sinds ik Anna's sponsor was bij haar nogal vroege vormsel beschouw ik mezelf maar als een soort peettante en dientengevolge was het gisteren mijn beurt om dan ook naar haar communiefeest te gaan. Ja, u leest het goed, oplettende katholieke lezer, Anna (net als alle kinderen in Schotland) deed haar vormsel eerst en dan een maand later pas haar eerste communie. Vraag me niet waarom precies (ik sneed het achteloos met father Stewart aan een week of twee geleden, de pater die ons trouwen heeft gedaan en echt zo'n kwaaie niet is, en kreeg prompt op mijn donder omdat bleek dat ik nog nooit ter biecht ben gegaan... beter de mond houden dus en dit soort geloofszaken niet teveel aankaarten...).
ahum - en als je denkt dat dit hele voorval tekenend is voor de sfeer van ouderwets geloof dan heb je gelijk want ook de aankleding van de communiekantjes was erg antiek (niet zoals we
hier bij tante hilde zagen bijvoorbeeld).
Aanschouw Anna die de kerk binnenkwam (ja u ziet het goed, ook de sluiers waren in groten getale aanwezig):
en met haar vriendin na afloop:
juist! (maar schattig toch ook he?)
En een groot feest was het, met zelfs in het hogere noorden prachtig zomerweer, en dan opeens ook weer een heel gewoon hedendaags negenjarig meisje in de tuin:
die de nagels lakt, nu helemaal ingewijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten