terug van Mallorca. o wat was het mooi, en het weer viel erg mee, vier dagen zonnig genoeg voor ons. Aoife moest erg wennen, en had ook wat groeistuipen, want zij is maandag twee en zij zegt nee in alle talen. Driftbuien! Maar, ze wende en wij wenden en iedereen groeide op en Aoife ging bijvoeglijke naamwoorden gebruiken (mooi, blauw, klein, boos, happy) en zinnen zeggen (papa eet taart) en verklaren waar we waren (mallorca), en liedjes zingen en ola zeggen tegen iedereen.
Ze heeft gedanst als een flamencomevrouw, met flamencojurk en flamencoschoentjes, maar dat kan ik u dan weer helaas niet laten zien, want ik heb gisteren in het vliegtuig terug mijn telefoon laten liggen. Had hem zelf zo kunnen ophalen wist precies waar hij was, maar dat mocht niet, en nu maakt hij een heel vreemd geluidje als ik opbel. Was het gisteren nog voicemail, en later vandaag tuut-tuut verbinding verbroken, nu is het eenvoudigweg tuuuuuut... ik heb er een hard hoofd in dat ik die nog terug ga zien... oh-oh. Duimen jullie mee? Je hele leven zit toch in zo'n klein ding...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten