (van Holly et al.), tomatenchutney (van Andrea) en noorse haverballetjes en marsepijn (van Maja). Erica, de overbuurvrouw kwam een zelfgemaakte pomander brengen, waardoor het huis nu heerlijk kersterig ruikt. Ik weet niet of het een Engelse of een locale traditie is, maar het heeft wel iets, zo elkaar voorzien van lekkers rond de kerst...

Het is nu oudejaarsdag, maar kerstmis is hier nog niet voorbij. De hele periode tussen de 24e december en 5 januari is voor de kerst gereserveerd, totdat op 5 januari de drie koningen arriveren in Aoife en Fergus' kerststal, en dan is het wel weer genoeg (ook het kindje Jezus komt pas aan in de stal als het kerstochtend is, samen met de cadeautjes, dat is een traditie die Padraic heeft meegebracht).

En zo maak je samen dus nieuwe tradities voor de feestdagen, en dit jaar is dat opeens heel duidelijk. Ik denk dat het komt doordat Aoife zich nu echt bewust is van het hele gebeuren. Het lijkt zelfs wel alsof dit het eerste jaar was dat we echt kerst met kinderen vierden! Allebei waren er dingen die we wilden meenemen van onze eigen tradities, en sommige dingen moesten we ter plekke uitvinden.

De boom komt pas na Fergus verjaardag, zodat er een duidelijke scheiding is tussen Sinterklaas en kerst, en hij een eigen speciale verjaardagstijd heeft.

Hij staat dit jaar hoog en droog, om duidelijke redenen, en Aoife hielp met het optuigen van de boom. Geen ballen dit jaar, maar alleen onbreekbare versieringen, en deze drie:

speciaal gemaakt voor onze familie (ik heb de smaak van de slipsteek helemaal te pakken, want ook de namen op onze nieuwe stockings heb ik zelf geborduurd (en op aanraden van Padraic heb ik er meteen nog een gekocht (ze hadden ze bij de poundshop!), want je weet maar nooit of er ooit nog een gezinslid bijkomt, en omdat ik hoe dan ook niet meer een jonge moeder zal zijn, heb ik er zelfs voor de zekerheid maar twee gekocht, want tja, op oudere leeftijd heb je ook meer kans op een tweeling! ;))

Verder hebben we sneeuwvlokken geknipt, een krans opgehangen aan de deur en boven de haard (om ook de kerstsfeer een beetje in de voorkamer te hebben) 

en we hebben een peperkoekhuisje versierd

Onze stockings hangen nu (na kerstochtend) in de keuken aan de schouw en twee dagen geleden hebben we nog kerstslingers geplakt met Molly, die nu ook in de kamer hangen.

Kortom, de sfeer zat er goed in.

Dit jaar was de nativity op de preschool 'Whoopsie Daisy Angel', een echt kerstverhaal en Aoife was een sneeuwvlok.. En niet alleen dat, maar ze was ook nog eens gevraagd om met vijf andere kindjes een speciale sneeuwvlokkendans te doen. Ze was erg  nerveus de dagen ervoor maar haar juf had even goed met haar gepraat op de dag zelf en toen durfde ze toch. We hoorden haar overal bovenuit zingen, en dat valt niet mee, want er waren ongeveer 120 kinderen op het podium! De overgrote meerderheid was engel en zat op bankjes achterop het podium, en dan waren er de kindjes die de kerststal en de koningen en schapen en herders uitbeeldden, een meisje dat whoopsy Daisy was, en onze sneeuwvlokken. Ze deed het hartstikke goed!

We hadden besloten om niet naar de nachtmis te gaan (te laat want die is hier echt om middernacht), maar om op kerstavond mee te doen met het 'carolling' bij de boomgaard en daarna de traditionele kerstbroodmaaltijd te houden zoals wij dat thuis vroeger deden. 

Het was vreselijk guur weer, met regen en hagel en storm (en dus geen fotos) maar de kinderen waren allebei echte sterren en hebben ook nog meegezongen, op hun eigen manier. Fergus 'zingt' wanneer er maar muziek is, en Aoife kent een paar kerstliedjes: o dennenboom, en away in a manger, santa is stuck in the chimney en de liedjes van haar kersttoneelstuk.

Thuis dronken we warme chocolademelk en aten we ons 'kerstontbijt', we zetten chocolaatjes, melk, bier, een wortel en een briefje bij het vuur en zongen voor santa claus voordat Aoife en Fergus naar bed gingen.

Toen ze eenmaal sliepen was het nog een drukte van belang, met alle cadeautjes klaarleggen, stockings vullen en op de voeteneinden klaarleggenen het grote cadeau in elkaar zetten en inpakken. Alle Monaghans en een paar vrienden hadden pakjes opgestuurd of meegegeven die op kerstochtend allemaal klaar moesten liggen natuurlijk. In tegenstelling tot met Sinterklaas zijn de kerstcadeautjes meteen al een beetje ambigu qua afkomst, sommige komen van je ouders, sommige van santa en de rest met naam en toenaam op het label van je overige familie en vrienden. Ik weet niet precies hoe dat met kinderen werkt hier wat betreft geloven in de kerstman, maar goed, het schijnt te werken...

De volgende ochtend bekeken we onze stockings in bed.

in kerstpyjamas, jawel, een andere traditie (die de kerstochtendfotos wel zo leuk maakt!)
En daarna mochten Aoife en Fergus beneden kijken of de kerstman was geweest.
Ze was begrijpelijkerwijs best opgewonden geweest in de week voor kerst, en niet altijd even lief voor haar broertje, dus ik had eerder in de week een keer een videoboodschap van santa laten maken op internet, waarop hij zei" laten we kijken of je op de nice list staat... hmmm... je moet nog iets harder je best doen". Het was een leuk idee, maar ze werd er alleen nog maar zenuwachtiger en onhandelbaarder van, dus gelukkig had ik twee dagen van tevoren er nog eentje gemaakt en een brief gestuurd namens de kerstman dat het inderdaad goed was gekomen en ze nu wel op de nice list stond. Wat eenopluchting was het toen dat bericht kwam! En nog groter was de opluchting toen op kerstochtend inderdaad bleek dat hij was geweest!!

Het was prachtig weer, wat ook hielp (met de fotos)
Aoife kreeg een doktersset, met verband en pleisters erin

En Fergus kreeg een xylofoon. Samen kregen ze een keukentje. Aoife wilde al heel lang graag een keukentje en laatst was Fergus er niet weg te slaan toen we bij Eric en Franci op bezoek waren, dus het leek ons een goede keus:

en dat vonden de kids ook!

een beetje groeien

een incompleet en nogal onsystematisch overzcht van het afgelopen jaar. Toen Fergus eenmaal goed kon rollen (en dat was pas laat) was het vaak zo lastig om hem stil genoeg te laten liggen zodat ik hem op de foto kon zetten, vandaar dat het maar tot 40 weken gaat. ach maar iets is beter dan niets, toch?

Fergus 1 jaar!

Het is een belangrijke dag vandaag.
ons manneke wordt één jaar!

Vorig jaar had ik net een dag en een nacht in het ziekenhuis doorgebracht. Ik was ingeleid en er gebeurde maar niets. De midwife die aan mij was toegewezen voor de nacht (toen Padraic naar huis moest) en ik lagen elkaar niet (ze zei dat ik haar (en mijn man) pas mocht roepen als ik persdrang had) , en toen alles eenmaal begon heb ik zo lang mogelijk gewacht met de verloskundigen inschakelen, omdat ik haar zo vervelend vond... Om 8.50 werd hij geboren, dat jongetje van 4800 gram...

Maar! Dat was allemaal vorig jaar, en nu, op 11-12-13 is onze lieve Fergus Maas toch zomaar een grote jongen van één!  Hij weegt 10.5 kilo nu, en dat is in het 75e percentiel (gelukkig is hij die dip onder de 25e goed teboven gekomen sinds hij vast voedsel eet). Wat een geweldig manneke is het toch. Hij is bijna altijd vrolijk, hij begint vaak zomaar vanuit het niets heel hard te lachen, hij klapt en zwaait wat af en sinds twee dagen kan hij ook gaan staan zonder zoch ergens aan op te trekken en staat dan trots met borst vooruit met zijn arme wijd als een heuse acrobaat zijn truuk te vertonen. 'taan! taan!' klinkt er dan ook nog bij. Ach dat manneke, het zou me niets verbazen als hij een dezer dagen echt gaat lopen.

Hij slaapt sinds een week steeds langer in de nacht. Met een beetje goede wil (speentje terugdoen) kan hij van 23:00 nu tot 7 uur zonder voeding toe, en zo niet dan toch pas om 5.30 i.p.v. om 3 uur en om 6.30- ein-de-lijk!!!)

Hij babbelt meer en meer ook. Hij copieert allerlei geluiden, en volgt onze intonatie en lettergrepen met veel precisie. Hij kent enkele dierengeluiden en ik vermoed dat hij veel meer woorden al zegt dan wij door hebben. Maar aap! was het eerste, en daarom was het dan ook dat we voor zijn eerste verjaardag vannacht nog zijn beide apenvriendjes zwarte aap (L) en groene aap (R - hij is niet groen, maar zo heten deze aapjes van Barbados nou eenmaal volgens Holly) een feestmuts hebben opgezet, zoals we dat destijds ook met Aoife's favoriete knuffels hebben gedaan

Granny en grandad waren hier afgelopen nacht, om op te passen terwijl Padraic en ik naar het kerstdiner van zijn werk gingen, en zo hadden we dus vanmorgen een volle tafel bij het ontbijt. Met een groot groen cadeau en blueberry pancakes, en nog wat kleinere pakjes en een feestmuts, ballonnen... het was heerlijk.

Fergus zelf was een beetje met stomheid geslagen, maar at met gusto zijn pannekoek en vond het ook wel leuk om van Aoife een cadeautje te krijgen. Ze wilde hem een taxi geven, en na even op amazon gekeken te hebben maar niet echt iets geschikts te vinden liepen we afgelopen zaterdag zomaar op de school fair bij St Bernadettes (een van de mogelijke scholen voor Aoifge, maar dat is een ander verhaal) een piepkleine vintage matchbox taxi tegen het lijf. Aoife heeft hem zelf voor 10p van haar zakgeld (Padraic had heer voor de fair wat muntjes gegeven) voor Fergus gekocht en thuis ingepakt. Hij ging er meteen mee spelen.

We hadden de familie laten weten dat we graag een verzameling Schleich beestjes voor Fergus wilden beginnen en van tante Lokke en gran en grandad kreeg Fergus dan ook vandaag meteen al in totaal zes beestjes, en ook die vielen flink in de smaak bij meneer.

Na het ontbijt hielp Aoife met het uitpakken van het grote cadeau: een hobbelpaard. Hij vond het geweldig en heeft vanmoddag ook zijn nieuwe zebra al op het hobbelpaard laten rijden en 'aark, aark' gezegd.

en ook dit gezicht hebben we eerder gezien...

Toen hij op bed lag voor een slaapje maakte ik snel wat wortelcupcakes. De truuk is om zoveel mogelijk groenten en fruit in Aoife te krijgen zonder dat ze het merkt. Fruit wil ze eigenlijk momenteel bijna niet eten en groenten maar met mate, dus worteltaartjes leken me wel een goed idee voor na het avondeten. Cream cheese frosting erop en ook daar zit in ieder geval nog iets van voedingswaarde in. Ik kan wel verklappen dat de cupcakes een groooot succes waren. Beide kinderen aten hun cakeje helemaal op (en volgens mij heeft Aoife nog nooit meer dan alleen de icing van een cupcake gegeten dus dat was winst). Natuurlijk hadden we een kaarsje en zongen we en... ach alles was hoe het zijn moest, inclusief de contemplatieve dag van mama zelf en het weer (precies zo als vorig jaar: zonnig en crispy cold).

Gefeliciteerd kleine Fergus! Het was een fantastisch jaar en we zijn heel blij met je!

mama maakt

een trui voor Fergus

en die muts die al eerder voorbij kwam.
 Next up is een muts voor Aoife. Roze, zonder fratsen (maar met een subtiele streep, die in de wol zit, en een pompom). En een nieuwe jurk voor haar, en nog meer rosetten.

O had ik dat nog niet verteld?

Naar aanleiding van een foto die ik op instagram had gezet van Aoife's verjaardagsjurk met een roset erop werd ik benaderd door Molly-Meg, een online designshop voor kinderen. Zij had die roset gezien en vroeg of ik zin had om er een hele reeks te maken voor haar winkel. Zo gezegd zo gedaan en nu de eerste lichting inmiddels bijna uitverkocht is ben ik momenteel hard bezig met de tweede ronde. Ditmaal ook met blauwe linten.

En toen was er een andere dame ook geinteresseerd voor haar online shop en zo ben ik in de avonden lekker bezig, als mijn vilt tenminste niet op is, en we op oma's bezoek moeten wachten. Gelukkig komt oma vrijdag, dus dan kan ik weer verder met mijn bestelling.

gek he, hoe je zomaar in dingen kunt rollen?